• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
2081
|
|
2082
|
|
|
|
Buyrunnnn sevda yorumuna :)Bu sefer çok damar oldu :) |
|
2083
|
|
|
|
Sana küçük kendime büyük glen yüreðimde, yýllar geçse de senin adýn yazar. Ve bilki sevdiðim uslanmaz ruhum yaþadýkça seni sever, seni sevdikçe yaþar... |
|
2084
|
|
|
|
Acý bileðime kelepçe gibi takýlmýþ. Nereye el atsam kollarým acýyor.Yaþamak bir özgür türkü gibi býrakmaz dudaklarýmý. Her ne zaman mutluluk dolu bir türkü söylemeye çalýþsam, bileðim kanar. Hayat þah damarýmdan incitir beni. |
|
2085
|
|
2086
|
|
|
|
Sevmelere doyamadýðým kadýnýma ithafen |
|
2087
|
|
|
|
Önce bana dönüktün. iþte o an gözlerin bir ova kadar büyüktü. Sonra yan duruþunu gördüm, gözlerin sanki baþýmýn yanýndan výzlayýp geçen bir kurþundu. Daha sonra sýrtýný döndün bana. Giderken arkandan baktým sadece. Bir saç telin düþtü kaderime. Öyle ince bir saçýn vardý ki, onunla ben, birden koptuk sanki aþk ülkesinden. Sana geri dön diyemedim. |
|
2088
|
|
|
|
Bu dördüncü doðum günün kutladýðým meleðim.Hatta birinde unuttum zannederek ne eziyetler etmiþtin.Ama inan unuttum.O kadar eziyetlerini unuttum.Seni seviyorum caným meleðim.Ýyiki doðdun ve iyiki sensin hayatýmdaki. |
|
2089
|
|
|
|
Zamanýmýzý tamamladýk ama inmek için hiç kimsenin acelesi yok. Kalabalýk belki de çok ürkütüyor bizi... Yalnýzlýðýmýzýn içinde sonsuza kadar gitsek, hep gitsek... O simsiyah sarmalýn ucunu hiç bulamasak. Derinlere, çok derinlere insek topraðýn... |
|
2090
|
|
|
|
Þimdi, yokluðunun etimi daðlatan acýsýyla baþbaþayým. Tenim közde eriyor gibi ve yine de üþüyorum. |
|
2091
|
|
2092
|
|
|
|
Yalan’danda olsa mutluyum.
Bu bana yetiyor.
|
|
2093
|
|
|
|
Rüzgarla karýþýk yaðmurlarýný çarp yüzüme… Zincirlerle baðla elimi ayaðýmý, bütün sýkýntýlarýný yýð üstüme, özleminle zehirle beni, bir bakýþýnla öldür, þikayet edersem namerdim… Yeter ki yanaðýma yasla yanaðýný, ellerime tutuþtur sevdalý ellerini, baþýný yastýðýma koy… Ucu yanýk bir hasret mektubu olsun ellerimde sevdan… |
|
2094
|
|
|
|
Bana geniþ evlerden bahsetme. Yüreðin geniþ mi onu söyle. Ben coþkulu bir adamým. Yataðýn sularýmý taþýrmadan akýtýr mý? Dünyanýn tüm ülkelerinde yaþayan insanlardan bana ne? Benim sýnýrlarýmý sen çizebilir misin onu söyle? Durup durup güzel þehirlerden dem vurma. Ben bir sokak çocuðuyum, beni köþe baþlarýnda gülerek karþýlayabilir misin, yoksa ilk kavþakta taksiye binip kaçar mýsýn? Bana PKK' nýn dað kadrosundan söz etme. |
|
2095
|
|
2096
|
|
|
|
Ve aramýzda duran o kadehin anlamýný daha iyi anlýyordum. Bir ayrýlýk sadece bir ayrýlýktýr ve yeni bir sayfanýn baþlangýcýdýr. Ama her son mutlaka o yazgýnýn baþlangýcý kadar saf ve onurlu olmalýydý. |
|
2097
|
|
2098
|
|
|
|
Aþk sanýldýðý kadar basit bir duygu deðildir. Aþk insaný köreltmez, aksine hareketlendirir, güçlendirir. |
|
2099
|
|
|
|
Git istediðin yere
Git…Git…
Giderken yüreðimi de götür öyle git…
|
|
2100
|
|
|
|
Kurbaðalarýn bir orkestra edasýyla baðýrmalarýný yýlanlar duymadý. Duysalardý belki de sürünmeyeceklerdi. Yýlanlarýn tek derdi midesini doldurmak oldu. Bu yüzden kurbaðalarýn sesi yýlanlarýn kalbini hiç burkmadý veya yýlanlarýn dili çatallý olduðu için, kurbaðalarla birlikte hiç þarký söyleyemediler. Belki de asýl düþmanlýklarý bundan kaynaklandý. Hayatým delik deþik oldu. Her yaným yýlanlarla doldu. Daha þarkýmý söylemedim ben. Neden bana bunca acý? Zehirledi beni hayatýmda var sandýðým her süzülen boy. |
|