• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
121
|
|
|
|
|
Aynadaki buharda esrik izler bırakan bedenim kadar silikti düne kadar yaşam gözümde. Bir banyo küvetinde aşk girdi içime, aktı dudaklarımın kenarından yedi tepe kıvamında… Öpen dudakların mıydı Ege’yi? Ah kirpiklerinde alev saklayan adam, tülünü yırttın soluksuzluğumun. Kabuğumda en derinlerde sakladığım istiridyem inci beyazı oldu artık sana. Üst perdeden bir ses sesleniyor. Duyuyor musun? “Beni yoldan çıkarsana”!
|
|
122
|
|
|
|
|
Hiçbirşeyi algılamıyor yüreğim,bildiğim tek doğru sensin.Sana uzanıyor her gökkuşağının o esrarengiz renk karmaşası.Bakıyorum herkes birşeyler yazıyor. Yazdığını okuyacak vakit bile bulamıyor... |
|
123
|
|
|
|
|
Çocuktum, annem beni deli gibi severdi. Rüzgârdan saçımın dağılmasına, dudaklarımda yediklerimden izler kalmasına bile izin vermezdi. Hemen kucağına alıp siliverirdi. Babamın cüzdanı demet demek para doluydu. Ben istesem dünyadaki bütün balonları, bütün oyuncakları, bütün bisikletleri hatta koca köyü bile satın alabilirdi. Çocuktum, yağmur benim için yağar, çimenler benim için büyür, kırlangıçlar ve leylekler benim için her bahar buraya dönerdi. Eriklerin en kocamanı, şeftalilerin en sulusu, kavunun en tatlısı da benim içindi. Sabahları güneş ben uyanayım diye açardı. Ve Akşam en güzel rüyaları bana getirmek için çökerdi. |
|
124
|
|
|
|
|
Sabaha karşı yazmaya alışmışım, ilk kez bu akşam erken dökülüyor satırlar… |
|
125
|
|
|
|
|
Yokluğun ne acikii kalbimi yıpratıyor ve adeta benliğim itiraz ediyor...."ben bende değilim seni yaşıyor bedenim".... |
|
126
|
|
|
|
|
Seni özlüyorum, özlüyorum. Sana göre çocukluk bunlar. Ben bu duyguları yaşamak istiyorum. Sen bana bakma. Ne de olsa ben delinin en delisiyim. Ve senin delin olmak beni daha da delirtiyor. |
|
127
|
|
|
|
|
Bir ömür boyu hiç bıkmadan, coşkuyla, tutkuyla ve saygıyla… |
|
128
|
|
|
|
|
Yollardayım... Yollar ki sana doğru olunca güzel, senden uzağa olunca elem... Yollardayım, Sen'den uzakta aşkınla hasta ama aşk sayesinde sıhhatteyim. Yollardayım, yine yollarda... |
|
129
|
|
|
|
|
Eğer gelmeyeceksen sevgili ; bırak tövbeleri yarım kalmış günahlarını ser bedenime. Sevgiyi haketmeyen kalbim bari bir işe yarayıp küllerimden yalnızlık gülleri yeşersin yalnızlığın gölgelerinde. Bir yudum sevginle düşlerime gelmeyeceksen; bırak ta sensizliğin içinde avuç içlerinden kanatlanayım sonsuzluğun satırlarına. Bir avuç güneşinle karanlıklarımı ezmeyeceksen; bırak dilinde ıslanacak son dua, gözbebeklerinde akan son damla olup toprağa ben sarılayım. |
|
130
|
|
|
|
|
Bir anahtar deliğinin ardına gizlenmiş Cenneti, gözlerinin ovalarına seren kelimelerimi arayacaksın yorgun kağıtların suskun nefeslerinde. Bulutsuz düşlerin , yıldızsız gecelerin ardında takılıp rüzgarları avuçlarında çıplak denizleri senin gözlerin için yaktığım satırlarımı özleyeceksin. En çok yüreğine dokunduğum " yüreğimi " özleyeceksin. |
|
131
|
|
|
|
|
Söz ne kadar kısaysa anlam o kadar derindir. |
|
132
|
|
|
|
|
Suyun tadı su gibi değilse, şeker erimiyorsa artık dilinde, acı bir tat yapışıp kalmışsa düşlerinin en sınırsız çizgisine, kendini zincirliyorsan yalan öğretilerle; ihanet etmek bu apaçık hem aşka hem kendine. Denklemler yok aşkın matematiğinde. Hatta aşk ve matematik kavgalı kavramlar. |
|
133
|
|
|
|
|
Hiç olmadığın kadar yoktun hayatımda ve belki yaşadığım bir hayat bile yoktu. |
|
134
|
|
|
|
|
Zamanın cenderesinde bir anlık bahar vakti. O an, aşık olunan an. |
|
135
|
|
|
|
|
Bayat ekmeğin üzerine sürülmüş acılarla geçiştirilmiş öğle paydoslarında sevdim seni.Gazoz kapaklarından alıntı yaptığım filintalı, şatafatlı sözlerle değil Anadolu’nun küçük bir kasabasının yarı bozuk yarı argo şivesi ile anlattım seni. Soğuk bir kışın izlerini barındıran demir sefer taslarına konmuş yemeklerden önce aç karnına içtim gözlerini. Gasp edilmiş çocukluğumu ararken gözlerinde, koca bir özlem cümlesi oldu sustuklarım.Bilmediğim bir sokakta hayatının bir harfine denk gelecek bir nefesi keşfetmişken tenimde, bir nihavent şarkı olur ömrüm dizlerinin dibinde. |
|
136
|
|
|
|
|
Sevmek bir merhamet değil, bir sanattır ve bunun bir karşılığı yoktur. Herkes hissettiği kadarını görür, hissettiği kadarını yaşar. Kimine göre bir erdem olur, kimine göre salaklık... |
|
137
|
|
|
|
|
Devrildim öylece..
Kalbimin sağına seni,
Soluna hayatı alıp özledim öylece..
Sonra da sana sarılırcasına cümlelere sarıldım.
Cümleler aktıkça yüreğimden..
Sen oldum..
Bir kıyı belledim kendime..
Seni özledikçe koşuyorum o kıyıya..
Seni anlatıyorum sonra..
Sonra dudaklarım kuruyor...
Susadıkça seni içiyorum...
Ne de olsa sen bana hayatsın...
“ Özlenin sen olduğu bir yerde senden başka neyi özleyebilirim ki...” |
|
138
|
|
|
|
|
“Seviyorum” yazıyordum; yetmiyordu... “Özlüyorum” yazıyordum; dolmuyordu... Tüm imla kılavuzlarını çöpe atıp; “bdkjadjıdaDHŞWD” yazıyordum; anlamıyordun... |
|
139
|
|
|
|
|
Beni anladığını sandığım bir hayat varmış.. Benim onu anlamaktan bıkmadığım bir hayat içinde.. Kendi kendine../Binlerce hayattan sadece bir tane.. Ne kadar uzaklaşıyorum kendimden.. |
|
140
|
|
|
|
|
Geçmiş deneyimlerin hüzünlü gölgesinin düştüğü isyankar ve çaresiz bir yalvarış, şizofrenik bir üslupla dile geliyor... |
|
Anasayfa
