|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
Ýsa Kantarcý
Roman > Korku Romaný
Murat, Mevlüt, Muzaffer ve Ýsa
“Ýsa, senin arkandayýz, Murat, Muzaffer ve ben, sen kafaný yorma.”
Balkonda sigara içiyordum öðleden sonra, güneþ var ama serindi hava, yaz bir türlü gelmedi, yaðmur, sel, her þey can sýkýcý. Kadýnlar, kýzlar can sýkýcý, çocuklar þeytan. Güzel, iþe yarar bir þey yok gibi. “Neden geldim hayata, bu ne iþ?” Bir yaþamak derdidir gidiyor. Ne istersem, en elde etmek istersem diþimle týrnaðýmda bir mücadele vermem
[DEVAMI]
|
|
|
• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýliþkiler |
321
|
|
|
|
Bir gün güneþ açýverirken ruhuma gelen güzellik, bir gün yaðýþlýyken gelen hüzün, odamdaki topak topak açan bembeyaz sardunyalarým ve bir tarafta kurumuþ olanlarý. Bugün bembeyaz topak topak olan sardunyalar gün gelecek kuruyacak, yenileri açacak ben baktýðým beslediðim sürece. Halbuki bir zamanlar kýrmýzý beyaz açardý, neden kýrmýzlar yok oldu, tümüyle beyaza boyandý? Neydi dostluk, sürer mi ebediyen?
|
|
322
|
|
|
|
Gidenin arkasýndan aðlayan ,sadece aðlayan sensin. |
|
323
|
|
|
|
Bazan bir fincan kahvede içerken seni, yanýnda içtiðim suya benziyor sahip olduðum diðer herþey.. |
|
324
|
|
|
|
Spinoza der ki “sevginin derecesi ölçüsüz sevmektir”… Öyle midir sizce de? Ölçüsüz bir þey olur mu? |
|
325
|
|
|
|
Sevgi sonunda yanmayý getirir!.. Beðeni ise sonunda kaçmayý!.
Tanýþtýðýn “sonluðun” kendisiyle, göze göze gelmenin farkýndalýðýyla sev beni...
Ne Leyla gibi, ne de Þirin gibi... |
|
326
|
|
|
|
Zaman duvarlardan sývalarý koparýr gibi insanlarý da söküp atmakta hayatýndan. Sabýrla, tek tek taþlarýný dizdiðin duvarlarý yýkmaya çalýþmaktasýn artýk. Ýnsan dünyada en kompleks varlýk iken yetmemekte sana. Arzudan arzuya, duygudan duyguya atlatmakta seni. Sanki ip atlatýr gibi. |
|
327
|
|
|
|
Seni okþayan ellerin yanýnda sanki bileti kesilen garip bir yolcuyum. Seni severlerken baþka gözler ve eller korkular, kaygýlar otobüsünün içindeyim. Kimdir bu üçüncü kiþiler? Sen ve ben aralýðýnda özgür bir ülke býrakýrken, kimdir o ülkelere girip talan edenler? Bir elin parmaklarýnýn diðer elin parmaklarýnýn içine girmesi gibi kimdir bizimle bu kadar içli dýþlý olanlar? Kimdir aþk apartmanýmýzýn asansörüne bindiðimizde bizimle beraber binen ve inen? Üçüncü kiþiler akan bir renge benzer, karýþýr diðer renklere. |
|
328
|
|
|
|
Toplumun yarattýðý kadýný deðil kendi algýmýn kadýnýný sevebilirim. |
|
329
|
|
330
|
|
|
|
Neredeyse on gündür hastayým.Önce grip ile baþlayan rahatsýzlýðým nezle ile devam ediyor,sürekli burnumu çekiyordum. Geçirdiðim rahatsýzlýk psikolojimi de bozmuþtu. |
|
331
|
|
|
|
Bazen affedilemez durumlara da düþtüðümüz olur. Affedilmeyen kendimiz, affedemeyen de kendimiz.. Zayýflýk mý evet, iyilikten mi tabii, zaman zaman bunun aptallýk olduðunu görmemiz de uzun sürmez.. Bunu anladýðýn anda bir kuyunun dibindesin. |
|
332
|
|
|
|
Yaþam ve onu oluþturan canlýlar haznesi. Hayatýn gereksinimleri ve onunla birlikte dönen döngüler. Birlikte olmanýn en güzel yaný saygý ve sevgi mahiyetidir. Yaþam her koþul da aranýlmasý gereken ve bulundu mu ihtiyaçtan öteye gidilemeyecek kadar bir var olma biçimidir. |
|
333
|
|
|
|
Kimi zaman zor gelir gitmek.Kimi zaman da zor gelen kalmaktýr.Yaþamýmýz tercihlerimizin toplamýdýr.Ve bazen yaþamýmýz ayrýlýklar toplamýdýr.Yarým kalan þiirleri,yarým kalan öyküleri barýndýrýr. |
|
334
|
|
|
|
Artýk yazmak zorundayým sadece.. sana anlatamýyorum. Ve dayanamýyorum da.. hep derdin yazýlmasý gerekir bu hikayenin.. herkesin canýný acýtacak kadar sadedir çünkü ve gerçektir. Eksiði fazlasý benim olsun. Ben olayým bu sefer açýkca korkusuzca.. ama hiçbir zaman bilemeyeceksin.. gerçekten ben miydim gördüðün, sevdiðin.. ya da yalnýzca hayal miydim.. gittiðimde arkamdan kalanlara bak.. seni doðruya ulaþtýracaktýr.. |
|
335
|
|
|
|
Mevsimlerden hazan þimdi, iðde kokularýyla ruhumu saran. Ve buruk bir gidiþ; öylesi serilmiþ boylu boyunca... Sessiz bir eksiliþsin ömrümden.
|
|
336
|
|
|
|
Yine olmuyordu istedigi gibi... Seviyordu aslinda... Yurekten seviyordu hem de... Sanssizligindan midir nedir yapisi geregi her seferinde bir noksan goruyordu sevdiklerinde... |
|
337
|
|
|
|
Ýhanet, ikiyüzlülük, vefasýzlýk yoðun bir kar yaðýþý... Bir ölümcül acýnýn tam altýndayým. Parmaklarým donmakta, ayaklarým kaymakta, ellerim beni kurtaramamakta. Kocaman bir çýðlýðým. Baðýrsam çýð altýnda kalýrým, sussam donarým. Bir beyaz masumiyetin içinde bir ben miyim suçlu? Gözlerimdeki karý atmaktan yorulur bakýþlarým. Aðlasam gözyaþlarým buz, nefesim ayaz olur. Üþürüm ölümcül yalnýzlýðýn içinde. Kimse duymaz sesimi. Her yer kardan dað, buzdan nehir... Bütün yollar bana kapalý. Yüreðimin, beynimin buz kestiði ayazda ve kýþta, bir acýnýn keskinliðinde soluðum kesilmekte. Ufkumda hiç güneþ görünmemekte. Tüm insanlar ya dallarý kar dolu aðaç, ya da sesimi duyunca üstüme çöken bir çýð. |
|
338
|
|
|
|
Tebessüm, gülmek için yapýlan bir ön adýmdýr. Tebessüm, mutluluktur. Tebessüm huzrun ifadesidir. Tebessüm, güvendir. Tebessüm, hem kendimizi hem de karþýmýzdakini rahatlatmaktýr..... |
|
339
|
|
|
|
Trafik bir toplumun aynasýdýr demiþler. Çok doðru. |
|
340
|
|
|
|
"Seveyim derken öldürmek" diye, buna denir. |
|
|
|