• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1461
|
|
|
|
|
yâr, anladým bir yerlere koyamadýðým gözlerin deðil bana el eden, bu insafsýz hayat, bu ruhuma dar gelen bedenim, cümle kederlerim, kuruntularým ... |
|
1462
|
|
|
|
|
Öyle derinden dokundum ki onlara
Sadece okþadýðýmý deðil, adeta onlarla seviþtiðimi söyledin
Bu terim hoþuma gitmiþti
Ýnsan seviþmeden de hazzýn doruklarýný yaþayabilirmiþ
Bunu bana sen öðretmiþtin.. |
|
1463
|
|
|
|
|
Þimdi beni iyi dinleyin. Gözlerimin arkasýndaki kum fýrtýnasýnýn rüzgarýný merak edenler, iyi dinleyin. Her fýrsatta “Nerdesin, aklýn nerde?” diye soranlar, iyi dinleyin. Dünyanýn yanlýzca bilinen karalardan ve denizlerden ibaret olduðunu sananlar siz dâhi iyi dinleyin. Birazdan öðreneceksiniz siz yanlýzlýðýma tecavüz etmeye çalýþýrken nerede olduðumu. Ama önce hepinizi uyarmalýyým yüreði tütmeyen hiçkimse anlayamayacak anlattýklarýmý. |
|
1464
|
|
|
|
|
Gözlerindeki "doðuþtan masumiyet"i gözlerimin önünden silip atabilmek için kaç damla daha gözyaþý akmalý günahkar gözlerimden..? |
|
1465
|
|
|
|
|
Acý bir kova su. Baþým dalýp çýkmakta içine. Nefesim gýrtlaðýmdan çýkamamakta. Bir ölüm kalým savaþý baþýmýn yazgýsýdýr. Baþým bedenimin volkan aðzý. Beynim gri bir lav, gözlerim kor ve alev. Þimdi bu kafayla sana nasýl þarký söyleyeyim? Sözlerim kasabalarýný yakar, yaþadýðýna piþman olursun. Eðer benim sevgim sende olsa, dilini çiðnersin. |
|
1466
|
|
|
|
|
askla ýlgýlý kýsa bý deneme |
|
1467
|
|
|
|
|
Sevgi üzerine birkaç not... |
|
1468
|
|
|
|
|
Kadýn o kadar naif (kýrýlgan, kolay incinen…) ki; güzel koku ve Arapçasý 'salat' olup, çoðulu 'salavat' anlamýna gelen “namaz” mefhumu arasýnda zikredilmiþ…
|
|
1469
|
|
|
|
|
Rengârenkti her þey hayatýmýzda; cývýl cývýl, ýþýl ýþýl… |
|
1470
|
|
|
|
|
Yavaþ yavaþ arýtsam kendimi. Yaðmur damlalarý gibi kalsam, sensiz düþsem topraða.
Kurtulsam yürek yangýnlarýmdan. Soðuk küllerimi rüzgarlar savursa, geriye ben kalsam |
|
1471
|
|
1472
|
|
|
|
|
Sanýrým bu sefer zor olmýyacak susmak dediðin. En fazla bi sus daha deyiveririm susuþuma. |
|
1473
|
|
|
|
|
Çeken ve iten, karþýt ve aynýydýlar. Korkak ve deli cesurdular. Ne gülmek kadar iyimser, ne aðlamak kadar kötümserdi yaþamlarý. Zýtlýklarýn ortasýnda bir yerdeydiler. Aslýnda, hiçbir yerdeydiler. Olmak istedikleri “hiçlik” aralarda bir yerlerde olamazdý çünkü. |
|
1474
|
|
|
|
|
çýk içimden kötü tarafým..... |
|
1475
|
|
|
|
|
Korkuya açtýk yelkenimizi , neden ve nasýl korktuðumuzu bilmeden . Gecelerin hayatýn öznesi olduðu gerçeðinden , gerçeklerin en büyük yalanlarýn en güzel kýlýfý olduðunu sezerek kaldýk ortasýnda bir karabasanýn . Sevgiler getirdik uzak diyarlardan , kendi |
|
1476
|
|
|
|
|
Derler ki!
Hayatýn en hüzünlü aný mevsimine kapýldýðýn kiþinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadýðýný anladýðýn an dýr.
|
|
1477
|
|
|
|
|
Denizin oðlu ve çiçeklerin kýzýný seyreyleyelim.... |
|
1478
|
|
|
|
|
özlemle ayný çatý altýnda bir ömür yaþar aþk! |
|
1479
|
|
|
|
|
Zaman gecenin bilmem kaçý, yaðmurlu bir gece, aklýmda sevdiðim... Yazýlýr yine bir aþk feryadý gözünü seveyim... |
|
1480
|
|
Anasayfa
