|
• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
881
|
|
|
|
Þansýmý çok zorladým, anladým, seni çoktan kaybettim, vedalar kaynaþtýlar, yalnýz kaldým. Adýný buldum, kýsa süren bir hikâyenin adý da adýnýn asilliðini taþýmalý… Kelebeksin sen, onun ömrünü taþýyorsun… Bir baktým ki yanýmdasýn, bir baktým ki aslýnda masalsýn. Kelebeðim; ömrünü uzun tutamam senin, çoktan veda ettin, artýk uzaktasýn. Çok kýsaydý, en kýsaydý, hatta bir ömre sýðdýrýlabilecek büyüklükte bir aþkýn son faslýydý… |
|
882
|
|
|
|
'25 senelik taþ kesilmiþ aðlayan melekler bilirler, yollarým kýsa, güneþlerim sönük, gökyüzümde gözyaþlarým yaðmura dönük, piþmanlýðým fayda etse son nefeste ben bana can veren ruhumu teslim ederken yaradana aheste aheste, bil ki tek kanadýný kýrdýðýn bir kuþum ' |
|
883
|
|
|
|
sevgi deriz ya hep herþeyin temeli, herþeyin baþlangýcý, herþeyin ilacý iþte o sevgi bizimkide. |
|
884
|
|
|
|
Aþka 5 kalaydý bana geldiðinde... Koyu kestane rengi saçlarýn ve kahverengi gözlerindeki þaþkýn bakýþlarýnla; ne sen kimin kapýsýný çaldýðýndan haberdardýn, ne de ben kimin geldiðinden... |
|
885
|
|
|
|
Seninle konuþuncaya kadar içimde susturamadýðým sesler var mesela.
Seninle konuþtuktan sonra iflas eden o sesler!
Gözlerine baktýðýmda eriyen bir þeyler var içimde,
Anlamlandýramadýðým o iç akýþlarým...
|
|
886
|
|
|
|
Bir çam aðacýnýn gövdesinde çam sakýzý, denizin en karanlýk yerinde ýþýk saçan bir balýk, bir zeki kadýnýn beyninde düþünce, bir þairin yüreðinde imge, bir çocuðun aðlayýþýnda gözyaþý, bir ülke coðrafyasýnda metropol, bir adada palmiye, bir fakirin evinde sýmsýcak çorba, bir zenginin evinde antika, senin ise sadece sevgilin olmak istedim. |
|
887
|
|
|
|
Ne kadar kaldý ki ömrüm sonuna
Gittiðin gün düþtüm hasret koruna
|
|
888
|
|
|
|
Bedeli ödenmemiþ mutluluklar vardýr, hani kimi zaman neþeye boðar sevinçle, kimi zaman en inanýlmaz oluru getirir önünüze.
|
|
889
|
|
|
|
Çok güçlü bir cin zamanýn birinde bir þiþeye kapatýlmýþ ve okyanusun dibine atýlmýþ. Yýllarca vazgeçmeden yalvarmýþ cin, tam beþ yüz yýl boyunca "beni buradan kurtaranýn sonsuz dileðini yerine getireceðim" diye; ama ne gelen olmuþ ne giden. |
|
890
|
|
|
|
sabahlarý arþýnlayan geceler, küt küt atan bir kalp, þiirlerle sabahlamak, arada bir saçmalamak... |
|
891
|
|
|
|
Dokunamamak, gözlerini alan bir müchever gibi karþýdan izlemek seni. Konuþurken dudak kývrýmlarýnda kaybolan cümleleri harf harf almak düþlerime seni sevmek, seni senden habersiz yalýn, saf sevmek…
|
|
892
|
|
|
|
Uzun ve zorlu bir ayrýlýktan sonra gelmiþti eve. Yokluðu öyle oturmuþtu ki içime, ona dokunduðuma, yanýmda olduðuna inanamýyordum. |
|
893
|
|
|
|
Sen gittin þimdi, tuzaklar pusu kurdular... |
|
894
|
|
|
|
Öpülmedikçe ne iþe yarar dudaklarýn?
Ya kalbin…
En acemisinden sev beni, en kötü günlerin için sakla benden sana kalan ne varsa, ne hüzünlerinle kardeþ ol, ne sevinçlerinle dost…
|
|
895
|
|
896
|
|
|
|
Henüz arayan yok, zaman hýzla ilerliyor. Bir, iki, üç saymakla baþlýyoruz her dokunuþta alevlenen merdiven altý hikayelerine. Kimse kimseyi kolundan çekip götürmüyor. Kimse sýnýfýnda kendine yer bulan herkes çekip götürüyor tanýmadýðý her kolu..... |
|
897
|
|
|
|
Ömer Hayyam gölgesine saygýyla…
|
|
898
|
|
|
|
Yoruldum… Tekrar tekrar okumaktan yabancý kelimeleri, yabancýlaþan kelimeleri… El deðmiþ kelimelere dokunmaktan yoruldum… Hani benim kalbi olan, o saf, o yalýn, o yalnýzca benim olan kelimelerim?.. |
|
899
|
|
|
|
Gözlerim; yeþil bir hayalin ýssýz duraðýnda beklemekteydi sessizce ve fikirlerimse senli iki zaman arasýna baðdaþ kurmuþ medet dilenmekte, dilsizler yokuþunda baþýboþ seyirlerde... Sevdama itham ettiðim romanlarýn yazarý bir deli vardý içimde, gönül yaralarýmdan sýzanlarý kaðýtlara elleriyle kazýyan, derinlerimde sakladýðým kör, saðýr ve dilsiz hasretimin çocuðuydu, tabiri caizse... Hasretimin tabiri bu deli çocuk gitmez oldu gecelerimden, sarýldý bana gecenin en siyah saatlerinde, dilim oldu kaðýtlara konuþan... Yine kalemi vurdum gece vakti satýrlara. Bu çocuk yalnýz kaðýda dökerdi mürekkep renginde gözyaþlarýný... |
|
900
|
|
|
|
Nereye,ne kadar yürümem gerekiyor?Kaç adým attým,elimde kaç var,kaç daha lazým?Hayatta iþlemlerim eksilerden yana mý gidecek yoksa toplama yapmayý da öðrenirmiyim bir gün..
Fasulyelerle adýmý yazmayý öðrendiðimden beri belki de hiçbir þe |
|
|
|