• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1561
|
|
|
|
Kelepçeye ne gerek var. Elim kolum baðlý. Ben yalnýzlýða mahkumum. Sen olsan olsan bir gardiyan olursun. Oysa ben bütün zincirleri kýrmak isterim. Sen ise sadece hapsetmek istersin beni senin zindan gibi karanlýk dünyana. Senin kapasiten budur. Bir mum yaksam karanlýðý yok etmek için, rüzgar olursun. |
|
1562
|
|
|
|
Gömülü kaldý aþk ateþi, Hades’e yakýn bir yerlerde. Ne Hades’i boylayabildi, ne gün yüzüne çýkabildi. Kimsesiz, yapa yalnýz , ancak acýlarýn en derininde, umutsuzluklarýn en kuytusunda kapkaranlýk kaldý o Ateþ, söndü o Ateþ… Tanrýlar, tanrýçalar, yarý tanrýlar, satirler, sirenler, Pan’ýn flütü… Ormanlarýn perileri Musalar, Nympha'lar, Dionysos…Elbette ölümlüler… Tümü, aþký aradý döne dolana yeryüzünde. Ekho, kara sevdaya düþüp öldü, ona yüz vermeyen Narkissos yüzünden, tüm kemikleri darmadaðýn dolup kayalara yapýþtý, eko oldu, kayalardan çaðýrdý aþký. |
|
1563
|
|
|
|
elveda deme zamaný gelip de diyemeyen herkes için yazdým.. |
|
1564
|
|
|
|
Yine de gülümsüyordu. Yine de gülüyordu karþýsýnda gitmesini talep edene... |
|
1565
|
|
|
|
Mühürlerinde yüreðimin zincirlerini kýrdýðým boynu bükük sevdiðim, gidiþine aðlayamadýðým, geliþine sevinemediðim, belki hep düþlediðim, belki hiç elde edemediðim. |
|
1566
|
|
|
|
Gittiðinden beri yaðmur yaðýyor gökten boþanýrcasýna. Ama kalbim hala kurak bir toprak. Ayrýlýyor paramparça, gün geçtikçe unufak… |
|
1567
|
|
|
|
"Bir demiryolu,bir tren,bir kasaba istasyonu düþlersin ve”ölüm,treni bekleyen son gar duraðý ve raylar zamansa, aþk,son duraða varana kadar sana rötar yaptýran,aðaçlýklý,yemyeþil,küçük kasaba istasyonlarýdýr!”deyip geçersin kýrýk bir gülümseyi |
|
1568
|
|
|
|
Þafak sökerken uyanýyorum, sessiz þehrin sokaklarýnda rüzgarýn gýdýkladýðý yapraklarýn sesi var. O ses... Yine duyuyorum... |
|
1569
|
|
|
|
Susamýþým yýllar boyu, yudum yudum deðil kana kana içeyim býrak |
|
1570
|
|
|
|
Hey yeþil gözlü, bir saniye bekler misin?
Lütfen dur... |
|
1571
|
|
|
|
kaburgamýn eksik yaný sensiz doldurulamaz bilirsin... elma sensiz ýsýrýlamaz... Aspasya nýn cazibesi sen olmadan yitemez..
|
|
1572
|
|
|
|
YENÝ YILA GÝRERKEN KEÞKELER..... |
|
1573
|
|
|
|
Dostu anlatamamak bu olsa gerek... |
|
1574
|
|
|
|
Seni Seviyorum.” Bal köpüðüm” derken bal damladýðý için dilinden, “Nisan Tomurcuðum” derken hayatýma adým attýðýn günü yaþattýðýn için yeniden. “Kadýným” derken hissettirdiðin için her hücreme kadýnlýðýmý derinden. Bir masalýn kahramaný gibi yaþattýðýn için aþký en güzelinden. Seni Seviyorum kocam ben… |
|
1575
|
|
|
|
Sen beni korkak, beceriksiz ama duygulu yaptin. Biryigin insanin arasinda beni istemen beni korkularimdan, umutsuzluklarimdan, a$k acilarimdan uzakla$tirdi. ama bir yandan beni isterken diger bir yandan ba$ka birine duydugun tutkulu özlem ve korkusuz ne |
|
1576
|
|
|
|
Ölme diyorum sana.. Ölme..Sakýn bensiz teslim etme nefesini Azrail’in avuçlarýna.. Ben olmadan sakýn kanatlanma sakat doðmuþ yarýnlara...Sehven olsa da býrak adýmý adýnýn yazmadan terk etme bu dünyayý..Peltek konuþan bir bebe sevdamýzý haykýrmadan gitmek yok gündüzleri kanamalý zamanlardan.Yaðmurlu bir günde öpüþmeden, gözlerimiz gözlerimizde seviþmeden ayrýlmak yok masal yüzlü sabahlardan..Sana diyorum sevgili..Sana…Gitmek yok diyorum..Noktasýný koyma cümlelerin..Devrilse de imla bozukluklarý üzerine sakýn ödünç verme öznelerini.. Ben gelmeden sakýn ölme iþte.. Ölme diyorum..Ölme… |
|
1577
|
|
|
|
Belediyenin koymuþ olduðu bankta boðazýn muhteþem seyrine dalmýþtý.Karþýda pýrýl pýrýl parlayan ‘‘Dur Yolcu’ þiiri boðazdan gelip geçen bütün insanlarý selamlaya dursun,Kilitbahr Kalesinin boðaza nazlý bir ceylan gibi bakýþý sarhoþ olan denizin aþkýný ispatlamak için gözyaþlarýný kýyýya vurmasýna neden oluyordu.Herkesin uykuda olduðu bir saatte deniz ona unutamayacaðý bir resital sunuyordu ayýn þevkli ýþýklarýyla.Ne aþklar yaþanmýþtý bu topraklarda ,akan sular kim bilir ne kadar tanýklýk etmiþtir aþklara diye düþündü.Þimdi tek baþýna doðanýn ona sunduðu bu resitalinde týpký aþýk olduðu kýz gibi yalancý olduðunu biliyordu.Sanki doðayla kýz anlaþma yapmýþlardý gizli kalmasý kaydýyla kendi aralarýnda.Onu kandýrmak için yapýlan bu gizli kalmýþ antlaþma deþifre olmuþtu.Her þey apaçýk ortaya çýkmýþtý .Hiçbir þeye inanasý gelmiyordu ne kitaplarda yazýlan o masum aþklara ,ne þiirlerde yazýlan o büyülü aþklara artýk.
Ruhun aynasý deðil miydi gözler?Kelimelerin dile getiremediðini ya da yetersiz kaldýðý yerde hani doðruyu söyleyeceklerdi?Ne çok bakmýþtý sevgisinin gözlerine,ne iltifatlar yaðdýrmýþtý ,onlarýn bir bakýþýna ne anlamlar yüklemiþti üstelik.Beyninde aþk,sevgi üzerine inþa ettiði bütün sütunlar bir bir yýkýlýyordu altlarýnda ise çaresiz kalmýþ duygularý can çekiþiyordu.Daha düne kadar ne duygular besliyordu aþk adýna oysa.Þimdi ise koca bir hiçliði yaþýyordu duygularý.Terkedilmiþlik bile olsa bunun adý onu düþünmeye devam ediyordu. Cebinden çýkarttýðý kaðýdýn üzerine sevgilisine duygularýný yazmaya baþladý.
|
|
1578
|
|
|
|
Yitik yaþarým eðer sensizde yaþarsam. Tutunurum müziðin acýlarýnla savaþanlarýna. Boþluðun kendinden habersiz yolculuðuna tutmuþum ýþýðýný vuran cennetine, yoksullara selam veririm isyan eden hayatlarýnda ve ne olur onlarý ’da taný ve karýþ yazarlarýn bize öðrettiði þiirlere.
|
|
1579
|
|
|
|
Birbirinin içine girmiþ iki daire olabilmeli aþký kaldýrabilmiþ iki yürek. Üstünlük gelmemeli ki akla, zedelenmesin incelikler ve dahi kalýnlýklar. Birbirine güvenir birbirine yaslanýr iki daire... üst üste gelince birmiþ gibi görünen aslýnda bir olmayan iki daire... Hem bir hem iki daire...Yani niceliðinin müþkülat yaratmadýðý mutlu daireler... |
|
1580
|
|
|
|
sadece... Mutlu olur musun merak ettim. |
|