 • İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
2121
|
|
|
|
pişmanlıkla yoğurulmuş bir nükte var dilimde. türkümde ağıt karışımı bir slogan.. |
|
2122
|
|
|
|
Gıyabimda namazım bile kılınmıştır belki
Hayattan silinmiştir adım beklide ebedi |
|
2123
|
|
|
|
İlk gelen her zaman kalıcı olandır.İyiki geldin ve iyiki sensin hayatımdaki. |
|
2124
|
|
|
|
Her aşkın sonunda sana kavuşuyorum... |
|
2125
|
|
|
|
Sensizliği ıslatıyor yağmur bu gece..
|
|
2126
|
|
|
|
Her kez in içinde ökkeşleşen bir çağlayan yada masum kalan bir ağlayan vardır ağlayanla çağlayanın bir araya gelmesi birbirlerini anlaması mümkünmüdür ya bu iki gölge çağlayan olacaktır ya da ağlayan … |
|
2127
|
|
|
|
Hep karanlık yanımı sevdim, kimsenin görmediği kimseye göstermediğim görenlerinse hemen uzaklaştığı karanlık yanımı EY KARANLIK SANA MATEMDİR BU ÖLDÜRDÜN BENİ... |
|
2128
|
|
|
|
“Şiirler, şair yaratır sevgilim! Tıpkı sevgi gibi…” |
|
2129
|
|
2130
|
|
|
|
Paylaşamam
Küçük bir çocuğun ilk oyncağı gibi
Değil
Dünyanın en değerli varlığı olduğun için |
|
2131
|
|
|
|
Aşk tutkuların kavrulduğu çöl gibi yakar yüreği, denizlerin bilinmez yerlerine gizlenmiş girdaplar gibi çeker insanı içine. Aşkta sormak yoktur, cevap aramak yoktur. Bu yüzden aşk gönüllü bir körlüktür. |
|
2132
|
|
|
|
sonbaharda dökülen güller ve bulutlardan düşen gül tohumları |
|
2133
|
|
|
|
Her söylediğim yankı olup neden geri geliyor
Bu ne zor bir gece...
Bu nasıl uyku aralığı; rüyalarımdan yırtarak evren kabuslarına tutulup da yakarcasına bedeni, eritircesine cismi...
|
|
2134
|
|
|
|
Yazık… Buraya kadarmış her şey… Nefes kesen koşuşturmalar içinde geçtin gittin benden… Gidemediğimiz uzak yollar, yüzemediğimiz denizler, düşleyip gerçekleştiremediğimiz hayallerimizin sonu hazandı… Velhasıl doyamadık birbirimize, doyasıya söyleşemedik… Deli bir rüzgarın ezgisinde, ayrılıkla yüzleştik… |
|
2135
|
|
|
|
Akşam geceye yaslanırken...
Ruhumun kaskatı kesilerek, sanki dünyanın "en sakini, en duygusalı, en mantıklısı" kesiliveriyormuşum gibi geliyor.
Unuttuğumu sandıgım sen, aşk merdivenlerini tırmanarak çıkıyorsun beynimin kazan dairesine... |
|
2136
|
|
2137
|
|
|
|
Birgün herşey yok olacak sevgili.. Ne sen nede ben telaşlarımızın peşinden koşmayacağız. Yaşadığımız zamanların bizlere sunduğu acı yada mutluluklardan arta kalan hiçbirşey olmayacak. Hatırlamaya çalıştığımız yada hatırladığımız bütün anılar bir kum fırtı |
|
2138
|
|
|
|
Yalnızlık ve sevgisizliğinin ağırlığı bir de uçamayan kuşları vardır... |
|
2139
|
|
2140
|
|
|
|
Ve aramızda duran o kadehin anlamını daha iyi anlıyordum. Bir ayrılık sadece bir ayrılıktır ve yeni bir sayfanın başlangıcıdır. Ama her son mutlaka o yazgının başlangıcı kadar saf ve onurlu olmalıydı. |
|