• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
741
|
|
|
|
|
bir kaç anı gelir aklıma dökülür sayfalarca sözcükler... |
|
742
|
|
|
|
|
okuyan adına okunmasında faide görürüm... |
|
743
|
|
|
|
|
Belki bir bakışın bir tokat gibi yüzüme çarpıyor kuşatılmış gençliğinden, geçmişte bıraktığım gençliğime. Yalan olmaz aşkta. Karanlık fısıldadı aslında yaralı ardında bıraktığı kadını. Sırt çantasına yükledi tüm cümlelerini, koyuldu gitmeye kaldırım taşlı yoldan, kuralsız yaşamın sınır tanımaz geleceğine. Teşekkür ederim geleceğim. Bir gün hüküm giyen bir adaletle, kayıp sokaklarındaki şehrine elbet bir gün döneceğim. |
|
744
|
|
|
|
|
Masallar değişti, büyüdük...
Dedim ya; camdan/dı yüreğimin ayakkabısı zaten... Kırıldı(m)!
|
|
745
|
|
|
|
|
ve kirli bir dünyanın içinde direnen mavi ışıkların
uzantısındaki okşayan gülüşlerde tattım renginin sevda yeşilini. |
|
746
|
|
|
|
|
Elbet bir gün çıkar içimizde isyan eden ölüm. Haykırır avazı çıktıkça… Bir sebepsiz ölümden ibaret olur her ne yaşanmışsa. Kendimizi, unutulmayan yağmurlarda saklasak da sevgisiz bırakır uzun geçen yıllar. |
|
747
|
|
|
|
|
Bazen umut ederek savaştım, savaşçı ruhum yoruldu artık. Alıp başımı bilmediğim diyarlara gitmek, unutmak, unutulmak, yok olup gitmek istedim çoğu zaman ama bu sadece korkaklık olurdu. Bazen ne için niye savaştığımı unuttum. Sonra hatırladım…. Acı çektim, ağladım günlerce ama bunlar hiç bir şeyin çözümü değil. İnsan kendi kaderini kendi yazarmış. Aptallık yaparsan cezanda ağır oluyor. Yanlış zamanda yanlış kişi, insanı bu hala getiriyor. Mazeretimin adı eskiden aşktı ama artık aptallık olduğunu anladım. Bazen sevmek de sevilmek de yetmiyor. Severek sevilerek de terk edilebiliyorsun, aldatılabiliyorsun. Ağlasan da inlesen de kalbin bu acıya dayanamasa da ayakta kalmak için savaşıyorsun. Fıkra gibi ama canım acımadı ki diyorsun ona. Beni incitemezsin. Kuyruğu dik tutmaya çalışıyorsun. O bunu hiç anlamıyor ya da işine öyle geliyor. Kendine yeni bir hayat kuruyor seni maziye gömüp, yoluna gidiyor. |
|
748
|
|
|
|
|
Ağlamıyorum ama anne, gözyaşlarımı hemen siliyorum arkamı dönerek, sesim buğulu çıkıyor diye konuşmuyorum bir süre, mezarının başında gözüme hep bir şeyler kaçıyor da o süzülen damlalar o yüzden anne. |
|
749
|
|
|
|
|
Olmazdı sana mihnetim nede hasretim
Yada eğilmezdim önünde yerlere kadar
Seviyorum demezdin yüzüne karşı
Kalbime ve aklıma söz geçirebilseydim
|
|
750
|
|
|
|
|
Alışmak hep çok zor geliyor... |
|
751
|
|
752
|
|
|
|
|
Yenidenmi geldin ömrümün senin için ayırdıgım kısmına, bir yol bulamadan tenhasında ayrılıgın, bir çıkış yolu bulamadan mı geldin? Gönlümün kepenkleri yok benim durma öyle kapıda. Hoş geldin kadınım, hoş geldin bağdaç kurup oturdugun gençligimin ortasına |
|
753
|
|
|
|
|
sizde bir kendinize sorun varmıdır acaba |
|
754
|
|
|
|
|
Leyla’nın :“ Sen de Mecnun değilsin.” şeklindeki cevabına karşılık , içinden “Elbette ki o enayi ben değilim.” şeklinde.... |
|
755
|
|
756
|
|
|
|
|
Saçlarından rüzgarı, dudaklarından nefesi kıskanıyordum. Sensiz yaşamayacağımı düşünmüştüm. Yanılmışım sevgili.... Aldanmışım....Sana dair herşeyi yakalı uzun zaman oldu. Yalanlarında solmuş bir sevdayı karanlıklara gömeli çok oldu. Cümlelerimi yalnızlığa emanet ederken sana bir teşekkür borçluyum. Her ne kadar bana yalanı ve yalnızlığı öğretsen de sana bir teşekkür borçluyum. Bana " aşkın bir gün keskin bir bıçak gibi yüreğimi acıtabileceğini, kırık kanatlarımı ve yamalı kalbimi yalnızlığın taşlarıyla sarabileceğimi " öğrettiğin için sana sonsuz teşekkürler..."
|
|
757
|
|
|
|
|
“Kapı önünde bavullar seni bekliyor” hissi ile uyandıysan ve gün ışığı gözünü almadıysa bu sabah, hadi kalk toparlan. İşin yok bu diyarlarda.Terket kentini, barındırdıgı eski yaralar gibi. Özlenecegin kimsen yok mu? Al hırkanı sırtına ve git. |
|
758
|
|
|
|
|
Verin elektriğinizi sarıldığınız ya da sarılacağınız kişiye, alın ondan pozitif elektrik... Çocuklarınıza, eşinize her gün sarılın, her gün olmasa bile iki günde bir sarılın. Boş geçmeyin günleri... Ülkemizin etrafı hainler ile sarılmışken biz de birbirimize sarılacağız ki onları birlik ve beraberliğimiz ile alt edelim... |
|
759
|
|
|
|
|
ah anam ah niye yanımda değilsin niye beni bıraktın ana |
|
760
|
|
|
|
|
O gelirse sonsuz noktalarınca sonsuz bir güçle gelir ve tecelli ettiği Can’ı dert ve elemlere giriftar eder gider. Geriye sadece yanmak, sadece ağlamak, sadece her gün kızgın saclar üzerinde kırık buğday taneleri gibi kavrulmak kalır. |
|
Anasayfa
