• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1321
|
|
1322
|
|
|
|
|
Anýlarýmýn kayýtsýz þartsýz sahibisin. Ýsimlendiremediðim bir renksin. Siyahýn asaletini ve matemini harmanlayýp sakladým vedamda. Mavinin bana ait tüm tonlarýný çizdim ömür haritana. Kýrmýzý ateþti, tutuþturdun tutuþtum; utangaçlýðý emanet ettiðim gecele |
|
1323
|
|
|
|
|
En son bir pazartesi sabahýydý seni görüþüm. Ve bittiði gündü o gün. Bilseydim o gün sana daha çok sarýlýrdým, kokunu benliðimle tanýþtýrýrdým. Kokuna hasretim, sesine, tenine... En çok da neyi biliyor musun? Ýyi ya da kötü her anýmýzda binlerce sevgi sözcüklerini bir köþeye atýp söylediðimiz o "CANOM" kelimesine... Bana canom demeni çok özlemiþim... |
|
1324
|
|
|
|
|
Ben sana çocukluðumdan vurgunum.Seni büyüttüm içimde,ben büyürken sen olgunlaþtýn,sen büyürken içimde ben küçüldüm.Hüzün akþamlarýnda senin hayaline sarýlýp uyudum.Tüm çýkmaz sokaklarý sensiz yürüdüm. |
|
1325
|
|
|
|
|
Bedenim diz çökerken toprak zemine, ruhumu þad eden nefesin çoktan aldý aklýmý, dualarým hayatlandý. Senin cümlelerinle kefeni yýrtan duygularým yolunu tuttu sana kanatlandý. Kader sevine dursun bizi geç karþýlaþtýrdýðýna lakin sen içimde biriktirdiðim ve bekareti bozulmamýþ aþk inancýmýn duvaðýný kaldýrýp alnýndan buselendirensin. Unutma unutama diye, en soðuk kýþlar da bile Temmuz sýcaðýnda kalasýn diye yüreðinden öpüyorum seni. Dudaðýmýn deðil yangýnýmýn izi kalsýn, varsýn tadýn damaðýmda kokun üzerimde miras kalsýn... Sen AÞKSIN, AÞKIMIN CAN BULDUÐU ADAMSIN...
|
|
1326
|
|
1327
|
|
|
|
|
Mustafa Necati Özfatura'ya ithafen bir deneme... |
|
1328
|
|
|
|
|
Kýrýk bir gülüþ’sin sen
Þahikalardan beri
Uyanmadan
Çizen hayatý. |
|
1329
|
|
|
|
|
O kadar büyük geldi ki bedenin, sýðmadýn cümlelerime... |
|
1330
|
|
|
|
|
iki kelimeyi kalpten söyleyebilmektir cesaret... |
|
1331
|
|
|
|
|
Okul sýralarýnda aþýk olan, en iyi arkadaþý tarafýndan ihanete uðrayan kiþinin hikayesi... |
|
1332
|
|
|
|
|
Kadýnýn gidiþi ve erkek gözünden seyri... |
|
1333
|
|
|
|
|
masaldan kovulmuþ bir kül kedisi karakterini yaþýyor benliðim. ve hala içimden bir ses: 'gel artýk' diyor sana!!!
|
|
1334
|
|
|
|
|
gönderilmemiþ mektuplar.. |
|
1335
|
|
|
|
|
Acýlarýn yarýnlarda müjde kokan ciceklerdi..Düsünsene karlarýn altýndaki citlenbikleri...Aylarca toprakla kar arasýnda kalýrlar..Ama içlerinde hicbir zaman umutsuzluguna yenilmezler |
|
1336
|
|
|
|
|
AÞK a dair bir yazý,hayatýmýzýn vazgecilmezlerinden olan AÞK ýdilimiz dondugunce anlatamaya calýsacagým..
|
|
1337
|
|
|
|
|
Umudun ve umutsuzluðun arasýnda kalmýþ bir insan...ve kaybolan, uzaklaþan sevgilinin ardýndan inanç çerçevesi içinde bir ARAYIÞ... |
|
1338
|
|
|
|
|
Belki de alýþacaktýk her gece bir hayale sarýlýp uyumaya, benim bu hale sebep. Ama baðýþla hiç kimse beni böyle sevmedi.
|
|
1339
|
|
|
|
|
Bizi bazen saran geçmiþin hatýralarýna dair bir denemedir. |
|
1340
|
|
|
|
|
sen istediðin zaman açacak bir süs bitkisi olmak istemiyorum |
|
Anasayfa
