• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýtiraflar |
221
|
|
222
|
|
|
|
Konuþulamadýk ne çok kelime varsa geldi bir araya; “cümle” dedik adýna. Paylaþýlamayan ne kadar endiþe varsa buluþtu bir sayfada, “þiir” dedik adýna/ Ve bunlar senin layýk olduðundan çok daha baþarýsýz itirafýmýn son satýrlarýydý.. |
|
223
|
|
224
|
|
|
|
Soluðunun olduðu atmosferde olmakla bile mutlu olan ben, yangýn dolu gecelerde çýðlýk çýðlýða yakýyorum kendimin her bir parçasýný. Belki de gün gelecek sevecek bir ben bile kalmayacak. Sýrf seni sevebilmek için kendimden bile vazgeçtim görmüyor musun... |
|
225
|
|
|
|
Bu yaþýma gelmeden önce hürmetle içimde yetiþtirdiklerim birer birer alýndý elimden. Ben farketmeden. Kinime tutsak olmuþ ben, fark etmeden. |
|
226
|
|
|
|
Seninle seviþmemi mi yoksa nü resmini yapmamý mý istersin? Seni öpücüklerle sevmemi mi yoksa tuallere çýplak resmini çizmemi mi daha çok istersin? Saçlarýný okþamamý mý istersin yoksa onlara gül takma mý istersin? Sana veda ederken gözlerine bakma mý yoksa gözlerimi yumarak gitmemi mi, söyle hayatta hiçbir isteði gerçekleþmemiþ sevgili ne istersin. |
|
227
|
|
|
|
Bir umutsuz elem kaplamýþ, karanlýk þehrin caddelere saplanan yüreðini. Bulut bulut olmuþ, daðlanmýþ beton-arme vicdanlarda. Tükenmek üzere, tükenmeyi tüketmeden! |
|
228
|
|
|
|
Saçlarýma yazýlan þiirleri teker teker kýrptým gecenin karasýna,
Bal köpüðü gözler ile bir daha asla dokunulmasýn diye. |
|
229
|
|
|
|
Bak, her satýr anlaþýlmaz, ancak yaþanýr bir fikr-i firarýn ta kendisi yine. Sense en güzel gülüþünle gözlerimin önünde. Bana güç verdiðin için nasýl teþekkür etsem az sana. Çok garip, yine bilmeyeceksin bu anlattýklarýmý da... |
|
230
|
|
|
|
Eðer insanlar gölgelerine göre deðerlendirilseydi,günün en ileri saatine kadar sokaklar bomboþ kalýrdý;güneþin batacaðý sýrada ise sokaklarda iðne atsan yere düþmezdi!
-Aþýkýn namusu mu;namuslunun aþký mý?
|
|
231
|
|
|
|
alýþmak, üretmek ve kazanmak adýna bize söylenenlerin yalan olduðunu biliyorum. Sabahýn köründen akþamýn karanlýðýna kadar aðýr iþlerde çalýþan insanlarýn her fýrsatta yorgun bedenlerini biraz olsun dinlendirebilmek için uyumaktan baþka çareleri mi var? |
|
232
|
|
|
|
Vakit tamamdýr.Þair yaza durur içinden geçenleri.
Ama ne halinden anlayan çýkar ne de bir daha yüzüne gülen. |
|
233
|
|
|
|
Yaðmur damlalarý bedenimin her yerini teker teker öperken, bende rüzgarý ellerimle tuttum ve her bir zerremden esmesi için ona izin verdim. |
|
234
|
|
|
|
Bu sabah sana uyandým her sabah olduðu gibi. Musluðu açýp sevdaný çarptým yüzüme. Hýzla pencereye koþup sabah rüzgarýnýn sýrtýndaki kokunu buyur ettim içeriye. |
|
235
|
|
|
|
Caným yanýyor baba. sen hep bir dað gibi durdun hayatýmda. Senin uçurumun ben oldum baba. hep korkular vardý bende senin yanýnda. Hayatýnýn ölümlü kýyýsýnda ben bir uçurum çiçeði gibi büyürken, sen çiçeði burnunda bir genç gibi taptaze kaldýn. Senin yanýnda ben yaþlandým baba. Ben bir çam gibi büyüdüm sen ise çam sakýzý çorban armaðaný vermek isterken bana bedenimde ve ruhumda yaralar açtýn. Bir çam aðacý gibi büyürken baba kabuk baðladým. |
|
236
|
|
|
|
*Cahille tartýþma, ahmakla ortak iþ yapma; arif olaný baþýnýn tacý, seni seveni de kalbinin sultaný yap.
*Doðayý dedemden aldýðým þekliyle, torunlarýma býrakamadýðým için suçluluk duyuyorum.*Ölümün hayýrlýsýný dilemek, en sýk edeceðin dua olsun.*Vicdan, her gün defalarca kurulan bir mahkemedir. Üstelik delilleri de öyle saðlamdýr ki…*Gemiye bindiysen, kaptana güvenmek, yapacaðýn en doðru iþtir. |
|
237
|
|
|
|
Basit bir insaným, basit bir insaným.Týpký musluktan damlayan bir su kadar ucuz bir insaným. Ben ne bir kiri temizleyebilirim ne de coþkun sular gibi çaðlayabilirim. Sadece küçük bir suyum. Dýþarda bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðsa da, ben kendi bozuk dünyamda su koyuveren bir damlayým. Ne bulutlarý bilirim, ne de yapraklarda çiyim. Basit ve bozuk bir dünyanýn içinden sýzan dolu dolu bir damlayým. Ne dudak tanýrým ne de gözyaþý. Ben baþlýbaþýna bir problemim. |
|
238
|
|
|
|
...Onlar da aþk gibi günahsýzlardý; lakin bir suretin vardý ki hepsine sýçradý... Ýbrahim oldu ahlak, mahrem bir cazibeye gözlerini baðlayýp, kýrdý putlarýný... Aþkýn, Ýbrahim'e gebe olduðu zamanlardý...
|
|
239
|
|
|
|
Tanrý'm bana niye intiharý çok gördün böyle yaþamak daha mý iyi? Zorundalýklar içinde, aðlamak isteyip de aðlayamamaklar içinde, caným yanarken ateþi sevmek mecburiyeti içinde yaþamak daha mý iyi? Bir melek masumiyetini yitirip bir þeytana dönüþerek tüm lanetleri yaþamak daha mý iyi? |
|
240
|
|
|
|
Gurbet kelimesi yoktu haznemde. Gitmene ihtimalim yoktu. Zamansýz gidiþinin tesellisini bulamadým ellerde... |
|