• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
2101
|
|
|
|
|
Aþkýn sol yanýmdaki yeri.. |
|
2102
|
|
|
|
|
"Dü-þün-ce"miz mi merdivenden düþüyor þimdi? Kayýyor mu hayaller? Yoksa onlarý birileri aþaðýya mý itiyor. Bu sefer yere düþ-ün-ce mi oluyor, olan? |
|
2103
|
|
|
|
|
Kendinden bir kaçýþtýr Hayat, acýmasýz, amansýz bir yarýþ.
Gerçeði görmezden gelmektir, ölümsüzlüðe yakarýþ...
El çabukluðu, kazanma hýrsý ile kul-kölelik etmektir...
Unutmaktýr Hayat, içindeki saflýðý, mucizeyi...
|
|
2104
|
|
|
|
|
herþey ilk sözcükleri söyleyebilmek gibi mutluluk vermiyormuþ.. |
|
2105
|
|
|
|
|
Sevgi ve Muhabbet üzerine birkaç kelam.. |
|
2106
|
|
|
|
|
Ben böyle deðildim deniz gözlüm…Acýlara yelken açardým gece gün demeden.Pembe þafaklarda kýzýllýða aðýtlar yakacaðýmý deseler inanmaz,güler geçerdim.Oysa þimdi billur kadehlerde yudumladýðým hasret boðazýmda düðümleniyor.
Ýri güller yetiþtirdiðim |
|
2107
|
|
|
|
|
Kendi sesimize, kokumuza, masumiyetimize giden yol çok uzak deðil...
hadi biraz cesaret! |
|
2108
|
|
|
|
|
Gitmek mi kalmak mý daha zor olan, yalnýzlýk mý, kalabalýklar arasýnda kaybolmak mý? |
|
2109
|
|
|
|
|
Mevsim at kestanesi aðaçlarýnýn kalan son yapraklarýný da döktüðü ve incir aðaçlarýnýn gövdelerini beyaza boyadýðý, koyu güz mevsimi Ege’de. Ýncir aðaçlarýný bilir misiniz? Hepsi birer aksesuar albenisiyle çýkýverirler karþýnýza. Sanki bilinen bütün |
|
2110
|
|
|
|
|
Nerde olduðumun ne önemi var, kendim bulunduðum yer de deðilsem... |
|
2111
|
|
|
|
|
...Týpký hayat gibi.Birçok kez iþte bu istasyon son dediðimizde bir de bakýyoruz yanýlmýþýz.Daha bir sürü istasyon varmýþ ileride.O istasyonda daha bir sürü insan bizi bekliyormuþ,bir sürü acý, bir sürü ýzdýrap... |
|
2112
|
|
|
|
|
24 saatlik bir ömrü olan o güzelim bahar kelebeklerinin, biz insanlara Yüce Rabbim'in CEMÝL ismini anlatmak gibi bir görevi varsa ve bunu gerçekleþtirebiliyorlarsa, þu insanoðlunun 60 yýllýk ömründe ne çeþit görevleri olabileceðini siz düþünün artýk... Ki |
|
2113
|
|
|
|
|
içimden geçen bu, yapacak birþey yok! |
|
2114
|
|
|
|
|
Isýnma... Serinleme... Isýnma... Serinleme... Isýnma... Serinleme... Bir gerçek varsa o da ýsý sýcaktan soðuða doru gider... Hayatýn bilimsel bir gerçek olmadýðý ortada... O kendi karar verir sýrasýna... |
|
2115
|
|
|
|
|
Anlatmak istediðimiz, anlatamadýðýmýz ve bir tebessümün ardýndaki o sevinçli nida sonrasý;
“bak ben geldim, yüreðimle geldim, iyi/kötü, hüzünlü/sevinçli, her ne yaþanmýþsa ardýmda kaldý, bak sanki yeniden doðdum” der gibi… |
|
2116
|
|
|
|
|
nokta ve virgül..size ne çaðrýþtýrýyo? Bana da bunlarý çaðrýþtýrdý.. (yazýdan) bitiþim, yokoluþum deðildir.bitiþim geçiþtir EY GÜZEL !!
bitiþim, sönüþüm deðildir.bitiþim hasretime virgül koymaktýr EY DOST !!
|
|
2117
|
|
|
|
|
Geceler, insanlar açýsýndan genellikle bir hüzün kaynaðý olmuþlardýr.
Ritmik akýþkanlýðýný icra ederken, yaratýlanlardan asla bir himmet beklemez. |
|
2118
|
|
|
|
|
Yaþanmýþlýk iz býrakýr!
Þey olan her ne var ise zamana muhtaç... Ve zamandýr aslýnda bütün "þey"lere bir hal eki takan. |
|
2119
|
|
|
|
|
“Eðer” dedi, “Gözlerinin içinde kendimi görürsem, beni seviyorsun demektir, o zaman arkadaþ olabiliriz.”
Ona býraktým gözlerimi… Ona býraktým kendimi, yüreðimi...
Gözlerimin içine baktý. |
|
2120
|
|
|
|
|
hazan... kimi icli nagmelerin barinagi, bir huzn; veda yuklu sonlarin baslangici. ve onda olenlerin hikayesi... |
|
Anasayfa
