• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýliþkiler |
1061
|
|
|
|
bir deneme yazisi. öz bir anafikir etrafinda örgülenmedi. insanin kendine yetmezligi esasi üzerinde gelisti. |
|
1062
|
|
|
|
Biletler kesildi. Kurdeleler kesilmedi. |
|
1063
|
|
|
|
Henüz küçük bir kýzken,
Yani ayaklarým sandalyeden sarkar ve yere basamazken
Elimde acemice tuttuðum kaþýkla,
Tabaðýma düþünceli düþünceli bakardým…
|
|
1064
|
|
1065
|
|
|
|
Ayný yolu adýmlayan olamadýk. Kaldýrýmlardý kaldýramadýklarýmýz, düþtük. |
|
1066
|
|
|
|
Gösteriþliydiler. Boþluða savrulan cümlenin içindeydiler |
|
1067
|
|
1068
|
|
|
|
Akþam güneþi batarken, canýmýz acýmadý. |
|
1069
|
|
|
|
Nereye gideceðini biliyordu. Akla ihtiyacý yoktu. Anlaþýlmadý. Oysa anlaþýlmasý kolaydý. |
|
1070
|
|
|
|
Üstü açýk mýdýr? Altý kapalý mýdýr? |
|
1071
|
|
1072
|
|
|
|
Bizler Mutlu Olmayan Özürlü Ýnsanlarýz |
|
1073
|
|
1074
|
|
1075
|
|
|
|
Biz Olimposlular Ölümlüleri Hoþ Görmeyi Çoktan Öðrendik! Onlar 2 karlý daðdan sonra Olimpos’un eteklerine vardýklarýnda kendilerini tanrýlara eþ koþarlar. Sanýrlar ki aþtýklarý iki dað onlara sonsuz huzuru , mutluluðu... |
|
1076
|
|
|
|
Kýrmýzý renkti. Albenisi ile duruyordu. |
|
1077
|
|
|
|
Meydanýn ortasýnda duruyordu. Sessizdi. |
|
1078
|
|
|
|
Elleriniz çekip gittiðinde, bir daha sevemem sanýrdým... |
|
1079
|
|
|
|
Ayna duvarda asýlýydý. Ben gördüm. Sen gördün. O görmedi. |
|
1080
|
|