|
Veda
(Kadir KARAMAN) 17 Ocak 2004 |
Ýliþkiler |
| |
 Veda ve vedalaþmaya;ayrýlýk ve kavuþmaya perspektif bir bakýþýn tesirlerinin anlatýmý... |
|
|
SÖZ USTASI
Bana þâir derler, sözün kileri
Emrime verilmiþ, kelimeleri
Acý, tatlý duygularla boyarým
Ölçerim, biçerim sýr cümleleri
Mâhirane gediðine koyarým.
Þâirim bir þâir olmaya ama
Sanmayýn her sözüm ustaca, îma
Kendimi özsöze kurban sayarým
Yüreðim doðuþtan yalana âmâ
Yalan konuþmaktan, hicap duyarým.
Þâir; söz ustasý, duygu mimarý
Hece, hece; cümle, cümle îmarý
Sözü giyindirir, sözü soyarým
Önce kendi yanaðýma þamarý
Vurur, sonra gayrýlara kýyarým.
01 – 06 – 2001
ÞÝÝR
Hayâller demliði; düþ sýðýnaðý
Ayrýlýðýn örsü, sevinç ýrmaðý.
Düþün, düþten süsü; vuslat köprüsü
Ümitler limaný, hasret örtüsü.
Dinmeyen gözyaþý, bitmez mutluluk
Efsunlu âleme tüyden yolculuk.
Ýç âlemin her an aktýðý nehir
Hissiz zamanlarýn býktýðý zehir.
Þiir fýrtýnadýr; þiir gemidir
Üzgün bakýþlarýn, hüzün nemidir.
Gözlerin bestesi, gönül teridir
Sýzýlarý daðlar, özlem eritir.
20-03-2001
|
|
