• ÝzEdebiyat > Deneme > Ýstanbul |
41
|
|
|
|
|
Hey Yeditepe Ýstanbul, sen bu yalanlarla bizi daha ne kadar tutacaksýn elinde.. |
|
42
|
|
|
|
|
Bu sabah güneþin vurduðu ýþýkla uyandým. Esnemeye fýrsat vermeyen rüzgâr penceremden izin alarak beni uyardý. Kalk güzel insan güzel Ýstanbul’a… Ýstanbul Merhaba. |
|
43
|
|
|
|
|
Yazarýn ve ailesinin oldukça iyi korunan eþyalarýný ve üst kata çalýþma odasýna girip, yazarýn pijamalarýný ve daktilosunu da görünce zamanda yolculuða teslim oldum. |
|
44
|
|
|
|
|
Topal Hasan’ý duyan var mý dersem haksýzlýk olur, belki de hatýrlayan var mý demek gerek. Ýstanbul’da doðan, yani denize doðan, denizle doðan, denizle büyüyen bilmez mi Topal Hasan’ý. Belki de bilmez. Anlatmak gerek. |
|
45
|
|
|
|
|
Türlü, türlü oyunlarýn vardý senin. Tren raylarýnýn üzerine býraktýðýn çiviler o tonlarca aðýrlýk altýnda ezilirdi de bunlardan kargýlar ve ok uçlarý yapardýnýz. Küçükyalý’dan bindiðiniz banliyö treninin vagonlarý arasýnda koþuþturur, içeride baþkalarýný rahatsýz etmeði göze alarak köþe kapmaca oynardýnýz hani. Suadiye sinemalarýnýn gündüz matinelerinde dönemin en güzel filmlerini izlerde, dönüþte anlatýlaný merakla dinleyen diðerlerine ballandýra, ballandýra keyifle aktarýrdýnýz çocukça yaþanan tüm o anlarý. |
|
46
|
|
|
|
|
Söyleyin ey Þehr-i Ýstanbullular, nerede yaþadýðýnýzýn farkýnda mýsýnýz? Bir kez olsun yaptýnýz mý; cebinize sadece bir 10 TL koyup da þu Þehr-i Ýstanbulun tadýna vardýnýz mý? Martýsýyla oynaþtýnýz, tarihiyle yüzleþtiniz mi? Nereye gider bu serseriler diyerek yelkovalarýn ardý sýra dalýp gittiniz mi? Tek sýra halinde mendireðe dizilmiþ kanatlarýný açmýþ karabataklarý izlediniz mi? Yanýtýnýz evet ise ne mutlu size, dünyanýn en eþsiz kentinde yaþamanýn ayrýcalýðýna varmýþsýnýz.
Yanýtýnýz hayýr mý? Ne bekliyorsunuz? Hatta beni dinlemiyorsanýz Orhan Veli’ye kulak verin; o ki her noktasýný ezbere bilir bu þehrin, bu denizin…
“Heey! Ne duruyorsun be, at kendini denize.” |
|
47
|
|
|
|
|
ne tuhaf içimi acýtan da acýmý dindirecek olan da sensin ... |
|
48
|
|
49
|
|
|
|
|
"Izdýrabýnýn en güzel bestelere döküldüðü, sefaletin gönüllere dokunmadýðý tek þehir-Ýstanbul. " |
|
50
|
|
|
|
|
Ürkek bakýþlarýn kenti, korkularýn kuytu sokaklara sýkýþtýrýldýðý ve kan kokan þehir, saçlarýna düþen maviliði ver insanlara. Denizlerinin kokusu sarsýn gökyüzünü beni sev, benleri sev Ýstanbul. Ben sana güneþle geldim. |
|
51
|
|
|
|
|
martýlarýn gözlerinden dinledim
istanbulun boðazý yanmýþ
yýldýzlar þahitlik etmiþ güya suçlu benmiþim
yemin olsun can gözlerimden süzülen bu þehre
ben yüreðimi içirmedim.. |
|
52
|
|
|
|
|
Ýstanbul yorgunu kendini Ýstanbul da yaþýyor: Kaðittan gemiler akýyor boðazýn inci mercan sularýna, martýlar sabahýn çið tanelerini yakalýyor sanki çýðlýklarýnda, alacasýnda sabah mahmuru bir düþ, salacak sokaklarýnda. Aslýnda nasýl da yorgun insan konuþmalarýna. Ah! Ýstanbul Ah! Baktýðým Yerden Sorguluyor: Topkapý Sarayý, Düþ Salýncaðýndan Tarihimi. |
|
53
|
|
|
|
|
sen,
yuregi ellerinde sehir, gozleri kuf kokan, puslu sabahlarin sahibi;
mavi bir yurek ve icli bir sevda tasiyan sehir,
kaldir gozlerini yerden!
|
|
54
|
|
|
|
|
Þirin, kara kuru, kocaman güllü elbiseli, 4 yaþlarýnda bir kýz çocuðu. Müdürünün yanýna götürmek istediklerinde gitmeyeceðini ve iyi akþamlar demeyeceðini söyledi. Onlar gittikten sonra kýzlarýmý, gözümün önünden geçirdim. Çaycý kadýnýn getirdiði çaylarý býrakmasýndan sonra, arkadaþým, yavaþça yaklaþtý. Bu kadýn, küçük kýzýn annesi deðil dedi. Annesi geçen sene intihar etti. |
|
55
|
|
|
|
|
Bogazda ucan her martýda umutlarým gizli benim..Hepsine de fýsýldadým umutlarýmý...Parlayan bir ýþýk görürlerse onun benim umudum oldugunu söyledim onlara.. |
|
56
|
|
|
|
|
Bazý ýþýklarý sönen þehri uykuya , ölmüþ duygularýmý yeþili solan mezara yatýrýyorum, hüzünler toplayarak yalnýzlýðýma ,daðýlan karmakarýþýk hayatýn bilinmez kollarýnýn býrakýyorum kendimi
|
|
57
|
|
|
|
|
Hiçbir çaða özlem duymadan ve ayak uydurmadan, göðsüme yasladýðým azgýn deniz gibi, bir kuyruklu yýldýz, bir kýrýk tekne, bir paranoya gibi, tiner çeken köprü altý çocuklarý gibi geldim sana. sürgün ve gemileri yakýlmýþ bir mahkum olduðumu bilerek, son |
|
58
|
|
59
|
|
|
|
|
iki ders arasýnda yazdým ben bunu.
kýsa bir deneme yazýsý... |
|
60
|
|
|
|
|
Þimdi sana geldiðim yollarý kaplayan mevsimsiz rüzgarlar alabora ediyor yüreðimi ...
Þimdi susmak yetmiyor...
Aylak ve gezgin acýlar büyüyor içimin gece rengi tufanýnda..
Aylak ve gezgin bir sevmek kanýyor yüreðimde....
|
|
Anasayfa
