• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1701
|
|
|
|
Öyle bir duygusun ki hangi ten bana yaþattýðýn özlemi, aþký, tazeliði, sýcaklýðý hissettirebilir. Senin yanýnda kýnalý bir kuzuyum Allah’ýna kurban olduðum. Seni severken çöpleri karýþtýran ve onun bunun artýðýyla beslenmeye çalýþan bir köpek nasýl olabilirim. Sen sevgilileriyle övünen erkek olmayý deðil, karým diyerek mutlu olan erkek olmayý öðretirken bana, bir çatý altýnda bir avizenin iki lambasý gibi yanmayý seninle yaþayabilirim ancak. |
|
1702
|
|
|
|
Kendimi sonsuzluðun seyrine býrakmýþým. uzun sarý sýcak bir yaz akþamý.oturmuþ çaresizliðin çarelerini düþünürken buluyorum. |
|
1703
|
|
|
|
Sana “gitme” demenin ne kadar anlamsýz olduðu bir kere daha öðrendim bugün. Ben yine “gitme” dedim ve sen yine gittin... |
|
1704
|
|
|
|
Yokluðun doðurdu 'Beþinci Mevsimi' |
|
1705
|
|
|
|
Mektuplar yazdým sana yollar kadar uzun, yiten yýllar kadar ümitsiz. Her bir satýrýnda gözlerimden yaþ, kalemimden kan damladý çaresiz.
Gündüzler bitmek bilmiyor bu þehirde, bir bataklýk gibi her çýrpýnýþta biraz daha çekiyor yok etmeye çalýþýyor benliðimi. Geceler sevimsiz bir filmin tekrarý gibi... Katran karasý gökyüzünde yýldýzlar bile karaborsa, terk edip gitmiþler beni.
|
|
1706
|
|
|
|
Aþk bir türlü yaþanýr sanýrdým oysaki çok yüzü varmýþ sonradan anladým. |
|
1707
|
|
|
|
sevginle boðulayým nefes nefese
en derinine çek bedenimi
senden kurtuluþum olmasýn |
|
1708
|
|
|
|
Ne kadar çok yazsamda aþk hakkýnda hayatta yaþamayý beceremediðim tek þey o... |
|
1709
|
|
1710
|
|
|
|
bir yaþ daha büyümenin getirdiði hüzün belki de bilinmez...kime hitaben olursa olsun hoþ bir yazý olduðunu düþünüyorumm....iyi okumalar... |
|
1711
|
|
|
|
Ürkek Kalbinizdeki Duygulara Tercüman Olabilecek,Buz Tutan Gönüllerinizi Isýtabilecek Güzel Bir Eser.... |
|
1712
|
|
|
|
film film, kare kare baþa sardým hayatýmý... |
|
1713
|
|
|
|
Birini, birþeyleri feda etmeden sevmekten daha büyük mutluluk ne olabilir ki .Acýyorum sevmeden ölmek zorunda kalanlara. ag |
|
1714
|
|
|
|
Mutluluk bir anda giriveriyor insanýn içine. Ýçinizdeki sevgiyi tetikliyor ve harlý bir alev oluyorlar birlikte. Buz tutmuþ Sibirya çölleri yavaþ yavaþ erimeye baþlýyor. |
|
1715
|
|
|
|
Ýþte böyle be adam, ben senin yanýnda olmadan da böyle duygularý içimde büyütüp yaþayabiliyorum... |
|
1716
|
|
|
|
Yüreðimden kumlar dökülür Leyla'nýn yoluna. Leyla yine de anlamaz beni. Bir çöl sýcaklýðý altýnda yaksýn beni, tenim pul pul olsun ve aþkýn rüzgarýyla savursun beni isterim. Oysa Leyla bensizdir de ayak tabanlarýna batan bir taþ kadar bile deðilim onun yolunda. Ufak bir acý bile yaþatamam ona. Ne geldiðiyimdir ne gittiðiyimdir. Leylanýn düþüncesinde yokum, yüreðinde ise hiç yokum. Onun varlýðý þiire susamýþ bir þairin kalemi gibidir bana. Onun varlýðý içimdeki boþluða dolan serin sular gibidir. Ah Leyla senin için çöle düþmeye razýyým. |
|
1717
|
|
|
|
Karanlýkta ýþýldýyordun. Ama þimdi bunu da anlýyorum. Iþýldayan da sen deðildin. Üzerine geçirdiðin küstahlýðýnýn, kibrinin zýrhýydý, gözlerimden çýkýp üzerine düþen ýþýðý bana yansýtan. Gözlerimi kamaþtýran. Sen deðildin ýþýðýn kaynaðý. Bendim. |
|
1718
|
|
|
|
tahir ile zühre meselesi bu. anlayacaksýn, kalýþýnýn hududi baklýþýna secde edecek sevda... |
|
1719
|
|
|
|
ellerinde cam kýrýklarýyla... kanaya kanaya... |
|
1720
|
|
|
|
kocaman bir çýnar aðacýnýn dibinde yapraklarýn yeþilliðinde hülyalara dalmýþken yazdýðým bir denemedir.. |
|