• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
301
|
|
|
|
Yeni denemeler, insanýn ruhunu ve ufkunu açarmýþ... Ýstidatlarý zorlayalým biraz; bakalým neler çýkacak... |
|
302
|
|
|
|
"Çocukken yaptýðýmýz kumdan kalelerin hiçbiri yýkýlmadý, buna inan... Onlar anýlarýmýzda anýt gibi duruyorlar..." |
|
303
|
|
|
|
Her fýrtýna içinde bir güzellik taþýr. Bu sebeple rahmetin de habercisidir fýrtýna… Öyle görüntüsüne bakýp korkmayýn zira hemen yaðmur gelecektir ardýndan; baðrý yanmýþ toprak, susuz kalmýþ bitki, dilsiz hayvan ve düþünen insanlar bu bereketten dilediði kadar istifade edecektir. Böylece yer ile gök arasýnda bir bað kurmamýzý da saðlayacaktýr fýrtýna…
|
|
304
|
|
305
|
|
|
|
bir þeyleri kýrýp dökmek kolay; neden kýrýp döktüklerimizi tamir etmek için ufak da olsa bir çaba göstermiyoruz? |
|
306
|
|
|
|
Yerine ve adamýna göre bir Ýstanbul beyefendisiydi. Türkçesi su gibi akýcý ve duruydu. Kelimelerini hep özenle seçerek konuþtuðunu sanýrdýnýz, oysa o hep nazik, hep saygýlý, hep mütevazý ama tevazuun altýna sakladýðý bir bilge kiþiliðe sâhipti... |
|
307
|
|
|
|
hýrs insanýn iradesini elinden alarak kendisine mahkum eden kurtulma imkaný olmayan bir güçtür. |
|
308
|
|
|
|
Taþkafam bir þeyleri anlamaya görsün, paralardým ortalýðý, tüm defteri kitabý yýrtar alamazdým hýrsýmý. “Ben aptal mýyým, niye anlamýyorum?” diye ter ter tepinirdim. Bir tek sen bilirdin beni sakinleþtirmenin yolunu... |
|
309
|
|
|
|
bir ýrmak misali taþacaðýmýz sýrada neden önümüze bent olan engelleri silip süpürmüyoruz? |
|
310
|
|
|
|
Yapýlan iþe kýlýf uydurmak ve harcama egosunu tatmin etmek için harcamalarý bol keseden yapmak yönetici olmayý icabettirir.
Karný tok olan, herkesi tok sanýr, Karný aç olanda, ekmek yok sanýr..... |
|
311
|
|
|
|
Yalnýzlýðý nasýl yaþar insan?
Kafa dinlemek için mi yalnýz kalmak ister insan, yoksa kendini savaþ meydanlarýnda aðýr yenilgiyle uðramýþ bir þövalye gibi yenilmiþ ama, baþý dik maðrur bakarak mý?
|
|
312
|
|
313
|
|
|
|
Yazmayýnca insan kilo alýyor belki. Üç aydýr yazmadým. Tam üç kilo almýþým. Beni kantara çýkaran aklýma turp sýkayým. Sanki yapýlacak baþka iþ yokmuþ gibi. Bir dalgýnlýðýma gelmiþ olmalý. O kantarý göz önünden kaldýrmalýydým. Kaldýrýp yataðýn altýna falan saklamalýydým. Ortada durursa bunun böyle olacaðý zaten belliydi. |
|
314
|
|
|
|
...Her öðrendiðimiz düþünce sürecinde;bir adým daha atmýþýzdýr sonsuzluðun ilahi zenginliðine.Ve etrafýmýzdaki sýnýrlarý biraz daha güçlendirmiþizdir düþüncelerimizle... |
|
315
|
|
|
|
Þükredenler; iyi ki onun hissettiði sessizliði hissetmiyorum demiþlerdir herhalde. Gýpta edenler; ne kadar rahat, hesap verme derdi yok, diye mýrýldanmýþlardýr. |
|
316
|
|
|
|
Dilini bilmediðim bir þiirle konuþuyorum seninle. Vantrologlarýn logaritma bilmeden güldürmesi gibi çocuklarý. |
|
317
|
|
|
|
Ýlk kan ve anne.
Ýnsan aþk ile doðardý. Þiirler gibi. Aþk ve acýnýn birleþiminden doðan insanýn alnýna ilk annesinin kaný deðerdi.
|
|
318
|
|
|
|
Adým neden Yasemin deðil de Þerba?, Naylon atkýlý ayakkabýlarým ayaðýma neden sýðmýyor?, Kaç yaþýndayým?, Steinback’in ‘kýzýl saçlý azize’ sinin ne iþi var benimle?...Pastel boya resimlerime neden eskimiþ tahta terliklerden çerçeveler yapýyorum? Yaðmur ha |
|
319
|
|
|
|
Bir aydýnlýk tarafý var Ruh'un, bir de karanlýk; seçim senin...
|
|
320
|
|
|
|
Son sürat, gevþemeye izin vermeden, canlýlara has bir duruþla, bir þeyleri heba etmeden. Hýz yolun en güzel kýsmý, koþuþturma bitmek bilmeden. En gereksiz, en dokunaklý, bir uçurum kenarýnda ya da bir baþlangýç çizgisinde! |
|