• İzEdebiyat > Deneme > İlişkiler |
261
|
|
|
|
|
Yine Posta'dan secme bir yazim...Erkekler kendilerini, kadinlar
erkeklerini bulabilecek mi acaba bu yazida? |
|
262
|
|
|
|
|
Yine bilmiyorsun, adının harflerini alfabem olmuş.. |
|
263
|
|
|
|
|
O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer. Korkulacak bir yanı yoktur aşkların... insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer.
O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar, son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer.
Sen gittikten sonra yalnız kalacağım.
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da,
ya, canım ellerini tutmak isterse...
Evet sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
Kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,
Mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa
tanıklık etmiş olmasalardı eğer!
Ne güzel demiş Can Yücel. Allah rahmet eylesin.
Kimileri sürekli gitmek istiyor..Sevse de sevmese de .. En mutlu olduğu insanların yanında bile olsa hep gidesi oluyor. Birşeyler sürekli dürtüyor. Bence gitmek istedikleri aslında memnun olmadıkları kendileri.. Kendilerinden kaçamadıkları için herşeyden sıkılıyorlar.
|
|
264
|
|
|
|
|
Gözlerim şarap çanağı. İçiyorum gözyaşlarımı. Kurudukça göz pınarlarım, bakışlarımda güller yapraklarını döküyor. Kopuyor gözlerimden acının kızıl yaprakları. Kıpkırmızı bir damardan bakışlarım akıyor her yere. |
|
265
|
|
|
|
|
Mevsimlerden hazan şimdi, iğde kokularıyla ruhumu saran. Ve buruk bir gidiş; öylesi serilmiş boylu boyunca... Sessiz bir eksilişsin ömrümden.
|
|
266
|
|
|
|
|
Dünyayı görüp de seni göremiyorsa bu gözlerim, gözlerime lanet olsun; tüm acıyı hoşgörüyle yoğurup güleryüzle sunan bu yüreğime lanet olsun seni hissedemiyorsa...
|
|
267
|
|
|
|
|
Gizli sevişmeler yapıştırdık gecenin anlına. Gölgemizi orda unuttuğumuzu bilemedik. Kimse görmeyecekti ya öpüştüğümüzü izimiz kalmış meğer herkes gördü biz göremedik.
|
|
268
|
|
|
|
|
Bir adam uyuyor yan odada zamansız horultularından rahatsız oluyor yalnızlığım. Sonra daha önce hiç duymadığım bir fısıltı işitiyorum uzaklardan "Gitmelisin" diyor bana titreyen sesiyle "uzaklaşmalısın" |
|
269
|
|
270
|
|
|
|
|
Ne söylesem boş artık dediğiniz anda ne olmasını istersiniz ?Düşleyin............................. |
|
271
|
|
|
|
|
İçimdeki küçük kızın adı Duru. Bazen canım sıkkın olduğunda, kafama bir şeyler takıldığında birbirimizle konuşmak ikimize de iyi geliyor. Bana hatırlattığı bazı basit ve önemli farkındalıkları sizlerle paylaşmak istedim. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
- Kendini nasıl hissediyorsun?
-Şu an kendimi gergin, üzgün, çaresiz hissediyorum. Eleştirmenim bana korkak olduğumu söylüyor. Ve bende bunun doğru olduğunu biliyorum.
-Eleştirmeninin senin içindeki olumsuz yanın olduğunu hatırlıyor musun?
-Evet, benim çevremde dönerek korkak korkak diye mırıldanıyor.
- Ona nasıl karşı çıkacağını da hatırlıyor musun?
-Evet
-Yap o zaman.
-Kes şunu ben korkak değilim. Sustu, ama yine başlamak için güç topladığını düşünüyorum.
- Onu seninle el ele vererek yenebiliriz. Şunu bil ki ; her ne yaparsan yap ya da yapmazsan yapma ben seni çok seviyorum. Söylediğin, düşündüğün, yaptığın ve yapmadığın hiçbirşey bu gerçeği değiştirmez. Üstelik yalnız da değilim, eşin, annen, baban, ablan ve can dostlarında benimle aynı fikirde ve hiçbirimiz de fikrimizi değiştirmeyeceğiz.
|
|
272
|
|
|
|
|
“Yara en çok kanarken yakışır acıya...”* |
|
273
|
|
|
|
|
İlişkimizin bittiğini kabul etmekten inanılmaz korkuyoruz. onun varlığı ile mutlu onsuzlukla mutsuz olacağımıza inandırıyoruz kendimizi. Belki kendi değerlerimizin farkında olmamamız, belki korkularımız engel oluyor teslim oluşlara..onsuz hayatın anlamının olmadığına o kadar inandırıyoruz ki kendimizi, farkında olmadan kendimizden tükettiklerimizin farkında bile olmadan yaşamaya çalışıyoruz, bitik sevgileri..... |
|
274
|
|
|
|
|
Artık yazmak zorundayım sadece.. sana anlatamıyorum. Ve dayanamıyorum da.. hep derdin yazılması gerekir bu hikayenin.. herkesin canını acıtacak kadar sadedir çünkü ve gerçektir. Eksiği fazlası benim olsun. Ben olayım bu sefer açıkca korkusuzca.. ama hiçbir zaman bilemeyeceksin.. gerçekten ben miydim gördüğün, sevdiğin.. ya da yalnızca hayal miydim.. gittiğimde arkamdan kalanlara bak.. seni doğruya ulaştıracaktır.. |
|
275
|
|
|
|
|
Ayın yirmi biriydi güzelliğin,,,,Gitmelere yıkandım,sana çekildi sularım...Eski bir kilisenin anahtarını bıraktım avuçlarına,kimse bilmedi...Belki sen bile hissetmedin...On dördü yerin dibine girdi utançtan..Ayın yirmi biriydi güzelliğin...
|
|
276
|
|
|
|
|
Bir mucizeydi şahit olduğu/n… Bir rüyaydı hapsolduğum… Sen mucizede kahroldun, Ben rüyalarda kayboldum. Gözlerimizde gülerken dilimizde lâl oldu sözcükler, Yazılmayan cümleler, söylenmeyen sözler bir cadının kazanında kaynadı, Cadı masala daldı, Celladı oldu sevdanın, Sevda masallarda kurban kaldı… |
|
277
|
|
278
|
|
|
|
|
Peki, yanlış tanıdığınızı doğru tanıyorum diye kendinize inandırmanız ya da düşünmenizi nasıl yorumlamak gerekiyor. Yani tanıyorum diye, değer verdiğimiz ya da değer vermediğimiz insana yaptığımız yakıştırmalar bir zulüm çeşidi değil midir? Değer verdiğimiz insanın zamanla değersizleşmesi, değersiz dediğimiz insanın zamanla değerli hala gelmesini nasıl açıklayabiliriz?
|
|
279
|
|
|
|
|
Annelerin gölgesinde kalan bir babalar günü daha geride kaldı. Nedendir annelere verilen değer babalardan esirgeniyor. Annelere dizilen methiyeler zerresi babalara yapılıyor. Babalara yetim muamelesi yapıldığımı düşünüyor. |
|
280
|
|
|
|
|
Duygularım matlaşmış, çekiciliğim bitmiş. Bana huzur veren her şeyin yitip gittiğini anladığım bugünse en mutlu günümmüş! İçimdeki hissi, cesareti ve olgunluğu kaybettiğimi düşündüğüm bugün doğmuşum ben. Ne büyük bir tesadüf. |
|
Anasayfa
