• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
41
|
|
|
|
Deðerini yitiren her þey adýna... |
|
42
|
|
|
|
Biz bülbülü hep gül dalýna yakýþtýrýr, ötüþünü de göksel sözlere benzetiriz. Ruhumuzu okþar bu birliktelik. Bülbülün ötüþü ile gülün kokusundaki o mistik ahenk, sanki sevgililerin sarýlmasýndan duyulan haz olur doldurur içimizi. |
|
43
|
|
|
|
..þimdi, þimdi yaþadýðýn yerde kal ve sakýn konuþma.
Ceplerinde biriktirdiðin bozukluk seviþmelerden biri
deðilim ben.. |
|
44
|
|
45
|
|
|
|
Düþünüyorum da, boþa telaþlanmýþ, boþa yanmýþ, boþa çaba sarf etmiþim yýllar yýlý. Hep ayný noktadayým. Kazancým sadece daha fazla keder edinmek olmuþ. |
|
46
|
|
|
|
Sarý gelin ne Erzurum çarþý pazar geziyor, ne elinde divit kalem dertlere derman yazýyor.
Âþýklara dert yazýyor Sarý Gelin. |
|
47
|
|
|
|
Bahtsýzdýr bazý insanlar… Nereye dokunsa hüzün bulaþýr… Çocukluðumdan beri ben de bahtsýzým. Neye sevgi duymuþ, neye gönül vermiþsem hüzün bulaþýr… Sanýrým ruhumu elinde tutan beni böyle seviyor, belki de yalvarmam hoþuna gidiyordur. Oysa benim O’na yalvarmam O’nda neyi fazlalaþtýrýr ya da neyi eksiltir?
Her ne ise, girmek istemiyorum böyle þeylerin derunine… |
|
48
|
|
|
|
Düþünüyorum da acaba seninle konuþmamýn özel bir zamaný olsa ve senin günlük vakit anlayýþýna, duyguna nasýl dahil olup karýþabilirim? Seni yalnýz kafamda yaþatmýyorum. |
|
49
|
|
|
|
Sonra ansýzýn bütün saatlerin zembereði boþandý. Akþam freni boþalmýþ eski bir kamyon gibi çýkýp geldi. Evden beklerler, geç kalmayayým, dedi. Onu duraða götürdüm. Otobüsü hiç gelmesin diye dua ediyordum. Aksine çabucak geldi. Ýyi akþamlar, yarýn görüþürüz, diyebildim. Kalabalýk otobüsün içinde bir ara yaðmurluðunu görür gibi oldum. Sonra uzak bir karartý olup gözlerimden yitiverdi. |
|
50
|
|
|
|
Hangi kýþýn karýný, Haziran’a sakladýn? Hangi beyazlýkla yüreðini akladýn? Ben veremezken seninle yaþananlarýn hesabýný kendime, sen kendini kendi gözünde nasýl baðýþladýn? Zamanýn sihirli silgisini hangi elinle yokladýn? Sahi hep parmaklarýmýn arasýndaydý parmaklarýn... Hangi vakit becerdin de iki ayrý yüzü, iki yüzlülüðü avuçladýn?
|
|
51
|
|
|
|
Seni beklerken nice deli nehirler doðurdum ben...Sensiz nice sabahlarý katlettim ben...Sen sandýðým yýllar devrildi üzerime...Yanýldým...Kanatýldým....Seni beklerken....Nice kelimeleri susturdum ben...Büyüdüm seni beklerken...Irmaklardan süzdüm geçmisimi...Sonra vurdum alnýmdan tüm sözcüklerimi....Uykusuzluðumu uyandýrdým kaç kez.. Kaç kez sen sandým “mimsiz karanlýðý...Senin gülüþlerin diye kaç kez karlarýn üzerine serdim ateþimi..Üþüdüm...Üþüdüm...Kaç kez sorgulandým Filistin sorgularýnda... Seni beklerken binlerce Yusuf'u kurtardým Züleyha'sýndan..Binlerce Leyla'yý Mecnun'suz akan ýslak vaveylâlarýndan...Sana kavuþmak için bin dua ekledim Esmâ vakti aydýnlýða...Sana uzanmak için binlerce gömleði yýrttým sonra da delice fýrlattým Firavun gözlü karanlýða...Üstüme atýldý Yusuf'un kanlý gömleði...Kaç kez zan altýnda býrakýldý yetimliðim...Yüzümden yüzümü söktüm...Hiçliðim giydirildi üzerime.. |
|
52
|
|
|
|
Ben seni unutmak için sevmedim. Þimdi sessizce yaþamalýyým seni. Son kelimelerini suskunluðuna ilmekleyip " gitmeliyim, mecburum" diyorsun. Ne diyebilirim ki haklýsýn. Yokluðunda da severim seni. Sana söz sevdiðim; seni sensizlikte bile seveceðim.. Bir dakika önce yürüdüðüm yollarda senin ayak izininde karþýlaþma ihtimalinde sevdim seni. Unutmadan sana bir teþekkür borçluyum; bana " aþký ve sevdayý "öðretip yamalý kalbime bir yudum sevgini verdiðin için.
|
|
53
|
|
|
|
Ah, Mine'l Aþk! .... Aþk'ýn elinden... Ah, Aþk hep senin yüzünden! |
|
54
|
|
|
|
Alman edebiayatýnda sevgi, hoþgörü ve insan haklarý üzerine bir deneme. |
|
55
|
|
|
|
Gideceðim buralardan beni otobüs duraklarýnda arama. Ne tabutta olacaðým ne de gözyaþýnda. Ayaklarým öyle sessiz hareket edecek ki bastýðým yerde ayak izimi bulamayacaksýn. Uçurumun baþýnda Allah'ým canýmý al diye yalvarýlmaz. Direkt kendini atarsýn boþluða duaya gerek kalmaz. Ama ben ölmeyeceðim ve yüksekte bir kar gibi birikeceðim. Çýð gibi düþeceðim derin uçurumlara. Kaným sopsoðuk akacak kar sularý gibi. Sonra baþýmý kaldýracaðým kardelenler gibi. |
|
56
|
|
|
|
Aþkta; daha iyisini beklemekten ziyade, kime ait olduðunu hissetmek önemli. Birine ait olmak için de ona karþý güçsüz ve muhtaç olduðunu kendine itiraf etmelisin. En azýndan ben ve benim gibi hayat görüþü olanlar için geçerli diyebilirim. |
|
57
|
|
|
|
Kendimden vazgeçeli yýllar oldu. Sana anlattýðým hüzün buzdaðlarýný eriteli de çok seneler oldu.. Seni hiçbir zaman “ ötekiler “ kýsmýna koymadým. Seni bende hiçbir zaman “ sen “ kadar yabancý görmedim. Sana hiçbir zaman “ sen “ demedim. Sen bendin, ben de sen..Seni bu kadar ben yapmýþken sitem etme bana “ ölümü “ bu kadar anýyorsun diye. Farkýnda deðil misin be can, ölüme karþý tek sýðýnaðým sensin. Tek duamsýn dilsizliðin hükümran olduðu alfabede. Tek anlamýmsýn bensizliðin beþ para etmediði yalnýzlýk mabedinde. Bilmez misin be can, bende benin kalmadýðýný.. Yýllar önce kendimi tüm kütüklerden zayi düþürüp bensiz yaþadýðýmý bilmez misin ey yar. Sonra sen geldin bensizliðin tecritli sofralarýna. Bensizliðin kuraklýðýna umut öznelerini serdin. Elif bereketini býraktýn öznesizliðin kuraklýðýna. Hiçliðimin duraklarýna bir anlam katan , hüviyetsizliðimi yüreðinle vücut bulan sensin. Bu kadar bütünlenmiþken sana, ölümü nasýl öpebilirim ki dudaklarýmla. Ve þimdi ben kendimden vazgeçtim sadece sana “ ben kadar yakýn olabilmek için. Ve þimdi sen oldum bende sadece kendime “ sen “ kadar yabancý durabilmek için..Anla olur bende “ ben “ diye biri yok. Ben sadece “ sen’im “. Senden önceki tüm sicillerimi sildim ben sadece sana aitim..
|
|
58
|
|
|
|
Ýzmir kurtuldu iþgalden. Bütün Ýzmir ve Ýzmirlilere kutlu olsun. Benim iþgalim sürüyor hâlâ. Beni iþgal eden komutan ne güzel komutan… |
|
59
|
|
|
|
“Ýnsanýn hayatý, insanýn hayalidir” diyor André Gide. Öyle mi gerçekten? Bu ifade aslýnda bir bakýma doðru. Ya da bu ifadeye “doðru” diyebilmek için birçok sebep olmalý. |
|
60
|
|
|
|
"Bana sevdaný anlat, aþkýný anlat" demek haksýzlýktýr. Öksüz çocuklara annesini sormak kadar acýmasýzca... Zemherinin en acýmasýz ayazýna uyandýrmaktýr sabahý. Kuþlarý dallara baðlamak, saatleri baharlara kurmak... Israr etmeyin, anlatamam...
|
|