• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1341
|
|
|
|
|
Güneş, kirpiklerinden
Yağmur, gözbebeklerinden
Sevgi ise yüreğinden eksik olmasın. |
|
1342
|
|
|
|
|
Umuda gebe yüreğimi kanatıp, sonsuzluğa yürüyorum birkaç cümleye sığmayan yalnızlığımla. Yol alıyorum kanlı bıçağın keskin yüzünde. Ayaklarım yalınayak ve gözyaşlarım çıplak. Ne dipsiz kuyularda Züleyha' sını arayan amber kokulu Yusuf'um ne de Leyla'sı için çölleri aşan Mecnun’num. Ben yalnızlığa mülteci, ben yokluğa kelepçeli.Kozasından yeni çıkmış ipekböceği gibi yalnızlığı taşımakta acemiyim, hüzne boyalı yüzümle yokluğunda hep ölüme gebeyim..Ne olur örtme üstümü giderken. Ben kambur halimle hep acıların en delikanlı hamalıyım, söyleyemesen de ben hep yalnızlığına yamalıyım...
|
|
1343
|
|
|
|
|
Erit beni, kaybolanları olmamış say, kırık bir saz için kopardığın yaygarayı beni kaybettiğinde de tekrarla, böylece ederim ortaya çıksın. Haspel kader bulduklarını sana armağan edilmiş sayma, bugün seni bulanlar yarın beni de görmezden gelmez elbet.
|
|
1344
|
|
|
|
|
Beraber acı çekmekti sevgi yeri geldiğinde. Acıya deva olmaktı sevgilinin sevgisi. Sevdiğinde hüznün bir damlasını gördüğünde kendini acı ummanlarında boğmayı istemekti. Alıp onu o diyardan yıldızlara götürmeyi göze almaktı belki de... |
|
1345
|
|
|
|
|
Bir büyünün dayanılmazlığıyla yeniden doğuşu hızlandıran bir his ! Unutulamaz, akıcı, hüzünsüz ve yenileyici anlar.. Bu ritim bazen yavaş bazen hızlı.. Bu akış bazen cana değer bazen kararlı !
Sesini duyduğumda, beklenen kendini gösteriyor diyorum. Ateşin yakıyor, yakmalı diyorum. Kalbin atıyor, atmalı diyorum.
Seni görebiliyorum. Şarkını duyabiliyorum. İçini sezebiliyorum, anlayabiliyorum.
|
|
1346
|
|
|
|
|
"Bu kez eğilmeyecek satırlarım, üç kuruşluk aşkının karşısında. Bu kez, ucuzca gidişine pahalı duracak, adam gibi kalışlarım" |
|
1347
|
|
|
|
|
Her dalında çiçekler açan bir bahar olamadım ömrünün son deminde affet… Lakin yüreğin yüreğime değdiğinde duyamadığın sessiz çığlıklarım karışırdı geceye, hiç bilmedin. Nefesin saçlarıma değdiğinde rüzgarlı bir Eylül gününde buldum kendimi. Gözlerimi çaldı yağmurlar, ufka bakan kirpiklerimden özlemler akıttım sana doğru. Sevdalı bir mektup olup savruldum, ümitsiz bir heyecan ile avuçlarında can bulduğum hayattın sen… Kirpiklerine dudaklarım değdiği vakit düşlerimde, yaşamanın daha kutsal bir amacı yoktu gönül memleketimde. Ne garip… Şimdi senden yadigar hüzünlerimle tam oluyor eksiklerim. Bir de şu hasret dedikleri sancı olmasa… |
|
1348
|
|
1349
|
|
|
|
|
O kadar büyük geldi ki bedenin, sığmadın cümlelerime... |
|
1350
|
|
|
|
|
İçimde bir bahar ötesi hüzün
Mecnun’a Leyla’dan haber mi bilmem
Hangi gurbet sende bu hangi yüzün?
Meryemce düşlerin hazan mı bilmem
|
|
1351
|
|
1352
|
|
1353
|
|
|
|
|
Ne söylesem kar yağıyor ellerine , gri yollara vuruyorum kendimi , kaybetmişken saklıyorum kazananın haksız gururunu. |
|
1354
|
|
|
|
|
gönderilmemiş mektuplar.. |
|
1355
|
|
|
|
|
Ne kadar kaldı ki ömrüm sonuna
Gittiğin gün düştüm hasret koruna
|
|
1356
|
|
|
|
|
aşkın unutulmazı büyük acı |
|
1357
|
|
|
|
|
Çocuk ve edebiyat başlığı adı altında sizlerele buluşacağım. Bu yazımda ileride neler yapacağım, ne tür yazılar yazacağım hakkında sizleri bilgilendirmek istiyorum. |
|
1358
|
|
|
|
|
Aska dair ne varsa yeryuzunde silip atasim var... |
|
1359
|
|
|
|
|
-sanki tüm olanlar bir rüyaydı.
artık uyandım veya uyandırıldım.
son telefondan sonra kendimi alıştırmaya dair- |
|
1360
|
|
Anasayfa
