• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýliþkiler |
261
|
|
|
|
Dedesinin neresi ulemaydý ayol bunun? Üç kadýn akþama kadar yemek piþirirdi doðru ama bu deðirmenin suyu nerden geliyor herkes biliyor. Adam tahsildardý. Vergi toplamaya çýktýðýnda fakir fukaranýn kapýsýnda baðlý eþeðini, ahýrdaki ineðini, sýrtýndan ceketini bile alýrdý. Yok, þöyle rüya görmüþ, yok böle hayýr sahibiymiþ. Sen bu masallarý git de baþkalarýna anlat. |
|
262
|
|
|
|
HIZ'ý yaþarken, sular, köpükler, yollar, evler, aðaçlar, tüm nesneler, aþka gelir....Þarkýlar, türküler söyler, çýðlýklar atmaya baþlarlar aniden....En kývrak, en otantik, en erotik, en karmakarýþýk figürleri içeren bir dans baþlar ki...kývýrtmadan duramazsýn...O hýza, vücudumuz tam uyum saðlayamasa da, en derinlerinde, hepsine coþkuyla eþlik eder...Ona yetiþmeye, uyum saðlamaya çalýþýr içimizdeki BEN, tinsel yapýmýz... |
|
263
|
|
|
|
sevgiye ve zaman kavramina ait bir deneme |
|
264
|
|
|
|
Her hatýranýn ilki güzeldir. |
|
265
|
|
|
|
Tül, gül ve evin biricik kýzlarý. Benzerlikleri var bence. Ya sizce? |
|
266
|
|
|
|
Borges, Shakespeare'in kendi içinde aslýnda hiç kimse olmadýðýndan bahseder. Oyunculuk kariyerinin baþlamasýnýn ardýnda yatan tek neden ise diðer insanlarýn "hiç kimse" olduðunu anlamasýnlar diye "baþka birisiymiþ gibi yapma" alýþkanlýðýný geliþtirmesidir, ona göre. |
|
267
|
|
|
|
Gizli seviþmeler yapýþtýrdýk gecenin anlýna. Gölgemizi orda unuttuðumuzu bilemedik. Kimse görmeyecekti ya öpüþtüðümüzü izimiz kalmýþ meðer herkes gördü biz göremedik.
|
|
268
|
|
|
|
Tökezlediðimiz her taþýn altýnda bir minicik uçuç böceði size bakýyor merakla ve hiç bitmiyor bu döngü.Görmek, anlamak ve sevmek...Budur yaþamýn özü.
|
|
269
|
|
|
|
bazen gerçekleri kendimize bile söyleyemediðimiz anlar olur ve cevaplayamadýðýmýz sorular?peki kim verebilir bu sorularýn cevabýný?artýk öyle bir insan var mý hayatýmýzda? |
|
270
|
|
|
|
En büyük ayýbýmýz buydu belki;
Tüm övündüklerimizi utanmamýz gerekenlere borçluyduk!
|
|
271
|
|
|
|
Aristo da olsanýz, size genelevi de soran olur, hayatýn ne olduðunu da. Sonuçta sizin ne olduðunuz önemli deðildir, önemli olan karþýnýzdakinin ne olduðudur. Bir bakýn hayatýnýz, piç diyenlerle, orospu çocuðu diyenlerle, hiçbir þey diyemeyip susanlarla ya da yalan konuþanlarla doludur. Peki bu yargýlara baþvuranlar kimlerdir? |
|
272
|
|
|
|
çok salak bir ayrýlýk dialoðu... |
|
273
|
|
|
|
Avuçlarýma aldýðým yalnýzlýk çiçeðidir hüzün.Ve baktýkça kendimi iyi hissettiðim zamanlarýmý çalar götürür yüreðimden kimsesizlik... |
|
274
|
|
|
|
O kadar da önemli deðildir býrakýp gitmeler,
arkalarýnda doldurulmasý mümkün olmayan boþluklar býrakýlmasaydý eðer. Korkulacak bir yaný yoktur aþklarýn... insan bütün derilerden soyunabilseydi eðer.
O kadar da çekilmez olmazdý yalnýzlýklar, son umut ýþýðý da sönmemiþ olsaydý eðer.
Sen gittikten sonra yalnýz kalacaðým.
Yalnýz kalmaktan korkmuyorum da,
ya, caným ellerini tutmak isterse...
Evet sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
Kim uzanmak isterdi ince parmaklarýna,
Mazilerinde görkemli bir yaþanmýþlýða
tanýklýk etmiþ olmasalardý eðer!
Ne güzel demiþ Can Yücel. Allah rahmet eylesin.
Kimileri sürekli gitmek istiyor..Sevse de sevmese de .. En mutlu olduðu insanlarýn yanýnda bile olsa hep gidesi oluyor. Birþeyler sürekli dürtüyor. Bence gitmek istedikleri aslýnda memnun olmadýklarý kendileri.. Kendilerinden kaçamadýklarý için herþeyden sýkýlýyorlar.
|
|
275
|
|
|
|
son bir sanþ verilmeyi herþeye...
son bir sanþ yalnýzlýða;son bir sanþ sevgiye... |
|
276
|
|
|
|
Ýnsanlar, sessizliðinizi kendilerine karþý takýnýlmýþ olumsuz bir tavýr olarak görüyorlar çoðu zaman.
Ya da canýnýzýn bir þeye sýkkýn olduðuna karar veriyorlar. Siz sessiz kaldýkça durmadan mantýk yürütüyorlar. Durmadan bu sessizliðin ne anlama geldiðini düþünüyorlar. Sonra da sizin kendi düþündükleri þeyi yapmakta olduðunuzdan emin oluyorlar. Bundan bir an olsun þüphe duymuyorlar.
Sizin sessizliðinizi bir þeye yoruyorlar ve sonra onun öyle olmasý için bilinçsizce ellerinden geleni yapýyorlar.
Ayný þeyi dünyaya da yapýyormuyuz ? Dünya sessizce kendini sunuyor bize, ama bizler sadece kendi yorumlarýmýzýn yansýmalarýný görüyoruz dünyada.
|
|
277
|
|
|
|
Son aylarda bize bir haller oldu. Çekmeyenlerin nazarý mý deðdi? Tü tü tü... Elem tere fiþ, kem gözlere þiþ. Gidip nefesi kuvvetli birine mi okutsak? Türbelere horozlar mý adasak. En iyisi lokma döktürmek... Bir de üstüne Çerkez Ayþe'ye kurþun döktürdük mü tamam. Muska falan yaptýrmýþ olmasalar bari. Sen divanlarýn altýný, kýyýyý köþeyi ara. Ben de bizim evi iyice bir gözden geçireyim. Bulamazsak Çolak Hoca'ya gideriz. O yazýlmýþ bütün mustakalarý bozar.
|
|
278
|
|
|
|
Sanýrým bunca yýlýn verdiði olgunlukla aðaran saçlarým öðrendi de bir gün o güzelim rengini kaybedeceðini,ben öðrenemedim yitiþlerdeki anlamsýzlýðý. |
|
279
|
|
|
|
Giden önce duvarlarýný taþýr bir evin, sonra þehrini ve en son adýný alýr kalmýþlardan, sanki kalan onu andýkça kirletirmiþ gibi… |
|
280
|
|
|
|
Lamartine, 'Göl' þiirinde ne güzel anlatmýþ içindeki fýrtýnayý! Cansýzlardan - daðdan, taþtan, dereden, esen rüzgardan- mý hatýrlamalarýný umacaðýz yaþanan aþklarý? |
|