• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
1861
|
|
|
|
farkýndaysan hayatýmda hep projeler var. Ýsmi olan projeler: Ayþe ile arkadaþ olmak ve sonra evlenmek projesi, part-time çalýþtýðým þirkete ISO 9001 belgesi aldýrma projesi, Harvey Mackey'in kitabýný okuma projesi. Eðer bu projeler olmasaydý, ben bu yeten |
|
1862
|
|
|
|
Aðlamýyorum, sen bana aldýrma...
Senden çok uzak bir kentin, kocaman yüksek binalarýnýn renksiz camlarýnýn ardýnda,
karlarla çizilmiþ soluk dünyamda
inan ben de mutluyum kendi kalabalýðýmla..... |
|
1863
|
|
|
|
Akþam saatleri; grupla birlikte öyle güzelleþiyor ki kordon, insanýn bu güzel manzarayý ve sakinliði býrakýp eve gidesi bile gelmiyor, özellikle yaz akþamlarýnda...
Þimdilerde düþünüyorum da en son ne zaman akþam saatlerinde kordonda yürüyüþ yaptým diye. Gerçekten bunu düþünmem bir hayli zamanýmý alýyor ve uzun süre hatýrlayamýyorum...
|
|
1864
|
|
|
|
Hayatta herkesin yapmak zorunda olduðu bir seçim var.Herkesin dahil olmasý gereken bir sýnýfý. |
|
1865
|
|
|
|
benim adým siyah, sadece karanlýða hasretim.. ben her gece karanlýkla seviþirim! |
|
1866
|
|
|
|
Zamanýn göz açýp kapayýncaya kadar geçen en kýsa parçalarý fotoðraflar... |
|
1867
|
|
|
|
Ýnsan nekadar mükemmel yaratýlmýþ!.. Bir anlayabilse bunu, ya da daha doðrusu anladýðýný sandýðýný gerçekten anlayabilse...
|
|
1868
|
|
|
|
Gece yarýsý...
Bu daha ne kadar sürecek Hattat söylesene, daha ne kadar? Bir zamaný var mý? Zamaný var ise benim mecalim var mý peki?
Daha ne kadar dayanýrým sence? Bir çözümsüzlük yumaðý ki sorma be hattat. Ne çözülür gibi, ne açýlýr, ne de bitecek gibi.
|
|
1869
|
|
|
|
Tamtam sesleri kulaklarýmda.Hýzlý hýzlý yürüyorum sýk aðaçlarýn arasýnda . Güneþ ýþýðý yok. |
|
1870
|
|
|
|
takdire þayan varlýk; insan. |
|
1871
|
|
|
|
Bu Tramva geçici mi ? Ýz býrakýr mý ? Yoksa beni de alýp götürür mü ? Ya seni, seni orada býrakýr mý ? |
|
1872
|
|
|
|
Bu hafta hiç yazmak gelmedi içimden. Belki sýcaklar, belki biraz bezginlik, belki son günlerde yaþadýklarým. Yorgundum. Ama bugün ilk defa midemde koca bir yumrukla uyanmadýðým için bir þeyler yazayým dedim. Bir sürü konu yazýlmayý bekliyor, ama ben konsa |
|
1873
|
|
|
|
Kar taneleri esrikliðinde dökülen notalar eriyip kanýmýza karýþýyor ve sonra arka sokakta soylu Tuna’yla birleþip çaðlýyor.
|
|
1874
|
|
|
|
Yalnýzlýk; hayat denilen mechul bestede bir nota o olmadan olmuyor. |
|
1875
|
|
|
|
Herkes kaçmak ister bir gün hayattan, varolduðu dünyadan ve çevreden.
Baþka bir bedende soluklanmanýn nasýl olacaðýný bilmek ister her bilinç.
Arasýra, canýmýz istediðinde baþkasýnýn bedenine girip onun kimliðinde takýlmak bir süreliðine.. Ne hoþ olurdu deðil mi?
|
|
1876
|
|
|
|
Aldýrma a þair, bu tufan gelir gecer, sen sýký tut kalemini, seyreyle ...
|
|
1877
|
|
|
|
Bugün geriye dönüp baktýðýmda bayramlarýn çok sade bir þekilde kutlanmýþ olduðudur. Yanýlmýyorsam asýl özlem duyulan bayramlar deðil, yaþanýlan o yaþ devreleridir. Çocukluk, gençlik çaðlarýna duyulan özlemin baþka bir tarzda ifadesi olsa gerek.B allandýra ballandýra anlatýlanlar aslýnda bayramlar deðil çocukluk ve gençlik yýllarýnýn o heyecanlarý. |
|
1878
|
|
|
|
öyle iþte negelir elden insan kalmaktan baþka |
|
1879
|
|
|
|
Bakmýyor, görmüyor, duymuyor, hissetmiyor. Aklý, ruhu, beyni baþka yerde. Ne oldu diye sorsam? Duyacaklarýma hazýr mýyým, kabul eder miyim? Kabul edilir mi? peki kim kabul eder? Sorulardan çok alýnan cevaplardan kaçar insan. Duymamak, kabul etmemek için kaçar.
Kaçmýyorum. Soruyorum.
Meðer aþk kapýyý çalmýþ kapý açýlmýþ, aþk içeri buyur edilmiþ içeri gelmekle kalmamýþ yüreðin tam orta yerine oturmuþ. Kalkmaya, gitmeye hiç niyeti yok.
|
|
1880
|
|
|
|
Kader iþte kime þikayet edeceksin ki.... Yaþanacak ne varsa yaþanmalý..Ýyi yada kötü.... |
|