• ÝzEdebiyat > Öykü > Beklenmedik |
201
|
|
202
|
|
|
|
|
Ýnsanýn ömrünü adayabileceði ve geçirebileceði birisini bulmasý ne kadar zor deðil mi günümüzde. Hep masallarda duymaya alýþtýðýmýz bir yastýkta kocayan çiftleri gerçek hayatta görebilecek miyiz acaba? Bir insan bir insana ömrünce katlanabilir mi ki kendine bir ömür katlanamazken.. |
|
203
|
|
|
|
|
Aslýnda akþam çoktan olmuþtu , ama genç kadýn kabul etmek istemiyordu . Batan güneþ , genç yüzündeki çukurlara çoktan gölgeleri doldurmuþtu . Hayatýn tüm zorluk ve mücadelesine raðmen , hala insanýn nefesini kesecek bir güzelliðe sahipti . . . |
|
204
|
|
|
|
|
Her gün alýþýk olduðunuz dakikalarý yaþayamayabilirsiniz. |
|
205
|
|
|
|
|
11 yaþýndaki Alp'in 7 yaþýnda yazdýðý yazýsý... |
|
206
|
|
|
|
|
Ýki kiþi bazen konuþur, iki kiþi genellikle konuþur, iki kiþi bazen susar. hem de konuþmaya susar bazen ... Belki bunlar sadece kelime oyunudur, gider sadece su içer bunun üzerine ve susuzluðunu giderir. Kim bilir!.. |
|
207
|
|
208
|
|
|
|
|
Þerif bey, Adalet Bakanlýðý memurlarýndan daha doðrusu eski bir mahkeme baþkatibiydi. Nice davalar, nice hakimler görmüþtü. Yazdýðý kararlarýn sayýsýný bile bilmiyordu. Bu kararlarýn içinde beraatler, hafif cezalar olduðu gibi müebbet hapisler ve hatta idamlar da vardý.
Nelere tanýk olmuþtu bu gözler? |
|
209
|
|
|
|
|
Herkesin bir öyküsü var. Ýþte o öyküleri bilmeyi istedim ben sadece, çocukken de, 15–16 yaþýnda býyýklarý henüz terleyen bir delikanlýyken de meraklýydým hikâyelere. O yüzden farklý insanlarla tanýþmayý çok severdim. Tanýþma konusunda da þimdikinden çok daha iyi olduðum çevremdeki insanlarýn sayýsýna bakýlacak olursa gün gibi ortada. |
|
210
|
|
|
|
|
dilin diyalektiði olmaz!!! |
|
211
|
|
|
|
|
Küçücük umutlar yetiþtirir yürekleri kocaman olan çocuklar. Yaþýtlarý hayat telaþý nedir bilmezken onlar ekmek kavgasýna çoktan girmiþlerdir bile. Hayat herkese adil davranmýyor. Terazinin kefeleri hiçbir zaman eþit deðil maalesef. |
|
212
|
|
213
|
|
|
|
|
Kimileri düþler gibi yaþar, kimileri de düþlerini... |
|
214
|
|
|
|
|
Bulutlardan akan yaðmurun, berrak, saf taneleri saçlarýmý ýslatýyor. Allah kahretsin... Keþke yanýma þapkamý alsaydým. Aklýma geliyor, marketten arakladýðým fazladan bir poþet iyi ki montumun cebinde duruyor. |
|
215
|
|
|
|
|
Gözlerinde tadýný anlatamýycaðým birþey var |
|
216
|
|
|
|
|
Tekcümle, ezhayat, mecâz-ý an |
|
217
|
|
|
|
|
Es geçtiðimiz insanlar anýsýna. |
|
218
|
|
|
|
|
Tesadüflerin kesistiði anlardan, anlatýlan. |
|
219
|
|
|
|
|
Mersin’e girdiklerinde ufak ama sevimli tren garý Ayla’nýn dikkatini çekti.Pozcu semtindeki lüks binalara imrenerek baktý.Mersin’in az ötesindeki Mezitli kasabasýnda deniz kenarýnda evden çok motele ya da pansiyona benzeyen bir binanýn yanýnda durdular.Yaþlý bir bayan arabayý görünce yaþýndan beklenmeyen bir çabuklukla aþaðýya indi,bahçe kapýsýný açtý,arabayý içeri sokmalarýný söyledi.
|
|
220
|
|
|
|
|
Bir kelebek kozasinda kivranirken... Umutla... |
|
Anasayfa
