• ÝzEdebiyat > Deneme > Anýlar |
201
|
|
|
|
|
Bu akþam okuduðum birkaç yazý, bana geçmiþteki özlediklerimi hatýrlattý. Benim için deðeri tartýþýlmaz sevdiðimin dediðine göre "özlem, kaybedilene duyulandýr".
|
|
202
|
|
203
|
|
|
|
|
Küçük kaðýt parçalarýndan birini aldým veya örselenmiþ olaný böldüm. Yazdým; H-Ü-Z-Ü-N. Ve elim bilinçsizce koydu soru iþaretini peþi sýra. Kâðýdýn ardýný çevirip bekledim. Neydi Hüzün? Umutsuzluk, üzüntü, bekleyiþ? |
|
204
|
|
|
|
|
Masallardaki üvey anneleri hatýrladým. Annem ölürse, babam bize bir üvey anne getirir mi diye düþünmeye baþladým. Gözlerimin önünde hayali bir üvey anne belirmekte gecikmedi. Ayný masallardaki gibi. Kara,kuru, kazma diþli,patlýcan burunlu bir kadýn. |
|
205
|
|
|
|
|
“Orduzu’da eski Ramazan” derken baþka neler mi gelir akla.
“Kendi kendine yetmek” Kendi kendine yetmek, demek; teknolojinin henüz çýkmadýðý ya da yaygýn olmadýðý zamanlarda bu gibi yerleþim mekânlarda insanlar, evlerinin avlusundaki çeþmelerde buz gibi su içer ve “katýk” dediðimiz besinlerini de bu yerlerde muhafaza ederek soðuk tutmasýný saðlarlardý…
|
|
206
|
|
|
|
|
Güneþ batarken, sen karþýlaþtýðýnýz sabahý anlatýyorsun, zamana aldanýyorsun aslýnda bilmeden, istemeden aldatýlýyorsun…
|
|
207
|
|
|
|
|
Tek bir yýldýz dahi þavkýmýyor karanlýðýnda gecelerimin.Hafýzalarýn duldasýz zulasýnda, ýlgýn kokuþlu günler biriktiriyorum bir gün dönersin umuduyla.Samimiyetsiz tebessümler dudaklarýmda intihar ederken, derin bir acý, içten bir özleyiþ ve sýð düþüncel |
|
208
|
|
209
|
|
|
|
|
Gözümden uyku aksa da, o sofrada bulunmanýn, ailemle birlikte o heyecaný, o coþkuyu yaþamýþ olmanýn keyfini hiçbir þeye deðiþmezdim.
|
|
210
|
|
|
|
|
Kavuþ dayý, köyümüzün yýllarca otobüs þoförlüðünü yaptý. Herkesin kahrýný çekti. Tüm köylünün eþyasýný, malýný gider þehirden alýr ve getirip evine teslim ederdi. Yolcularýn çoðu para vermezdi. Ama o yine de "canýnýz sað" olsun der kimseden para istemezdi. Otobüsü de farklýydý dayýmýn. Arkadan bakýnca önü görünürdü. Otobüsün içi dolar, oturacak yer kalmazdý. Bu sefer dayým " Otobüsün üzerine çýkýn" derdi. Ve yolculara " Arkaya ilerleyin, daha çok yer var. Arka boþ! Arka boþ!" derdi. Oysa ayakta duracak yer dahi kalmazdý. Hele de dayým keyfe geldi mi elini kulaklarýna götürür direksiyonu da býrakýr, gözünü kapatýp otobüs sürerken türkü söylerdi. Bazý yolcular "Aman Gavuþ bir gaza yapacaaan" derdi. Dayým hiç oralý olmazdý. |
|
211
|
|
|
|
|
Malumunuz, ‘on iki ayýn sultaný’ olarak taltif edilen Ramazan ayýndayýz…
Uçuyorum gönül dünyamýn bulutlarý arazýndan….
Uçuyor ve kayýyorum orucun beraberinde getirdiði iç dinginliðin yýldýzlarý arasýndan…
Tutamýyorum ben beni, tamamen oruca býrakýveriyorum kendimi…
“Acaba”, diyorum kendi kendime…
“Ben mi orucu tutuyorum, oruç mu beni…”
Haydi, ayný soruyu siz de sormuþ olayým.
Siz mi orucu, oruç mu sizi tutuyor? |
|
212
|
|
|
|
|
Ankara'nýn Baþkent Oluþunun 88. Yýldönümü dolayýsýyla 'Gün Aþýmý' kitabýmdan alýnmýþtýr. Saygýlar. |
|
213
|
|
|
|
|
Bana bir aþk ýsmarladýn önce, sonra...Sonra hesabý ödemeden çekip gittin.. |
|
214
|
|
215
|
|
|
|
|
(O sýnavda yetmez gözlüklerin zekiliði, karneye düþen ikiyi kurtarmak için (bu hain iki yanýna 5 kýrýk dost daha alýr, karne fotoðrafýnda), oysa yukarý gönderilen çocuk, dönem sonunda takdir belgesini almaktadýr onu kopyacý olmakla suçlayan müdüre den) |
|
216
|
|
|
|
|
Tuhaf otel adlarý, kötü olduðu belli yollar, sanki bu yollara girilmez ancak yanlýþlýkla düþülür gibi… |
|
217
|
|
|
|
|
Bir zamanlar tam beþ yýl her gün beþ saat beraber olduðumuz Ýlk okul arkadaþlarýmdan bahislerim... |
|
218
|
|
|
|
|
Sevgili yokkadýným..Dün geceyarýsý senin ellerin ile diktiðin sardunyaya su verirken bana söylediklerin geldi aklýma..Ýnsan bir kez yapayalnýz kalmasýn,penceresindeki sardunya ile bile konuþur,saksý içindeki bir sardunyanýn varlýðý bile yalnýzlýða çar |
|
219
|
|
|
|
|
Sorumluluðunu bilmeden iþ yapanlarýn boynu devrilsin.
Vatandaþý savsaklayarak devletin sýrtýnda -hak etmediði- parayý alanlarýn boynu devrilsin.
Tarým Gýda ve Hayvancýlýk Malatya Ýl Müdürlüðünde, üreticiyi maðdur eden, gereken kolaylýðý tanýmayan çalýþanlarýn boynu devrilsin.
|
|
220
|
|
|
|
|
Temiz kalbiyle, saf yüreðiyle kalbimizde yaþayacak olan Sevgili Nebiye Teyze'den bir aný |
|
Anasayfa
