• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1501
|
|
|
|
Yalana olan tutkunun verdiði hazlara bulanmýþ insanlýðýn yitirilmiþliði canlandý kapýmda. Yalanýn içinde yok oluþun hengamesi dürüstlüðün bitiþ noktasýna denk getirilmiþ. Ýnsan olmanýn anlamý yalanla yaþayabilmeye eþ deðer olmuþ |
|
1502
|
|
|
|
Acý bazen umutlarý yok eder ya;bir sevgiye ihtiyaç duyarýz.hiç yoktan bir sevgi.Sýkýca sarýlamk ve sarmak isteriz.Gözyaþlarýný kalbimize hapsederiz.Kaldýramayacaðýný bildiðimiz halde bütün acýlarý kalbe yükleriz..... |
|
1503
|
|
|
|
Güneþin doðumunda yoktun. Yaðmurlar ýlgýt ýlgýt yaðarken sokaklara, parmaklarým ýslanýrken sen yoktun ellerimde. Þiirlerimin duygusu sendin; fakat ezberimde yoktun. Acýlarýn vardý, mutluluðun yoktu. Mum ýþýðý, þarap, masa örtüsünün dantelleri vardý. Sarhoþluðumda sen yoktun. Nemdin duvarlarýmda, yýkýntýlarýmda ise yoktun. Gümüþ tepsilerde, altýn varaklarda senin güzelliði vardý; fakat muhabbetin yoktu. Aþkýn bir býçak keskinliðinde yanýmdayken, damarlarýmda sen yoktun. Ruhum gibi beni terk ettin ey sevgili. |
|
1504
|
|
|
|
Kayýp notlar ya da notalar.
Gölgelerde, yerçekimsiz alanlarda kalmýþ düþünceler... |
|
1505
|
|
|
|
Çocukluðum, genç kýzlýðým Ege'de geçti benim. Ýlk aþký, ilk ayrýlýþý, sevgileri, terkediliþleri burada yaþadým. Hayal kýrýklýklarýný, heyecanlarý, kalp acýlarýný, köþe baþý buluþmalarýný ilk Egede tattým. Kalp çaldým, kalbimi çaldýrdým ama biri var ki onu |
|
1506
|
|
|
|
"Seni Seviyorum" demeye korkanlara.... |
|
1507
|
|
|
|
arayýþýn simgelere dökümü |
|
1508
|
|
|
|
Kravatýmý baðlýyorum,ceketimi giyiyorum,þoförümü çaðýrýyorum.(sende yoksulluk kahve köþelerindeki konuþmalarýnda mý kaldý)Eþim beni öpüyor sonra iþime gidiyorum.Bana imzalatýlan belgeleri düþünemiyorum,sahiplendiðim kadýn beni þehvete yenik mi düþürüyor diye geçiyor…(bu somut þeyler mi seni hayallere sürüklemiyor,çok tehlikeli hayallere sürükleniyorsun) |
|
1509
|
|
|
|
Hani þu eski ama güzel þarkýlar vardýr ya diline takýlýrda dilinden hiç düþmez, hah tamda öylesin. takýldýn gönlüme düþmüyorsun :)
|
|
1510
|
|
|
|
....Ve ben öylesine korkarken karanlýktan, öylesine ürkerken yalnýzlýktan, öylesine titrerken ve açken sevgiye, belki el uzatan bir baþkasý olsaydý onun da sarýlacaktým ellerine böyle sýmsýký... |
|
1511
|
|
|
|
Sahi, göçmen kuþ hangi sevdaya konar? |
|
1512
|
|
|
|
Minik kýzýma yazdýðým 1. doðum günü hediyesi yazýsý... |
|
1513
|
|
|
|
Bu yazý, kadýnlara özeldir.Kendi aramýzda bir paylaþým hülasa.. |
|
1514
|
|
1515
|
|
|
|
Masal bitti. Kral terketti rüya ülkesini. Masumiyeti, þehveti, aþký, nefreti koydu heybesine hazinelerinin eþliðinde. Bilinmezlik bilmecesinin içinde saklý, aslýnda atýlacaðýný hep bildiðimiz o son adýmý attý ilk adýma inat. Bulutsuz yaðmurlara, çiçeksiz |
|
1516
|
|
|
|
Ýçimde bir bahar ötesi hüzün
Mecnun’a Leyla’dan haber mi bilmem
Hangi gurbet sende bu hangi yüzün?
Meryemce düþlerin hazan mý bilmem
|
|
1517
|
|
|
|
Olmayan, olmayacaða mektup. |
|
1518
|
|
|
|
yanlýz rýhtým yanlýz ben yanlýz deniz yanlýz vapur ve bir serçe |
|
1519
|
|
|
|
Sonra gel bak benim gözlerime.
Ruhunu bulacaksýn.
Ruhun kayýp deðil bu alemde. Sadece uzak bedenine. |
|
1520
|
|
|
|
Güneþin gecikmesine kýzýyorum. |
|