• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýliþkiler |
281
|
|
|
|
Daha ne duruyorsun sen böyle ölgün bir yorgunlukta geçen demlere aðlarken
Dereler menderesler yararak ýrmaklara koþmakta
Bir kýsrak kulunlar ovada salkýmsöðüdün altýnda
Seviþir eþkin bir rüzgar çýrýlçýplak meyve gebesi dallarla
Daha ne duruyorsun gücenik bir yüzle kendi karanlýðýnda aðlayan baykuþlar gibi
Bilirim kendini gerçekleþtirememiþ her yüz güceniktir
Ve zordur toparlamak deli sularýn daðlardan getirip ovaya serptiði kozalaklarý
Ve kurumuþ yapraklarý toplamak zordur
Onu rüzgara býrakmalý bence
Çünkü imkansýzdýr onu temizlemek en iyisi
Kalsýn öylece zaten yeniden çiçeðe durur bu aðaçlar
|
|
282
|
|
|
|
Kimisi Camdaki Sinek Pisliklerini Görür,
Bir Baþkasý Camdaki Aksini,
Öteki Penceredeki Saksýyý,
Bir Diðeri Pencereye Dokunan Daldaki Çiçeði,
Kimisi Karþýdaki Daðlarý,
Kimisi Daha Da Ötesini;
Kendinden Dýþarý Bakarken...
|
|
283
|
|
|
|
Babalar,çocuklar ve ayrý dünyalar.. |
|
284
|
|
|
|
Bir yürek bu kadar eþit bölünebilir miydi, dolunay bir daha hiç görünmemecesine tutulabilir miydi, seninle onun arasýna giren gece beni daha ne kadar düþündürebilirdi. Kendi içimde, kendime kalan son kara parçasýnýn üzerinde düþünüyorum þimdi olan biten |
|
285
|
|
|
|
Akþam olmuþ. Tinleri ve bedenleri, birbirini istemiþ. Dolamýþlar kuyruklarýný birbirlerine. Diþi, uzun bir borucuða benzeyen üreme organýný, erkeðin kesesine deðdirmiþ, akýtmýþ yumurtalarýný. |
|
286
|
|
|
|
Bir bulut olsam da yaðsam üstüne....
Akan her damlamda kansam sevgine...
Daralan yüreðim salsam üstüne
Sever misin ey yar, aç yüreðini.… |
|
287
|
|
|
|
hayat, umutlar acýlar ve dostlarla ayakta duran bir beden sevda ile nefes alan br yürek... |
|
288
|
|
|
|
Araya ötekiler girdiyse, yalanlarla grileþtiyse mavi, üþümeye baþlayan ruhlarýn ne ilacý vardýr,ne de hekimi... Buz gibi olduysa yürek yararý yoktur geri dönüþün... Bir þans daha denirse de sonuç titreme nöbetleri..
|
|
289
|
|
|
|
Yýldýzlarý hiç farklý düþündünüz mü?Acaba hiç farkettiniz mi aþýklarýnýzý? |
|
290
|
|
|
|
Birine ait ve ya sahip olmak cümlesinin çok çirkin olduðunda karar kýlýyorum. ama sahipmiþim gibi yaþýyorum, aitmiþim gibi tapýyorum. |
|
291
|
|
|
|
Kendi ihtiyaçlarý olduðunda seni kibarca içeri alanlar, sen aradýðýnda seni tek tuþla meþgule alýrlar. Tek "tuþ olan" nedense hep sen olursun. |
|
292
|
|
|
|
Zaman geçiyor. Büyüdükçe büyüyor suskunluðu gecelerin. Cümleler tükendikçe tükeniyor adýna aþk dediðimiz o yanýlsama, susuyoruz kelimeler kayboluyor, susuyoruz, suskunluk kocaman duvarlar örüyor aramýza... |
|
293
|
|
|
|
Kapýyý kapattýðýmda yoksun. Perdeleri örttüðümde varlýðýn da bana dýþta kalýr. Yüzümü sana döndüðümde karþýmdasýn, yüzümü çevirdiðimde yoksun. Sýrtýmý dönüp gidersem, arkamda bir gölge, kendimi sana döndüðümde önümdesin. Bir hareketimle seni yok sayarým. |
|
294
|
|
|
|
Karaciðerimi delip geçip, ayrýlýksý raký sofralarýmýn sessiz sedasýz misafiri oldun bu gece. Seni ben mi çaðýrmýþtým, yoksa sen kendiliðinden mi gelmiþtin, bilmiyorum ama, sisli dünyama bu saatte geliþin beni çocuk sevindirmiþti. Ya yarýn? Ya özlem? Bilmi |
|
295
|
|
|
|
Bu yüzden gidemem ben; ne kimseye, ne kimseden! |
|
296
|
|
297
|
|
|
|
Bakarsýnýz duygularýnýz halen sýmsýcacýk, hüzünler ise daha bir dibine çöker, acýlar demlenir, lime lime olur yaþanmýþlýklarda tüm beden, pýhtý pýhtý koyulaþýr sevdalar; karýþýr kana, dolaþýr ayaða, kocaman bir sarmaþýk misali gövdeyi sarar usul usul.
|
|
298
|
|
299
|
|
|
|
Soðuk bir "HOÞÇA KAL" ardýnda kalan, "GÜLE GÜLE" denmeyiþin çýðlýklarý... |
|
300
|
|
|
|
Zaman geçiyor. Büyüdükçe büyüyor suskunluðu gecelerin. Cümleler tükendikçe tükeniyor adýna aþk dediðimiz o yanýlsama, susuyoruz kelimeler kayboluyor, susuyoruz, suskunluk kocaman duvarlar örüyor aramýza... |
|