• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
721
|
|
|
|
Yýldýzlar ülkesidir aslýnda hayallere açýlan pencere ve hepimizin özgürce dolaþtýðý. Sorsanýz ne bir rehberde kayýtlýdýr, ne bir resmi makamda, ne de internet sitelerinde. Ne bir yönetimi, ne rejimi, ne dini, ne de yönetileni vardýr. Yýldýzlar ülkesinin. |
|
722
|
|
|
|
Bir zaman boþluðu düþün, bir an hayatýma selam verdiðini bedelini aðýr ödettiðin. Ýçimde sevgi kelimesine bile isyan baþlattýðýn ismi hatýrla. |
|
723
|
|
|
|
Sana dair sözlerim aslýnda kendime. Güven veren her þeyi yok ediyor sonra da olmadý diyorduk. Aþk adýna suçlanýyorduk. Þimdi ikimizde Nisan, içimizde yüzleþtiðimiz sesimiz var. |
|
724
|
|
|
|
Adýný “nefes” koyacaðým. Ensemde , yüreðimde onu hissedeceðim. Hayallerimi gerçekleþtirene kadar yenileceðim , yenile yenile yenmeyi öðreneceðim ! Yorulacaðým… Dinlenerek geri geleceðim. Rüyalarýmdaki þeytani sorular kafamda ki trilyon düþünce ve þerefsizlerin küstah gülüþü kadar, hýrs kusacaðým þimdilik beyaz sayfalara… |
|
725
|
|
726
|
|
727
|
|
|
|
Senden ayrý, senden uzakta. Gönül acýyla bir oluyor. Kalbinden sürgün mü oldum ne? Duyamýyorum sesini. Sahi nerelerdesin? Ben hayal ikliminde dahi kurumuþ gülün sahibi... Sana dünyanýn en güzel hediyesini veriyorum.
Seni sana býrakýyorum...Bahtýn açýk olsun!
|
|
728
|
|
|
|
Seni çok seviyorum.
Bu üç kelimeyi hep yazýlarýmýn sonlarýný yerleþtirirdim. Ama bugün öyle yapmayacaðým. Belki de nefesim söylemeye ve kalemimin mürekkebi bu cümleyi yazmaya yetmez diye korktum. Sana yazacak o kadar sevgi cümleleri kurdum ki Seninle çalýþan beynimde... Bu cümlelerin yüklemi hep bir yargý taþýrdý. Ve her defasýnda Sen beni yargýlardýn. |
|
729
|
|
|
|
Hiç bir aþk küllerinden yeniden doðmaz! |
|
730
|
|
|
|
İstanbul ' dayım iki gözüm rüya şehirde
Meltam esintisi var tüyler ürperten
İstanul gözlerimin önünde |
|
731
|
|
|
|
aklýma önce Leyla ile Mecnun veya Romea ve Juilet gibi meþhur aþk madurlarý geldi. Birbirlerini çok sevmiþ ama hiç kavuþamamýþ bu hayal kahramanlarýnýn aþký mý acaba gelmiþ geçmiþ en büyük aþklardý? |
|
732
|
|
|
|
bir kaç aný gelir aklýma dökülür sayfalarca sözcükler... |
|
733
|
|
|
|
Buralarda seni severken, seni tüm aydýnlýklarla doldurmaya çalýþan ve sonunda yapayalnýz kalacak... Buralarda sonunu kendi elleriyle biçimlendiren ve seni sevdikçe yalnýzlaþan bir ben var... |
|
734
|
|
|
|
Sýnýr dýþý hallerimi bilirsin sen. Kovulmalarýmý, imla bozukluklarýmý..Mülteciyim zamansýzlýðýn. Adýmlarýmý çektim adreslerimden..Bir bavulu bile doldurmayan ömür sahifemi düþtüm satýrlardan..Adressizim. Hayat yekun yetersiz. Bakiyelerim hep karanlýða bölünüyor. Menzilim hiçlik iken sen tut beni.. Ve öyle bir sev ki beni; ölüm bile hayran kalsýn sevdana. Züleyha’nýn Yusuf’u sevdiði gibi sev gibi.Gözünü karat..Kapat perdelerini.Benden baþka göz bilme ..Adýmdan baþka hiçbir cümleyi alma dudaklarýna.Avuçlarýna yasla uykusuz gözlerimi.Öyle bir sev ki; Leyla gibi savur dudaklarýndan beni mim''siz çöllerine..Susuz býrak beni...Kurusun geçmiþim..Yeter ki senin yanýnda olsun son nefesim..Sýrtlan beni geleceðimi / kýz düþlerimi..Kimliðimden soyunmuþ bu adamý hüviyetine al..Sahiplen adressiz ellerimi..Yalnýzlýk etiketini, fiþlenmiþ geçmiþimi, Filistin askýsý gören kimliksizliðimi savur tozlu raflara. Ýçimdeki kekeme çocuðu sev. Þefkatine al öznesiz cümlelerimi..Ýki dudaðýndan gayri bir yer bilmeyeyim.. Devrildim bir kez karanlýðýn ayak dibine..Yaralarým Eyyub gibi kanar. Sancýlarým Ýsa gibi sabrýmý yoklar…Hadi ölümle yamamadan hüviyetsizliðimi al beni cümlelerine.Ben susayým. Kapat üzerimi sesli kelimelerinle..Dizlerim kan revan. Köklerim ise aðýt figan..Kapýndayým..Kýyýlarýndayým...Daðýnýklýðýmý , yarýmlýðýmý sen TAMAMLA.. Ve sonra her þeye göðsünü gerip benim sende YAÞAMAMA izin ver..
|
|
735
|
|
|
|
ah anam ah niye yanýmda deðilsin niye beni býraktýn ana |
|
736
|
|
|
|
Yýldýzlarýn altýnda gezmek için geceleri beklemiyorum artýk,
Hüzünlü kirpiklerinin ardýnda, en ýþýltýlý yýldýzlara benzer senin gözlerin…
Onlar hiçbir zaman sönmez gökyüzünün topraklarýnda…
|
|
737
|
|
738
|
|
|
|
Astronomik bir aþk, Ay'ýn tüm evrelerini yaþayan bir adam,Dünya olan bir kadýn ve Ay Tutulmasý...Sonu ne olur dersiniz... |
|
739
|
|
|
|
gözlerin istanbul gibiydi nice cevherler var keþfedemediðim .... |
|
740
|
|
|
|
Yol gözüktü. Yine meþakkatli mi meþakkatli bir yol. Adresi bilmiyorum. Sora sora Baðdat’ý bulan ecdatlarýmýza güveniyorum. Tabelalarý kolaçan ediyorum. Her taraf kahverengiyi gösteriyor. Ben yine orta yolu deniyorum |
|