• ÝzEdebiyat > Deneme > Anýlar |
281
|
|
|
|
duraðan bir günde hiç bir þeye "sahip" olamamýþsam da , saydýðým sayamadýðým yada beynimde netleþtiremediðim bir milyon soru iþaretinin "sahibe"si olarak evime döndüm yürüyüþten.
|
|
282
|
|
|
|
Kaç postacý geliþinde umut baðladýn anne?
Kaç postacý çalmadan geçtiðin de kapýný
Kaç umuduna kerpeten atýldý ?
|
|
283
|
|
|
|
Bizi ilk unuttuðun,göz göze vedalaþamadýðýmýz son gece için aðlýyorum.
07 Ocak 2002 Pazartesi.
Hani yaz derdin ya,iþte yazýyorum dedem,bin bir acý içinde,bin bir zorluk peþinde,seni yazýyorum.
Okuyamayacaksýn ama en azýndan hisset.Seni çok özlüyorum. |
|
284
|
|
|
|
Bazen hiç düþünmeden yaptýðýmýz küçük bir yardým giriþimi, karþýlýksýz uzatabildiðimiz ellerimiz nice canlarýn kurtulmasýna, yaralý ve çaresiz yüreklere umut tohumlarýnýn serpilmesine, hayata büyük bir þevk ve inançla sarýlmalara vesile olmaktadýr...
|
|
285
|
|
|
|
....bahardý ve bahar yaramazlýk yapmaya çok elveriþli bir mevsim. |
|
286
|
|
|
|
Yaþam bizi bir kýyýdan bir kýyýya fýrlatsada iyiye dair olanlar kalacaktýr hatýrda |
|
287
|
|
|
|
Tir tir titriyorum örtün üstümü korkuyorum kendimden býrakýn beni ya olursa diyorum ya kýrabilirse biri kabuðumu ya akarsa içime ve ben savunmasýz kalýrsam ne olur benim halim daðýlýrsam bir daha nasýl toplarým kendimi .
|
|
288
|
|
|
|
Ahmet Kanmaz’dan bahsediyorum. Benim eniþtemden. Dünyanýn en vefalý, en iyi insanlarýndan biriydi belki. Hiç kimseyi üzmez, hiç kimseyi kýrmazdý. Hele çocuklarý çok severdi. Belki de en iyi müþterileri onlar idi. “En saðlam müþterilerim” diyordu onlar için.
Üniversiteyi son sýnýftan terk etmiþti. Tek bir dersi vardý. Hocayla takýþtýðý için bir türlü alamamýþtý diplomasýný. |
|
289
|
|
|
|
“Kalbimi meþgul eden,zerafetiyle beni cezbeden güzel,sensizliðe alýþamadým.” |
|
290
|
|
|
|
Hani bazen olur ya, ölmek istersin. |
|
291
|
|
|
|
Evimize dik olarak inen sokaktan, babamýn deðneðinden kuvvet alarak, buz üzerinde düþmeden yürümeye gayret ettiðini gördüm. Ýþte doðanýn zorladýðý kiþilerden biri de babamdý. Normalde deðnek kullanmadýðý halde, karda deðnek kullanýyordu. Bu görüntü beni |
|
292
|
|
|
|
insan ben kimim sorusunu sorar kendine ve vu sorunun cevabý belirler nasýl bir yaþam süreceðini bu yerkürenin üstünde. |
|
293
|
|
|
|
Sahte gülüþler gibi önce azalýr sonra kararýr sokaklarda lambalar |
|
294
|
|
|
|
Bir fincan kahvede bir adamýn hikayesi.
"Kim bilir belki iþ arasý bir nefes alacaktý, içtiðimde sigaram o anda öyle az geldiki gözüme gerçekten de bir tek sigara ancak bir nefesti." |
|
295
|
|
|
|
Kaynardý kara kazanlarda kirlilerimiz; sonra yüreðimiz gibi tertemiz olurdu. Sabun kokardý...
Sabun kokuluydu çocukluðumuz... |
|
296
|
|
|
|
Bazen diyorum ki kendi kendime... |
|
297
|
|
|
|
Sonuna gelinen bir baharda.
iki kiþi
bir çatýnýn altýnda |
|
298
|
|
|
|
Bu aný, her halde insan sevgisinden yola çýkmýþ olmalý. Kaldý ki her olayý, her kiþiyi, her durumu kendi öznel çerçevesi içinde ele almak gerek... |
|
299
|
|
|
|
Perdeler ipek saten
Ten rengi
yaðmuru dindirememesinin …
çek gitsin þimdi!
|
|
300
|
|
|
|
tatlý dillim,
DENG_BEJ im,
amcam,
binip atýna azrailin…
|
|