• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
441
|
|
|
|
..damarlarýmýzdan akan kýzýl renge inat daha bir soluklanýyorduk aþk aþk… aklýn yetmediði yerde þehirler kuruyorduk terk edilmiþliklerimize. aðlamak, kýzgýn ateþlerin üzerine dökülmüþ yaðmur gibi kavuruyordu bilemediklerimizi… |
|
442
|
|
|
|
! Yaþanacak güzel günlerin yeminini etmiþken; aþk eksikleri tamamlayacakken þimdi dur gitme nasýl denir ki? En güçsüz anlarda yaþamda olman beklenirken gitmen gerekir senin aþk gibi...
|
|
443
|
|
|
|
Sana yazýlar yazmak bir mayýna basmak gibiydi ruhumla sen arasýnda. Kalsam olmuyor, gitsem çýldýracaðým. Bir tek þunu biliyorum bir ömür seni bekleyip sana yazacaðým. |
|
444
|
|
|
|
Ýki tane ben oluþtu benden o gün. Biri 'ben', diðeri bana düþman olan 'ben'. O gece sabaha kadar gözlerimden dökülen kristal parçacýklarný toplamaya çalýþtým. Ve bu, günler-geceler boyu sürdü... Hýzla tükeniyor, eriyor, bitiyordum. Her gün aynaya bakýp tü |
|
445
|
|
|
|
Sen, dünyaya baktýðým pencere, ruhumu anlatan tek kelimem ve ruhumun rengiydin. O yüzden ya, ben kendime uzaklaþtýðýmda sen de silinir, ve geri geldiðimde pýrýl pýrýl parlardýn. Senle gözlerimin ýþýðý da parlardý. Çünkü sen benim hayata baktýðým renktin. |
|
446
|
|
|
|
sizde bir kendinize sorun varmýdýr acaba |
|
447
|
|
|
|
“Hani bana sýk sýk sorardýn ya.?. Yeniden dünyaya gelsen ne olmak isterdin “ diye o zamanlar susar cevap vermezdim.
Ýþte yýllar sonra cevabým : Ben aslýnda sen olmak isterdim….
|
|
448
|
|
|
|
Aylak Adam-Yusuf Atýlgan- 'ý bir solukta okuduktan sonra,yine bir solukta yazdýðým deneme. |
|
449
|
|
|
|
Acaba kaç intihar sonrasý burada olmayacaðým? Kaç intihar sonrasý bitecek bu lanetli cenaze törenleri? Bilmiyorum…Sen kurtuldun, ben battým. Sen gittin, ben kaldým. Sen yaþadýn, ben öldüm. Ölümün kucaðýna ittin beni önce aþk sonra ayrýlýk kokan ellerinle. Lanetli bir tohum ektin kalbimde sevdanýn olduðu yere. Sen gittin o büyüdü, sen gittin o önce kalbimi sonra tüm bedenimi ardýndan da ruhumu kapladý. Lanetli tohumundan baþka bir sevdaya yer kalmadý…
|
|
450
|
|
|
|
Kendisini bencil emellerin ugruna harcadigin kadin, ben cekemem artik burayi diyen bir beyaz yaka edasiyla ansizin istifasini onune sunuyor ve onay beklemeden de gidiveriyor. Giderse gitsin hatta biz daha iyilerini buluruz diyorsun insan kaynaklari edasiyla. |
|
451
|
|
|
|
Ýþte aþk bu dedim içimden. O kadar saf ki, tek ihtiyacý olan dürüst bir yürek. Oraya yerleþtiðinde ne kardeþi kýskançlýk gelebiliyor yanýna ne de nefret. Kin mi, yok caným, olur mu hiç! Sadece sevgi, þevkat ve sabýra yer kalýyor ondan arta kalan yerde. Ve taþýndýðýnda yanýnda götürmüyor hiçbirini. Býrakýyor ki, o kalp dayanabilsin aþksýzlýða.
|
|
452
|
|
|
|
Kim sessizliði yýðýp gitti üzerime?
Beni paçavralaþmýþ düþlerimden uyandýrýyor, tüm aðýrlýðýyla bastýrýyor bedenime bu küflü hava olanca kimsesizliðiyle. Sen utangaç bakýþlarýný gizli ihtiraslarýný saklamak için takýnýrken gözlerine, soluyor tüm renkleri doðanýn |
|
453
|
|
|
|
Ýþte AÞK da öyle sarar yüreði. Týpký sarmaþýk gibi var olan en özel duyguyu emer ve güçlenir. Sevgidir bu duygu. Ýnsanýn doðasýnda ruhunu besleyen tek kutsal duygudur. Aþk onu emer de emer. Beslendikce büyür girdiði yürekte. |
|
454
|
|
|
|
Anladým. Senin olmadan huzur yok. Gözlerinde doðmadan, dolanýp tenine ceddimin emanetini çarþafa býrakmadan; Bu nasýl bir his, bu nasýl bir tutku… |
|
455
|
|
|
|
Gittiiðin zaman eksik kalýyorum, geldiðin zaman yarým.
|
|
456
|
|
|
|
"Düþlerim düþtü senden,
Þimdi ümitlerimde…." |
|
457
|
|
|
|
"yaþam bir oyuna benzer,istediðimiz kartlarý elde etmek elimizde deðildir;ama iyi oynamak elimizdedir!" (Terence) |
|
458
|
|
|
|
Þehrazat ile baþlayan masallarýn öyküsü ise hiç de masal gibi deðildir aslýnda.
O günden beri ilk masalý bir kadýnýn anlattýðý söylenir. Çocuðunu ve sevdiði adamý kurtarmak için…………….
|
|
459
|
|
|
|
NAZAN BEKÝROÐLU KALEMÝNDEN YÜREÐÝMÝZDEKÝ ÇELÝÞKÝLERE GÜZEL BÝR ÖYKÜ DÖKMÜÞ PAYLAÞMAK ÝSTEDÝM... |
|
460
|
|
|
|
Ben seni sadece kendime yakýn hissettiðim için, acýlarým acýlarýna benzediðin için sevdim....Ben sadece öznesi “ senin olduðun cümlelerin yüklemi..Ben sadece sýrtýna yüklenmiþ acýlarý kendi yüreðinde taþýmayý onur sayacak adamýn gözyaþýna sirayet etmiþ solgun resmi....Belki de yüreðindeki mutluluðun ayak uçlarýnda umutsuzlukla savaþýndaki kazanmaya en yakýn duran sevginin tek galibiyeti..Olmadý...Kazanamadýk; belki de sadece ben kazanamadým. Gittin..Ardýnda tüm yenilgileri bana býrakarak gittin..Bir kaç cümleyi geçmeyen ayrýlýðýn sonrasý aðýr yenilginin “ þeref “ madalyasý duruyor sol göðüsümün iç cebinde.Bir de ölüm duruyor sonsuza kadar çýktýðýn yüreðimin son nefesinde...Sadece sana ait olan dudaklarýmda sensiz cümle kurmaktansa adýnýn baþ harfinde susmak arasýnda ne fark var ki ? Hayat ile ölüm arasýnda sen yoksan mutluluðun devrik cümlelerinde yüklem olmak ne fark eder ki ? Her ikisi de acýya mühürlü, sensiz kurduðum her bir cümlenin altý yalnýzlýðýnla örtülü.. |
|