• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýliþkiler |
381
|
|
|
|
Pozitif olmak gerçekten çok önemli de.Ne yapmalıyız
pozitif olabilmek için? |
|
382
|
|
|
|
Anladým ki korkak adam sevilmezmiþ ve anladým ki hayat geçmiþi düþünerek, yürüyen merdivene tersten binmekmiþ. |
|
383
|
|
|
|
BAZEN YÜREK KONUÞUR ÝÇTEN ÝÇE .... |
|
384
|
|
|
|
Ýliþkimizin bittiðini kabul etmekten inanýlmaz korkuyoruz. onun varlýðý ile mutlu onsuzlukla mutsuz olacaðýmýza inandýrýyoruz kendimizi. Belki kendi deðerlerimizin farkýnda olmamamýz, belki korkularýmýz engel oluyor teslim oluþlara..onsuz hayatýn anlamýnýn olmadýðýna o kadar inandýrýyoruz ki kendimizi, farkýnda olmadan kendimizden tükettiklerimizin farkýnda bile olmadan yaþamaya çalýþýyoruz, bitik sevgileri..... |
|
385
|
|
|
|
Tutkularýn serbestçe dolaþma kabiliyeti, onlarýn sizde ne kadar süre yerleþik durumda kalacaklarýna karar vermekten geçer. Çoðu insan bunun farkýnda bile olmadýðýndan, elinden uçup giden tutkular, atmosferde dolaþýr durur. Boþa giden hayatlardýr aslýnda bunlar. Tutkudur bir ruha þeklini veren, et deðil.
|
|
386
|
|
|
|
Ay ýþýðýndaki gölgeler gibisin karanlýkta kaybolan, bir var bir yok olan. Þimdi uzun bir yoldan gelmiþ yolcu gibiyim gecenin karanlýðýndan han kapýlarýna doðru yürümüþ, kapalý kapýlarý aralayýp davet edilmeden içi girmek isteyen. Bir adým sonra sen, bir adým geri yalnýz ben. Hangisini seçmeliyim ki bilemedim zaten. Yazmak istedim, hem düþünüp hem anlatmak istedim. Belki de sende anlarsýn neden bu kadar uzak, neden bu kadar yakýn olduðumu. |
|
387
|
|
|
|
Gökyüzünden alçak iniþ yapan uçak gibi bir platforma indik. Hostes deðildi yaný baþýmýzdakiler uçuþ tamamlanmýþtýr da demediler. Dünyaya geldi diyenler, hastanedeki saðlýk görevlilerinin ta kendisiydi. Yani tepe taklak deldik, yuvarlanýp gidiyoruz.. |
|
388
|
|
389
|
|
390
|
|
|
|
Bir gün sorular ve güvensizlik bildiren ünlem iþaretleri kafamda fýrýl fýrýl dönerken dayanamayýp yazdýðým bir yazý: |
|
391
|
|
|
|
Bir kadýnýn ; Erkeðe duyduðu ihtiyacýn fazlasý , kadýný oyuncak yapar,
Bir Erkeðin ; Kadýna duyduðu ihtiyacýn fazlasý da erkeði oyuncak yapar ... Atakan Korkmaz |
|
392
|
|
|
|
Yine bilmiyorsun, adýnýn harflerini alfabem olmuþ.. |
|
393
|
|
|
|
GURUR VE KÝBÝR
Atalarýmýz demiþ ki; ÝNSAN KENDÝSÝNÝ BEÐENMEZSE ÇATLARMIÞ.Bu kendini beðenmeyi ne hayvanlar da,ne de bitkilerde göremezsiniz.Bu özellik þeytan dan insana geçen insanýn þahsýna münhasýr bir yansýma.ÞEYTANIN karakterinden özüne transfer diyebilirsiniz.Ýnsanýn aslýda böyle bir þey yok.
|
|
394
|
|
|
|
Ben Cennet kokulu sevdama sonunda kavuþtum. Ölümün, son olmadýðýný; vuslatýn ve hayallerin bir gün gerçekleceðini gördüm. Ben hayallerimde büyüttüm kýzým Elif'le vuslata gidiyorum. Kýzýmla Ahiretin en güzel köþelerinde zemzem denizlerinde yüzen balýklarýna resim yapmaya ve Cennet kokulu sevdalý sevenler için yýldýzlardan evler yapmaya gidiyorum.Artýk zaman, KAVUÞMA ZAMANI. BEN CANIM KIZIM ELÝF'ÝME KAVUÞMUÞTUM.....
|
|
395
|
|
|
|
Anne ve baba çocuðunu baðlý yetiþtirdiði vakit hiçbir zaman yalnýz kalmaz, oysa baðýmlý birey yetiþtirdiðinde hiçbir zaman o çocuk iyi bir aile kuramaz…” |
|
396
|
|
|
|
Kýþa döndüm. Dallarýmda ki yapraklardan ayrýlmýþ olmanýn hüznündeyim. Hep bir daha sonralarýn ise kapý önlerindeyim. |
|
397
|
|
|
|
Gün gelir eskir her þey, eskitilir. Bir köþede unutulur gider, tozlar içinde yeniden hatýrlanacaðý günü bekler. |
|
398
|
|
399
|
|
|
|
Bizler gece bekçileriyiz. Ýnsanlarýn en hassas zamanlarýnda en yakýn dostlarý haline gelir , önce sever bedenlerini sakinleþtiririz. Sonra en ummadýklarý anda ruhlarýný bedenlerinden çekip, kayboluruz sabahýn ilk ýþýklarýyla. |
|
400
|
|
|
|
Ben kimsenin Yalancý Çoban'ý deðilim! Sadece yalancý bir çobanýn eseriyim... |
|