• ÝzEdebiyat > Deneme > Anýlar |
421
|
|
|
|
|
"E çok sevince biþey olmuyor demek ki..." |
|
422
|
|
423
|
|
|
|
|
Asmalardan üzüm koparmayý özledim. Zeytin aðaçlarýna týrmanmayý gece vakti. |
|
424
|
|
|
|
|
Masallar eskide mi kaldý, yoksa saraylar, þatolar, cadýlar mý yandý.. |
|
425
|
|
|
|
|
Hasretlerin gecelere döküldüðü, hüzünlerin içimizde bir yerlere aktýðý, sayfalarca uzaklar.
|
|
426
|
|
427
|
|
|
|
|
Biliyormusunuz? Akþamlarý deniz kýyýsýnda; gezerken vapurlar, ýþýl ýþýl geçiyorlar ya. Hani, ýþýklarý suya vuruyor, allý yeþilli.. Ben ilk günler, onlarýn da benim için geçtiklerini sanýyordum. |
|
428
|
|
|
|
|
Þey, diyecektim, þey…
Þimdi Hasanla çay vaktim geldi sanýrým.
“Hasan” deyince yine ýslandý kirpiklerim, yanaklarýmda yine o ýlýk sular aktý...
|
|
429
|
|
|
|
|
Hayatýn eðlenceli yanlarýný yakalayýn. |
|
430
|
|
|
|
|
Büyüklerin çocuklara yanlýþ yaklaþýmý, onlarda çok derin ve onarýlmasý olanaksýz yaralar açabilir.Lütfen çocuklara sevigyle, hoþgörüyle yaklaþalým. |
|
431
|
|
|
|
|
Ben bir kar tanesiyim.Milyonlarca kar tanesinden biri.
|
|
432
|
|
|
|
|
Bana hep düz yazý yaz derdin.. ilki sana kýsmet bak!!!.. |
|
433
|
|
|
|
|
Andýrýn'da anlatýlýr bu hikaye: "Bir dað köyüne bir kaymakam gitmiþ. Ormanlýk bir dað köyü. Tabii oralarda en kral yetkili, ormancý. Ormancýlarýn bu kesimlerde her dediði adeta ferman hükmündeymiþ. Ve kaymakam baþlamýþ anlatmaya... "Vatanýmýza, deðerlerimize, milli kültürümüze sahip çýkalým... Birbirimize mutlaka yardým edelim. Böylesi yerlerde bu þart. Önce kendinize güvenin, sonra devlete... Birlik ve beraberlik içinde olun..." Konuþma sürdükçe sürmüþ. Oradakiler, belki de ilk defa böyle güzel sözcükler, cümleler ve kendilerine hitap eden, kendilerini adam yerine alan biriyle karþýlaþmýþ. Yaþlý bir kadýn dayanamamýþ: "Vah oðlum! Maþallah ne güzel de konuþuyorsun. 6 ay daha fazla okuyup da bir ormancý olsaydýn daha iyi deðil miydi..."
|
|
434
|
|
|
|
|
Arabamýzý gölü yukarýdan görebileceðimiz bir yerde park etmiþtik. Yürüyüþümüzden sonra bir süre hiç konuþmadan arabada gölü izledik. Ýlhan Ýrem ve göl manzarasý iyi gider diye düþünmüþ Arda’cýðým. |
|
435
|
|
|
|
|
Düþünüyorum.
Bir insan sevdiðini kaybedince sevdiðin kiþinin boþluðu, hemen doldurulabiliyor mu?
Keþke olsa,,,,O zaman böyle özlem çekmezdim….
Ýyi ki de olmamýþ,belki bu kadar deðerini bilemezdim,bir anlamý da kalmazdý belki. |
|
436
|
|
|
|
|
Bazen hiçbirþey kalmasýný istemeseniz bile, unutmak için dünyalarý feda etmeye razý olsanýz bile kalýr birþeyler...
Bir sigara dumanýnda, yada 2. kadehin sonunda, hiç olmadý bir þarkýnýn son notasýnda karþýnýza çýkýverir anýlar... |
|
437
|
|
|
|
|
Birlik, beraberlik ve ümmet olma bilinciyle bir araya getirilen iftar yemeði... |
|
438
|
|
|
|
|
Anlar unutulmasýn diye, sarý sayfalarda çoðaltýyorum onlarý... Gözyaþlarýmý sayfa altlarýna ekleyip kurumaya býrakýyorum sonra da... (1) |
|
439
|
|
|
|
|
Yaklaþýk on dakika sonra,yýllardýr öðretmenlik yaptýðý okula geldi. Okul bahçesine girdi. Etrafta sanki bir ölüm sessizliði vardý. Her zaman çocuklarýn sesiyle çýnlayan bahçe,bugün sessizdi. Kendisini görünce önüne koþan,”Günaydýn Öðretmenim. |
|
440
|
|
|
|
|
Ýlk denemem bu benim niye yazdýðýmý dahi tam bilmiyorum içimden geçenleri yazýya dökmek istedim. Belki sende okumak istersin. |
|
Anasayfa
