• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1241
|
|
|
|
|
Kırık bir gülüş’sin sen
Şahikalardan beri
Uyanmadan
Çizen hayatı. |
|
1242
|
|
|
|
|
Belki aşkı utandıramadık ama kendi adıma ispatladım: “seni çok seveceğimi ve asla unutmayacağımı…” |
|
1243
|
|
|
|
|
Teyzemin ölümünden sonra hissettiklerim. |
|
1244
|
|
|
|
|
iki kelimeyi kalpten söyleyebilmektir cesaret... |
|
1245
|
|
|
|
|
güzel sözlerden oluşan kısa yazılarımdır bunlar |
|
1246
|
|
|
|
|
Bir kor var ki yanan ne söndürmek mümkün ne de alevlendirmek yeniden... |
|
1247
|
|
|
|
|
Hem ben insanları sevmesem, sırf adını en sevdiğim kitap karakterinin lakabından almış diye birinin sesine nasıl sarılmak isterdim?
|
|
1248
|
|
1249
|
|
|
|
|
gölgesi kendinden büyük kuşkunun…
ince bir sızı gibi ansızın…
bölüp geçiyor zamanı…
ya değilse?
|
|
1250
|
|
1251
|
|
|
|
|
SENİN NE KADAR GERÇEK OLDUĞUNU VE GERÇEĞE NE KADAR İHTİYACIM OLDUĞUNU GÖRÜYOR VE GERÇEĞİ, GERÇEĞİMİ ÖZLÜYORUM BEN. BEN SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM... |
|
1252
|
|
|
|
|
Hayatınıza ihtiyacı olanların ve onu hak edebilenlerin
olması dileğiyle..
|
|
1253
|
|
|
|
|
bizim sevdamız, imkânsızlığın ötesinde suya yazılmış bir mektup gibi beyaz, güneş gibi sıcak ve ılık bir meltem gibi serin. Bir gün suya yazdığımız sevdamız, bir yaz yağmuruyla avuçlarımıza yağacak. Ve yağan her damlasında gelincikler vuslatımı örecekler gözbebeklerimize. |
|
1254
|
|
|
|
|
Hani bayramlar yaşardık küçükken,yeni ayakkabılarımız olur başucumuzda dururdu,en sevdiğim renk kırmızıydı benim,seni o zamanları sevdiğim gibi seviyorum... |
|
1255
|
|
|
|
|
Şimdi ışığında, sıcağında, yangınlarındayım...Vuslata çok var bilirim. Güneş öldü! Rüzgar korkuda! Mevsimler sıraya geçti...
Sen sus! Ses etme, öğrenmesinler rakiplerinin onlardan biri; bir BULUT olduğunu!
Kavgamı ben başlattım ben bitiririm.Ama bana söz ver? Kaybedersem ıslatmayacaksın toprağı!!! |
|
1256
|
|
|
|
|
.... Bir başkaldırı, bir isyan ve dayanaksız bir gövde gösterisi gibi. Yeni bir bakış yeni bir ten, yeni bir soluk, yeni bir 'Merhaba' ve nihayet yine bir 'Elveda!' .... |
|
1257
|
|
|
|
|
Umudun ve umutsuzluğun arasında kalmış bir insan...ve kaybolan, uzaklaşan sevgilinin ardından inanç çerçevesi içinde bir ARAYIŞ... |
|
1258
|
|
|
|
|
Ve Sevgili!
Sensiz, yıkık bir kentin uğultusuzluğun da haps olmuş paslı yüreğim… Razı olmuyor, yakasına yapışmış gözlerinden firara. Sövesim geliyor… Hasret yanığı kokunu benden esirgeyen namussuz rüzgara.
|
|
1259
|
|
1260
|
|
|
|
|
AŞKIMI, AŞKIMA, AŞK İÇİN YAZIYORUM |
|
Anasayfa
