• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
541
|
|
|
|
Umut gelirdi ve siyah beyaz bir akþam olurdu benim dünyam. Bahçemdeki çýnar aðacý, gün boyu biriktirdiði kuþlarýn sevinci ile uzanýrdý düþlerime. Gözlerinle söyleþmeye baþladýðýmda ayýþýðý rengiydi gözlerim, saçlarým gecenin karanlýðý kadar siyahtý. Parmak uçlarýna bir öpücük kondurur bana uzatýrdýn, sevinç kokardý o an avuç içlerim. Ellerim ellerin kadar sýcaktý bilesin… Kimsenin bilmediði bir yürekti sol yanýmdaki cennet. |
|
542
|
|
|
|
''Günlüðünde tanýþtýðýmýz günden bu yana her þey yazýyordu eve gelince beraber okuyup eskileri yad ettik, mavi kareli gömleðim de dolapta ve ben sadece evde baþ baþa yemek yerken giyiyorum, þu an eþim tarifini unuttuðunu keki yapmaya çalýþýrken ben bu satýrlarý yazýyorum ve kalkýp birazdan kek yapmasýna yardým edip limon sýkacaðým çünkü o da asla limon yemez biliyorum ama vitamini almasý gerekli öyle deðil mi?'' |
|
543
|
|
|
|
Bir erkek ve bir kadýn…
Nedir onlarý bir arada tutan, nedir onlarý hem bu kadar zýt, hem de birbirine baðlý kýlan…
Aþk duyarlýlýk gerektirmez mi? |
|
544
|
|
|
|
Var olmanýn dayanýlmaz hafifliði bu olsa gerek..! |
|
545
|
|
|
|
Biliyorum kimse papatyalarý ateþlere deðiþmez. Çünkü ateþ can yakar.
Týpký "ayrýlýk" gibi |
|
546
|
|
|
|
Kimisi inanýr kimisi inanmaz ilk görüþte aþka...Her iki görüþe de saygý duymak lazým. Gözlerde baþlýyorsa herþey, bakýþlar hemen kendini belli eder. Gözbebekleri büyür, bazen ter basar, cümle kurmada zorlanabilir insan, dili damaðý birbirine yapýþýr, belki karþýnýzdaki insanda ayný durumdadýr. Kimi zaman hissedersiniz, kimi zaman hissedemezsiniz bunu...
|
|
547
|
|
|
|
sen susmaya devam et bende haykýrmaya, kimsenin kimseye bir etkisi yok nasýlsa... |
|
548
|
|
|
|
Ýçimden dökülenlerin kaðýttaki hali |
|
549
|
|
|
|
Sahi siz kimsiniz söylesenize? Bir bankanýn genel müdürü? Çocuðunuzun annesi? Anne babanýzýn büyümeyen çocugu? Patronunuzun eli ayaðý? |
|
550
|
|
551
|
|
|
|
Ölüyorum desem anlamaz. Kanýyorum desem anlamaz. Býçak yaradan anlamaz. Dilim dilim eder beni sevgili. En güzel güller de güneþe muhtaçtýr desem anlamaz. |
|
552
|
|
|
|
Zamanýn sanki iþlemediði, durduðu bu belirsiz yerde bir kez daha anlýyorum ki benim için güzel olan tek þey var, o da sensin... Ve anlýyorum ki sen olmadan
bütün o güzelliklerin hiçbir anlamý kalmýyor benim için... Sýradan belirsizliklere dönüþüyor her biri. Yaþamýn bir anlamý kalmýyor sen yoksan... |
|
553
|
|
|
|
“deðerinin olmadýðý yerde iþin yok dön hadi geri”… |
|
554
|
|
|
|
Sana ve aþkýna kasteden ellere kurban edileceksem, müsvedde kalbim hazýrdýr sevgili Yakýlacaksa tam orta yerinden, ilmeklerimi sen ilmekle kefenimin. Ben seni aþkýn Elif halinde sevmiþken yeksenak bir ölümün ellerinde sana can vermek en büyük dileðimdir sevgili.Bilirsin senden önceki hiçbir uykum vapur sesinde uyanmadý ve hiçbir zaman diliminin denize kýyýsý yoktu. Çizgilerim hep çengelli iðne ile tutturulmuþ bir muskanýn ötesine geçememiþti.
|
|
555
|
|
|
|
Tanrý, hangi parçasýný aþk’a koydu bilemiyorum hala…
Benden memnun kaldý mý, onu da bilemiyorum ama ben canýmdan geleni yaptým…
|
|
556
|
|
|
|
Ýþte Bu Yüzden Bu Yazým Sana Deðil Dost Sandýklarýmýn Þerefine... |
|
557
|
|
|
|
Ne yazmak için düþündüm, ne okumak için baktým harflere, yalnýz bendim uçan avere yýldýzlarýn gözlerinde.Sakin sakin uluyordu gece, sakindi tüm kuþlarý Ýstanbul'un.Bir sensizlik bir bensizlikti elimdeki kadehin tadý... |
|
558
|
|
559
|
|
|
|
mevsimlere karþý korumalý insan kendini..
yalnýzlýk zamanlarýna alýþýlmaz ama yalnýzlýk tek dostunuzdur baþbaþa kalýnca þaþýrmadýðýnýz |
|
560
|
|
|
|
Hadi unuttum ezberimdeki tüm replikleri. Acele et..Güneþ doðuyor kirpiklerinin bir adým ötesinden..
Eðildim yüreðinin baþ ucuna..Hayatýn en gerçek suflesini ver dudaklarýma…Fýsýlda misk-i amber kokulu mutluluklarý kulaðýma.Gayri ben SEN’ÝM…
Gayri ben sana AÝT’ÝM…Düþtüm bendeki “benden” …
Þimdilerde bende varolamayan “ beni “. Bundan böyle sende yaþat gayri..Nasýl, hangi þekilde diye sorma
Adým kadar yalýn..Ve bir o kadar alýntýsýz..Hiçliðimin paragraf baþýnda Hüviyetim SENÝNLEDÝR…Yüreðindeki sevda aðýrlýðýnca susuyorum..Kapatýyorum tüm sol anahtarlarýný..Verdiðim zayilere aldanma sen…
Bendeki “ ben “ bundan sona “ bensiz…
Gayri bendeki “ ben “ SENSÝN..
Bundan sonraki mevcudiyetim;
Adýnýn kapladýðý yer kadar..
Yüzümü “ yüzüne “ kapattým..
Dilsizim..
Ve bir o kadar SEN..
|
|