• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
621
|
|
|
|
Ve sen beni gerçekte görmeden,yüzyüze görüþemeden sevdin.Ve ben seni bir o kadar çok sevdim.Çok benimsedim. Her zaman yüreðimde sadece yürek ve sadece anlayýþ besledim..... |
|
622
|
|
|
|
Bilemezdim en sevdiðinin seni sevemeyeceðini.. |
|
623
|
|
|
|
Hayatta varolan her duygu yaþanmasý gerektiði için vardýr. Duygular iyi ya da kötü diye ayrýlamazlar. Her duygu ayrý bir taddýr, ayrý bir heyecandýr.Aþk da bu duygularýn en güzellerinden biridir kanýmca..Mazoizmdir, sadizmdir belki de..Tadý damaðýmýzda ka |
|
624
|
|
|
|
Oysa bilmedin hiç sana doðru akan bir iç denizde büyütülen mavi sevgileri.Sen hiç suya aþýk olmadýn ki... |
|
625
|
|
|
|
sadece ellerim ben gibi degil..biraz kýrýþtý yüreðim.. |
|
626
|
|
|
|
Halil Cibran’da ayný þeyi söylemiyor mu ?
Çocuklarýnýz sizin çocuklarýnýz deðil.
Onlar Hayat’ýn kendine duyduðu hasretin oðullarý ve kýzlarý
Onlar sizinle gelirler ama sizden deðil.
Sizinle birlikte olsalar da size ait deðil
|
|
627
|
|
|
|
Aþk Bu Mu Aþk Acý Mý Acýtýr Mý Ýncitir Mi Aþk Bu Bana Yapmaya Mecbur Mu? |
|
628
|
|
|
|
Sevgi, aþk;
Ben deðil sen diyebilmektir.
Benlikten vazgeçebilmektir...
|
|
629
|
|
630
|
|
|
|
Tek istediðim ; Ilýk meltem olup bahar kokan saçlarýna düþmek, yüreginde yanmýþ bir soluk olup dudaklarýndan topraða süzülmek...
|
|
631
|
|
|
|
Ama gel gör ki içimi acýtan kullanýþmýþ þiirler deðil,ikinci el bahanelerdi... Bana bakire yalanlar söyle sevgilim... Duymadýðým bilmediðim þahsýma münhasýr olsun rica ederim...
|
|
632
|
|
633
|
|
|
|
Gözlerin cennetlere çýkarmadýr sevgili. Sen cennete baksaydýn sen cennete deðil cennet sana aðardý, gökyüzüne baksaydýn uçan kuþlar uçmayý unutur salkým salkým üzerine yaðardý. Yýldýzlar gözlerinde kaybolur, ýþýðýný yitirir, Samanyolu divane olur bakýþýnla kendisini boðardý. |
|
634
|
|
|
|
Þimdi ayrýlýðýn derin zamanlara vurulmuþ prangalar gibi.Çehremde çözümü zor bilmeceler.Enginliðin, derinliðin esrarý bakýþlarýmda.Ýçimde uykusu olmayan geceler.... |
|
635
|
|
636
|
|
|
|
Bana vaat edilmiþ mucizenin baþ kahramanýsýn sen. Sen bozkýr sabahý düþlerimin son duraðýsýn. Ellerini uzat bana. Ya dol avuçlarýma ya da vur beni karanlýðýma. Methiyeler düzeyim yüzündeki beyaz duvaða..Gülüþlerimi süreyim avuçlarýnda belirginleþen aydýnlýða..Eþkalini çizemediðim kadere boyun eðmeden vurulayým saçlarýna.. Ezberimi yitirmeden hak ettiðim tüm zamaný sana devredeyim. Kimliðim elimden alýnmadan düþ artýk hüviyetimin boþluðuna. Gömleðimin yýrtýk yanýna dolsun dilsiz varlýðýn. Rüyalardan ibaret olan düþ’üm artýk zamanýn karnýndan avuçlarýma doðsun.. |
|
637
|
|
|
|
Siyah-Beyaz bir yaþamýn hüznü renklenmiþti seninle.
Son Gidiþindi Bu. Ve ben aðlýyordum. |
|
638
|
|
|
|
saçma sapan insanlara aþýk olmaya devam eder, ihanetlere uðrar ve oturup aðlayarak, daha düne kadar seven kalbimiz olduðuna inanýrken, herþeye ama herþeye küfretmeye, kin kusmaya baþlarýz. |
|
639
|
|
|
|
Sonsuza kadar senin gözlerin serin kalsýn, senin sözlerin ýrmak. Senin gözlerin bana yüzyýllarca uzak bir deniz gibi yaþasýn. Olsun... Ben saçýnýn her teline bin defa ölür aðrýlý kalp çarpýntýlarý arasýnda Yusuf'un kanlý gömleðini giyerek yeniden dirilirim. |
|
640
|
|
|
|
Sessizlik o kadar güzelki sanki yýllarca hasretim bu sessizliðe.Ýnsanýn benliðini alýyor. Büyülü bir iksir gibi insanýn ruhunu alt üst ediyor.Baþýmý kaldýrýyorum ve gündüzün maviliðinden geriye kalan simsiyah bir gökyüzü görüyorum |
|