...
(Hüsnü Menteþeoðlu) 11 Temmuz 2003 |
Yaþam |
| |
þiir |
|
|
.....Çocukluðumda bana, günahkar insanlarýn sonunda taþ olduðu korkunç masallar anlatýrlardý. Sonra bir gün Vezüv’ün yamacýndaki Pompei’de bunun masal deðil gerçek olduðunu gördüm. Çok daha genç olduðumuz yýllarda, bir gaz ve toz bulutu olduðumuz, o evrencek yaratýldýðýmýz zamanlarda,gün gelip de taþýn, topraðýn düþünebileceðini, konuþabileceðini ve hayal edip gerçekleþtirebileceðini tahmin edebilir miydik?
Belki de içinde varolduðumuz evren soyutlaþtýkça, henüz bize çok soyut gelen (ya da mevcut tanýmlamalarý bize fazla somut ve insansý gelen) Tanrý düþüncesi somutlaþacak ve bugün soyut düþünce fakiri olduklarý için, çok ilkel derecede somut düþündükleri için tanrýnýn varlýðýný inkar edenler, farkýnda olmadan hizmet ettikleri soyut yücelme sürecinin sonucunda, Tanrýnýn somut varlýðý ile karþýlaþtýklarýnda, kavramlara deðil nesnelere dayalý düþündüklerine piþman olacaklar. Soyut yüceliþin zirvesi olan matematik bilimi, tüm gerçek bilimlerin temelini oluþturmasýnýn yanýsýra gerçek bir Tanrýsal ibadettir de....
|
|