• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1561
|
|
|
|
|
O günden sonra eleþtirel tümceler ile vedalaþtým. Ýnsanlara bir þeyler anlatmaya gerek yoktu. |
|
1562
|
|
|
|
|
Bayramýn ilk günü ve gecesi evimiz çok hareketliydi…
Tayfun bir önceki gecenin yatýlý elemanlarýndan olduðundan, Özgün sabahtan babasýyla bayramlaþmaya geldi ve bir ara ben mutfaðý toplarken, mutfak kapýsýnda gitar çalýp þarký söyledi ki, hep birden eþlik etmememiz mümkün deðildi…
|
|
1563
|
|
1564
|
|
|
|
|
Onu satýn alýrken, katilin olacaðýný düþünmüþ müydün? Galiba hayýr. Sen, onunla daha güçlü olurum sanýyordun. Halbuki o seni yavaþ yavaþ öldürüyordu. |
|
1565
|
|
|
|
|
týk týk týk...heyyy orda amatör yazý okumak istiyen biri var mý? belki hoþunuza gider... |
|
1566
|
|
|
|
|
Bir yolu tanýmlamak, o yolun adýný bilmekle baþlar.
Kaç þeritli olduðunu bilmek ise nasýl gidileceðine delil olur. |
|
1567
|
|
|
|
|
Bir yol seçmiþsem kendime sonunu görmesemde yürürüm.Çok iddialý deðilimdir tüm yollarýndan geçmediysemde hayatýn en azýndan patikalarý bilirim; |
|
1568
|
|
|
|
|
"Kýzým olursa adýný Özlem koyacaðým" dedi, dolunayda yakamozlarý seyre dalýnan bir deniz gibi ýþýl ýþýl parlayan gözbebekleriyle gözlerimin içerisine bakarak... |
|
1569
|
|
|
|
|
Herkes bir gün bir þekilde kaderine kavuþur, her
ne kadar zorlasa da þartlarý, yolunu ne kadar deðiþtirdim dese de içten içe bilir kaderinin askeri olduðunu. |
|
1570
|
|
|
|
|
Uzun uzun calan telefonuma cevap veren android bir sesti. O yine uzaklardaydi, anlamistim. Yeniden tek basina ciktigi o yolculuklardan birindeydi ruhu.... |
|
1571
|
|
|
|
|
Çaðýn güncel sorunu sanmayýn ki, karýn doymasý, teknoloji meknoloji. Hz. Ýsa (as), "insan yalnýz ekmekle doymaz" diyor. Ah O kutlular gibi biz de bileydik, ne olurdu bileydik. Betonlaþmasaydýk böyle, makineleþmeseydik böyle. |
|
1572
|
|
|
|
|
Ýnsanýn yaþadýðý bu zaman dilimi belki saniyeliktir fakat insaný çok farklý ve otantik ortamlara götürüyor.
Neden böyle oluyor, pozitif bilim olgusunu hiçe sayarcasýna, zaman faktörüne meydan okurcasýna dik durabiliyor.
|
|
1573
|
|
|
|
|
Yüreðim þimdiden yasta, duygularým isyanlarda... |
|
1574
|
|
|
|
|
Ýþe bak, karar vermiþtim aslýnda. Derdimi ve üzüntümü paylaþmayacaktým bir daha, ne bir baþkasýyla ne de seninle. Bilmeyecektin, üzülmeyecektin bana. Saðlýðýmýn bozulduðundan bile haberdar etmeyecektim güya seni. |
|
1575
|
|
|
|
|
hiç bir þey tesadüf deðildir |
|
1576
|
|
|
|
|
Müziðin ruhunu yücelten, eksik taþlarý tamamlayan, hayattan evrene akýþ ayininin son mertebesidir DANS...
|
|
1577
|
|
|
|
|
Ne acý; kararsýzlýðýn üzerine sýkýlmýþ kaybolma sosu ve yanýna küçük küçük süs yapýlmýþ hayalkýrýklýklarýný elimde yalandan yapýlma bir çatalla yemek zorundayým. |
|
1578
|
|
|
|
|
An!..Ben doðar doðmaz suya býrakýlan bir ‘an’ým. Binlerce metre yüksekte bir kaynaktan, göllere ve denizlere varýrým. Bir molekül olup, hemcinslerimle o bütünü oluþtururum.
|
|
1579
|
|
1580
|
|
|
|
|
Burnumuzu penceremize yaslayýp bekleriz... |
|
Anasayfa
