• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1541
|
|
|
|
Gecelerimin karanlýðý gecelerin maviliðini hep düþlere saklýyor..
Mermere sýkýþmýþ bir meleðim. Özgürlüðüme kavuþabilmem için daha çok oyulmam gerekiyor..
|
|
1542
|
|
|
|
Sensizlik, damarlarýmda gezinen sinsi bir yýlanýn zehri gibi. O zehir ki! Her bir damlasý yakar kavurur içimi , al canýmý al dedikçe yerden yere savurur beni... |
|
1543
|
|
|
|
Müminler, acizliklerinin ve her an hata yapma ihtimali olduðunun bilincindedirler. Bu yüzden hata yapmak, asla küçük düþmelerine neden olmaz. Kendi yaptýklarý ya da þahit olduklarý hatalardan ders çýkarýr, ayný yanlýþa tekrar düþmemeye çalýþýrlar. Hata yapan bir mümini, týpký hastalanan çocuðunun kendi baþýna iyileþemeyeceði için yanýndan ayrýlmayan bir anne gibi- yalnýz býrakmaz, ona yardým ederler. |
|
1544
|
|
|
|
her daim renkli olacaklar... gökkuþaðý gibi... sizin gibi... |
|
1545
|
|
|
|
....
Kimse fark etmedi ayrýldýðýmý..
Kimse merak etmedi neden ve nereye gittiðimi…
Bir mendil sallayaným olmadý ardýmdan…
Mahcup bir el kaldýraným…
Bir gözyaþý dökenim olmadý..
“Gitme, kal” diyenim… “Çabucak gel” diyenim…
“Sensiz duramam buralarda” diye yakýnaným olmadý…
“Gidince hemen haber ver lütfen” diye seslenenim…
Kimse fark etmedi ayrýldýðýmý.. |
|
1546
|
|
|
|
Olmayan, olmayacaða mektup. |
|
1547
|
|
|
|
Aþk; gidiþ yollarýný bilmektir sevgili... Gideceðini bile bile sevmektir!
|
|
1548
|
|
|
|
kendine –“Þu çiçek satan kýza bak” dedi –“Ne kadar da masum...”
Hiç birimiz masum deðildik aslýnda. |
|
1549
|
|
|
|
Kalpten kalbe giden yollarýn uzaklýðýnýn üstesinden gelemiyoruz bazen. Uzaklarý yaný baþýmýzda kýlabilsek özür dilemek için gelen çiçekler vazoda kuruduktan sonra acýtmayacaktýr artýk caný. |
|
1550
|
|
|
|
Gözlerinin karasý gecelerime sinerken hiçbir ay ýþýðý vurmaz karanlýk sularýma. Iþýltýn sýzar gündüzlerime de bir gölge gibi düþerim kaldýrýmlara. Her geçen aksini ezerken, hiçbir yansýman düþmez gölgeme. Ah sevgili gözyaþlarým bakýþlarýmý bir küpü doldurdurur gibi doldururken, yokluðunun boþluðunu görürüm gözlerimde. Ah sevgili neden bana delilikten elbise dikersin. Oysa ben her gün yüreðime güzelliðini çizerim. |
|
1551
|
|
|
|
Sen bunlarý hiçbir zaman okuyamayacaksýn biliyorum. Sana gönderdiðim ve hep göndereceðim mesajýmda yazdýðým o üç kelimeyi son bir defa okuyabilmeni diliyorum tanrýdan.
|
|
1552
|
|
|
|
Kadýnlýðým , cesaretim ,güvenim hepsi içindi bu ayrýlýk . Hadi demeden baþladý , hani demeden bitti bizimkisi . |
|
1553
|
|
|
|
Günlerden bir gün aþkýmý bir ada iskelesinde kaybettimve belki aþkýma ihanet etmek için belki de onu unutmak içindir bilmiyorum.Kendimi yeni bir vücut ararken bulmuþtum. Buldum mu diye sorarsanýz?yazýyý okumanýz gerekecek... |
|
1554
|
|
|
|
Gömülü kaldý aþk ateþi, Hades’e yakýn bir yerlerde. Ne Hades’i boylayabildi, ne gün yüzüne çýkabildi. Kimsesiz, yapa yalnýz , ancak acýlarýn en derininde, umutsuzluklarýn en kuytusunda kapkaranlýk kaldý o Ateþ, söndü o Ateþ… Tanrýlar, tanrýçalar, yarý tanrýlar, satirler, sirenler, Pan’ýn flütü… Ormanlarýn perileri Musalar, Nympha'lar, Dionysos…Elbette ölümlüler… Tümü, aþký aradý döne dolana yeryüzünde. Ekho, kara sevdaya düþüp öldü, ona yüz vermeyen Narkissos yüzünden, tüm kemikleri darmadaðýn dolup kayalara yapýþtý, eko oldu, kayalardan çaðýrdý aþký. |
|
1555
|
|
1556
|
|
|
|
köþeye sýkýþtý ve cenin þeklini aldý bedenim... kýmýldayacak halim yok. bir þizofreniyi oynuyorum nicedir!yollara çýkacak takat kalmadý güçsüz bedenimde. yolsuzum, yolluksuzum ve gittiðinden beri bende yokum...
|
|
1557
|
|
|
|
boþ bir mektup meðerde neler anlatýyormuþ.. |
|
1558
|
|
|
|
Kelepçeye ne gerek var. Elim kolum baðlý. Ben yalnýzlýða mahkumum. Sen olsan olsan bir gardiyan olursun. Oysa ben bütün zincirleri kýrmak isterim. Sen ise sadece hapsetmek istersin beni senin zindan gibi karanlýk dünyana. Senin kapasiten budur. Bir mum yaksam karanlýðý yok etmek için, rüzgar olursun. |
|
1559
|
|
|
|
“Ýçimdeki bütün sevgileri sana duymaya geç kalmak, benim tarifimdi..” |
|
1560
|
|
|
|
Karanlýktý ,
ben sana göz kýrpan yýldýzlara meydan okumuþtum .. |
|