 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katılımı |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
 |
Senin Adın Yar Olsun
Orhan Bani
Şiir > Halk
Bu ne yaman ayrılık,yalnız beni mi bulur
Feryadım arşa çıkar,alemlerden duyulur
Hadi, bana veda et,sakın bir şey söyleme
Bırak,yaram kanasın, yüreğime elleme
Öyle yerin var bende, damarımda kan gibi
Senin adın yar olsun,can gibi canan gibi
Ben adını anarken, yüreğm gelir dil e
Bülbül'le haber saldım,seni sorarken Gül'e
Hadi, bana veda et,son bir defa göreyim
Yokluğuna alıştım, hasretinden öleyim
Öyle yerin var bende, bedenimde ca
[DEVAMI]
|
|
|
• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
381
|
|
|
|
|
Beni bende öldür. Öldür ki; sende doğayım yeniden. Köklerim sende kalsın. Saçlarından ötesini bilmesin ellerim. Gözlerim ise gözlerinden başka yurt edinmesin.Hadi sevgili. ..Sev beni ..Sev ki bende sonlasın amel defterim.Sev diyorum. Kendinden daha çok sev beni..Eğer ki; ıslak kirpiklerini yüreğimle kurulayamasam dudaklarıma ilmeklediğim fatiha’lar sonum olsun..Seccademe sirayet eden gözlerini gülüşlerimle bahara kavuşturamasam nefesime “ La İlahe.. “ lâfzı vurulsun.. Kat beni kendine..Sebebim sensin…Gayri ben yokum sende yaşarken. Ben “ seninim “ gayri.. Öldüm..Öldüm..Sonra sende vücut buldum sırf senin hayatında bir dua miktarı yer tutabilmek için…
|
|
382
|
|
|
|
|
Bence, aslı astarı olmayan uydurma bir kabareyken tüm bu bedeli ödenmiş, çoktan fişlenmiş kimlikler; hayat sandığımızdan çok ciddiye alıyormuş bizi meğer! |
|
383
|
|
|
|
|
Bitmek tükenmek bilmeyen kader... |
|
384
|
|
|
|
|
Bakıp sana hasret gidereyim
Sevginden sarhoş öleyim kapında… |
|
385
|
|
|
|
|
İçinde bulunduğumuz şu mübarek günlerde, dünyanın her tarafında kan ve gözyaşı var. İnsanlarda ki merhamet ve sevgi duyguları rafa kalkmış durumda. Eminim ki Yüce Tanrı olup bitenleri dikkat ile izliyor, bundan kimsenin şüphesi olmasın. Ancak bunların, yani insanlıktan uzak olanların bir kısmı hemen cezalandırıldığı halde, bir kısmına da mühlet veriliyor; belki kendilerini ıslah ederler, düzeltirler diye. Merhamete bakın Yüce Yaradan'da ki... |
|
386
|
|
|
|
|
Sevgine geçit vermek zaafımdı, acılarına katlanmaksa alışkanlığım oldu.
|
|
387
|
|
|
|
|
Her sevdiğin sevecek diye ağlıyorsun ama zorla herkes herkesi sevemez ki! |
|
388
|
|
|
|
|
Söyle ne olur seni bensiz mi bıraktım ? İçimdeki hangi söz, hangi cümle, bensizliğin kanıtı ?
Sor bakalım kalbine..Seni hangi gölgeye emanet ettim ? Bedel ödeyeceğim diye kimin diyeti bildim seni ? Kovulduğum yüreklere yüzümü bulayan ben, suskunluğun dilinde kanıyor. Sanki susmaya yeminli. Sanki konuşmamaya sözleşmeli. Benimkisi sadece ihtimalleri ayıklanmış çığlıklar.Aldırma alıngalıklarıma..Aldırma kendimdeki susmalarıma.Öyküsüzlüğüme denk geldi ağlamalarım..Suskun muyum yoksa, içimde sana yakılmış ağıtlarımın sesini duymuyor musun yoksa ? |
|
389
|
|
|
|
|
Özür dileyemiyorsam da senden, son bir nefes ve hayat dileniyorum bir şairden ödün(Ç)alınmış “umut ikliminde” harflerle. |
|
390
|
|
|
|
|
Yaz gelince adaya giderim, Aya Yorgi’de bir mum kadar
dileğim olur. Zamanla kötü kokusuna da alışırım adanın.
Bir bisiklet kiralarım. Martıları da unutmam, ekmek atarım. Bostancı’dan balık alırım dönerken. Kaçlık rakı çözer ki
yalnızlığımı, yarım kalmış hikâyelerimi, sorarım ahbap edin-
diğim marketime, ona göre alırım şişemi, kaçlıksa işte. Kar-
nım doyar rakıydı, balıktı derken, biraz müzik de iyi gelir.
Gece oluyor yavaştan. Ama hâlâ gürültülü yaşıyor
insanlar. Vakti gelince de Kadıköy’de uyurum tek kişilik uy-
kumu. Sonra herkes gibi ben de devam ederim kaldığım yer-
den yaşamaya... |
|
391
|
|
|
|
|
..Tek kelime etmemeyi susmak sanıyor ve kelimelerde sanıyor konuşmayı.. |
|
392
|
|
|
|
|
Bir fincan huzur,
Bir dirhem mutluluk yolla iç ceplerinde demlediğin...
Beni “ sende “ sakla...
Ben seninim...Nefesimdir yüreğim....
Beni “ bende “ sildim
Sende varolmak için...
Hasretini ektim dudaklarıma
Sende tamamlanmak için....
Suyum ol,
Soframda azık...
Yüzümde tebessüm...
Yüreğimde nefes...
Ben ol....
Ya ben sen olayım...
Sakın bırakma beni...
Yoksa düşerim adressiz coğrafyalara...
Gözlerimi yıldız sermek için gündüzü bekleme...
Her an sendeyim çünkü.....
Gözlerinde sakla beni....
Hayatın ta kendisi sensin çünki.. |
|
393
|
|
|
|
|
Aşkı kimse çözememiş şimdiye kadar, hiçbir akıl onu kavrayamamış, sen mi anlayacaksın aciz aklım, sen mi onu yola getireceksin yaralı kalbim? |
|
394
|
|
|
|
|
küçücük bir büyüydü seninle yaşam... |
|
395
|
|
|
|
|
... işte böyle olmalı sevgi aşk... aynı olmadan bir olmayı sağlayan huzuru içinde hissetmeli...
ben siyahın en şehvetli halinde iken kırmızının en karanlık tonajında gözyaşlarımla yıkadım tüm ruhumu...
ben bir parça kırmız ve bir parça siyahla bir tutku yarattım...
|
|
396
|
|
|
|
|
Annen ne anlattıysa, hangi masalları anlattıysa, hangi gözyaşını sildiyse onu ararsın; bulamazsın.
Kulağında oğlunun kalp atımı. Nerede duysan tanırsın...
Gün olur gözümüzden güneş icat eder. Gün olur severiz.
Gün olur ellerimize tapar, sonumuzu alnımıza yazarız... |
|
397
|
|
|
|
|
sıradanlıksa eğer bu
güler geçerim...
sevgi olur düşlerim
gerçeğimdir AŞK... |
|
398
|
|
|
|
|
Gerçekse aşk, yarım kalmalı... |
|
399
|
|
|
|
|
Yüreğimin ne olduğunu bilmediğim huysuzluğunda, duygularımı dizginlemeye çalışırken, sana çalakalem bu satırları yazıyorum. |
|
400
|
|
|
|
|
İki tane ben oluştu benden o gün. Biri 'ben', diğeri bana düşman olan 'ben'. O gece sabaha kadar gözlerimden dökülen kristal parçacıklarnı toplamaya çalıştım. Ve bu, günler-geceler boyu sürdü... Hızla tükeniyor, eriyor, bitiyordum. Her gün aynaya bakıp tü |
|
|
|
