• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1521
|
|
|
|
ben kimim,aslýnda ne severim,nasýl yaþamak isterim bu hayatý sorusu var hep... |
|
1522
|
|
|
|
O gözyaþlarýný geride býrakmanýn telaþýndayken kalabalýk zamaný geride býrakmanýn telaþýndaydý. |
|
1523
|
|
|
|
Adam vardýr; “Olduðu gibi görünen, göründüðü gibi olan” yani, özü sözü ayný, içi dýþý bir… Adam vardýr; bencil, egoist, hodbindir ve toplanmýþtýr üzerinde daðlar kadar kibir… |
|
1524
|
|
1525
|
|
|
|
"Madagaskar'ý temsil etmekten mutluluk duyuyorum" |
|
1526
|
|
|
|
acýný alýr içinden,
yakar küle çevirir..
savurur duman gibi daðýtýr..
mutluysan eðer,
izin vermez kendine saklamana
baþlarsýn anlatmaya,
paylaþmaya,
yoksa eðer yanýnda;
utana sýkýla istersin baþkalarýndan,
sýcak dostluklar kurdurur insana..
canýmýmý esirgiyeceðim senden
al senin olsun..
hiçbir zaman vazgeçmem senden,
en sadýk dostum,
sigara.. |
|
1527
|
|
|
|
aklýma gel en soruya aklýma gelen kýsacýk cevap |
|
1528
|
|
|
|
tatamadýðým bir duyguyu kaleme aldým |
|
1529
|
|
|
|
Egosu ya da nefsi kendini dünyanýn merkezinde gördürtürken insana kendini, kendine benzemeyenlere, haksýzlýklara, zýtlýklara hoþgörü gösterebilmek ya da kabul edebilmek bu dünyayý olduðu gibi kolay deðildir herkes için...
|
|
1530
|
|
|
|
Taþ mý yumuþaktý pamuk mu sert? Domates mi mor, patlýcan mý kýrmýzý? Et mi kediyi yer, kedi mi eti? Ýçim dýþým çalkantýlý bir tekne, dalgalarýn ucunda. Yýldýz kalaþlarýna dönüp kusasým var. |
|
1531
|
|
|
|
Bugün mutlu olmalýydým, gün mutlu olma günüydü. Hüzne yer yoktu planýmda:)) Derin derin nefesler alýp, temiz havayý depoladým ciðerlerime. Buydu iþte yaþamak. Buydu iþte aþk! |
|
1532
|
|
|
|
Kadýnlar kitap gibi dir, öyle sade sonunu okuyarak bütün kitabý anlayamasssýn... |
|
1533
|
|
|
|
Evet! Dostlarýmýzý seçeriz seçmesine, ama çoðu kez yanýlýrýz. Bir Hint atasözü þöyle der: “ Dostluk mantar yemeði gibidir. Zehirli veya zehirsiz olup olmadýðý ancak yendikten sonra belli olur. “ Gerçekten de öyle deðil midir? Gerçek dostu bulduðumuzu zannederiz, ama en büyük darbeyi de bu dostlarýmýzdan alýrýz. Çünkü bize ait tüm bilgileri bu gerçek dostumuza sunmuþuzdur. Artýk tüm kozlar onun elindedir. Ýstediði an ‘þah ve mat’ diyebilir. Sadece zamanlama meselesidir. |
|
1534
|
|
|
|
Bugün yine balkona çýktým baktým Saliha yine balkonda, ama bu kez pek neþeli. "Saliha hayýrdýr, annen evde galiba" diye seslendim.
Saliha elini yüzüne götürdü, iki elini yüzüne sürdü, çok net bir þekilde:
"Çok þükür" dedi.
O an tüylerim diken diken oldu, onun o þükrü karþýsýnda ürperdim, bulutlar gökyüzünü terk etti de yüreðime göç etti sanki. Yaðmur yeryüzüne gönderdiði bütün damlalarý gözlerime getirdi býraktý sanki.
Utandým, kendimden utandým, Rabbimden utandým, Saliha'dan utandým...
Hem de çok utandým |
|
1535
|
|
|
|
Kendi içimde tekrara düþmüþ olabilir miyim ? |
|
1536
|
|
|
|
Þimdi 22 yaþýnda deneyim kazanmýþ bir kaptaným, ... |
|
1537
|
|
|
|
"Benden önce söylenmiþ sözlerin hakýlýlýðýna kýzdýðým oldu zamanýnda ama; inandýðýmda... |
|
1538
|
|
|
|
Cinnet vaktidir. Hayýrlý cinnetler... |
|
1539
|
|
|
|
Kývýlcýmla doðup koca bir alev olup yanýyoruz kaderimizde yazýlý yaþam
süremiz boyunca..Bazý olaylar alevi harlandýrýp büyütürken, bazýlarý
sönükleþtiriyor ama yanmaya devam ediyoruz..Sonunda küle dönüp evrene
karýþýyoruz.. Yanabildiðimiz kadar yanýp küçük zerrelere ayrýlýyoruz ve
uçuþuyoruz yolun sonunda.. Ýyi olan belki de bu.. En küçük zerrene kadar
yanmak..
|
|
1540
|
|
|
|
Hayat bir sahne,biz de oyuncular. |
|