Süpriz Günü
(Mehmet Dönmez) 23 Ocak 2003 |
Görsel (Resimli Öykü) |
| |
Üst geçide tam girecektim ki iki tane inek gördüm. “Üst geçidi kullanýn!” tabelasýndan etkilenmiþ olacaklar ki yoldan geçmiyorlar karþýya. Ýnsanlarýn itibar etmediði çok insancýl bir eylemi gerçekleþtiren bu ineklerden etkilendiðimi itiraf etm |
|
|
Ýnsan, kendisini olumlu veya olumsuz yönde çok etkilemiþ bir olayý bile, üzerinden bir süre geçince ayný hassasiyetle anlayamýyor. Lise yýllarýnda sevgilisini gördüðü zaman dili tutulan bir insan, aradan yýllar geçtikten sonra o sevgiliye karþý hissettiklerini ne kadar hatýrlar, anlar? "Çok sevmiþtim" in ötesinde söyleyebileceði çok fazla bir þey olduðunu sanmýyorum. O zamanki yürek çarpýntýsýnýn þiddeti zamanla azalacaktýr kuþkusuz. Konuyu sadece aþka yormak istemiyorum, bu örnek hayatýn her alanýna uyarlanabilir. Beni ilk yazmaya iten, zamanýn çarklarý arasýnda ezilen ve minimum hacme doðru sýkýþtýrýlan geçmiþteki hissetmiþliðimi, hayatýn bu doðal saldýrýsýna karþý koruma içgüdüsüydü heralde. Geçmiþte yaþadýklarýmý hatýrladýkça kahretmek ya da "Ya ne iyi yapmýþým!" diye avunmak deðil kastettiðim, iyi ya da kötü her yaþanmýþlýðýn bir getirisi olduðum gerçeði. Ve ben bu gerçeði, yani beni, tüm bileþenleriyle bilmek zorundayým. Ýstediðim deðiþmek deðil; geliþmek. En ideal halime ulaþmamýn yolu kendime format atmaktan deðil,kendimi güncellemekten geçiyor.
Þüphesiz, bu yazdýklarým profesyonel bir yazarýn yazma sebebi olamaz. Ýyi bir yazarým gibi bir iddiam yok; ama bunlar beni ilk defa yazmaya iten sebeplerdi heralde. Yazabilme yanýmý ortaya çýkaran sebeplerdi. Þimdi yazdýklarýmýn hoþuma gitmesini ve þu anda kendimi yazar ya da þair olmaya aday olarak görmemi saðladýklarý için yazýyorum bunlarý.
|
|