|
Ha Yavrum Ha...
(Doðan ÜNAL) 24 Mart 2009 |
Halk Öyküleri |
| |
 Dünya ne kadar küçüldü deðilmi? Bak, bir týklama ile hemen herþey ekranda.
Oysa daha dün (ya da hala) köyünden kalkan bir insan bir þehire gittiðinde ne hisseder, nasýl hareket eder, ne yapar...
Ýþte, dedem de bunlardan biri, isterseniz Ankara'yý onunla birlikte gezelim, onun gözüyle görelim mi? |
|
|
Haftalýk Pusu - IV - Göç Kervaný.
(Doðan ÜNAL) 2 Mart 2009 |
Halk Öyküleri |
| |
| Zekere emmiyi öyle iki üç olayada anlattýðým gibi gözünüzün önünde canlandýrýp, hep eþþekten düþen, sonra dayak atan tiran, zorba biri olarak canlandýrmayýn ha. O mülayim bir adamdý ve arkasýnda bir sürü anlatýlacak þeyi býraktý gitti.
Ufak tefek, belki 1,65 boylarýnda, kara yaðýz bir köy ihtiyarýydý... |
|
|
Haftalýk Pusu - III - Eþþekten Çektiði
(Doðan ÜNAL) 25 Þubat 2009 |
Halk Öyküleri |
| |
| Baþlýða bakýpda Ali ya da birbaþkasýný kastederek eþþek dediðim yok, haþa, bu eþþek Zekere emminin gerçek eþþeði.
Hoþ, öyle desem bile pek garip kaçmaz, çünkü, nasýl severler bizim orda çocuklarý ’eþþeðin, sýpasý, ayýnýn dölü, itin boku,tavuðun götü’ vb. gibi. Bunlar azarlama, kýzma yerme olduðu gibi ayný zamanda sevme sözcükleridirde. ‘Vay eþþeðin sýpasýna bak yav, böyümüþde garþýmda laf ediyo kerata’ gibi.... |
|
|
Haftalýk Pusu – II – Kýþkýrtma
(Doðan ÜNAL) 3 Ocak 2009 |
Aný |
| |
-Ne biþiriyon aba?
- Mercimekli pilav...
-Aba sen de sanki baþka birþey bilmiyon, her ikigünde bir ayný þeyi biþiriyon,
- E get öte sýracalý, içine düþecan gazanýn,
-Aba madem pilav biþiriyon, bari zamanýnda getirde sufruya, þöyle aðzýmýzýn dadýynan bi yemek yiyek ýsýcak,
- Senin yediðin dayak yetmedi herhal, bi de ben dövmiyeyim þimdi, çekil get baþýmdan, |
|
|
Üsüyüne Griz Mekdubu...
(Doðan ÜNAL) 10 Aralýk 2008 |
Ortamsal |
| |
 Demiye galmaz maymun tabanlarý yaðlar, amma ne yaðlama, bi gaçýyo, bi gaçýyo peþinden aslaný yolla dutamaz. Gan ter içinde galýr, ayahlarýnýn dermaný kesilir, nefesi tukenir, dil bi garýþ dýþarýda...
Zýnk diye durur yerinde ve gendi gendine; ulan lalek gaçýyo yazlýðý var, gýþlýðý var, ayý gaçýyo kürkü var, armýdý var, balý var, ulan sen ne diye gaçýyon.
Senin götün cýplak, garýnýn gotü cýplak, çocuklarýn götü cýplak... Ulan maliyeciler bohunu mu alacak... der, durur ve ferahlar.
Bunu annadý da bi eyice gulüþdük.
Biz böyleyik iþde, aalýyacak halýmýza gulerik. Sona dedim ki gendi gendime oolum sen manyahmýsýnnesin, ne gulüyon, bah, baþbahan RTE bile ciddiye aldýðýna gore sen de ciddiye al ve bi çaresi varmý onu araþdýr. |
|
|
Haftalýk Pusu
(Doðan ÜNAL) 2 Aralýk 2008 |
Halk Öyküleri |
| |
| Zekaralin Ali galdýrýr gollarýný havýya, galkar ayaða.... Pýýþþþþþþt...... .....
... Eþþek bi yana... Zekere emmi yere...
Habedekiler saçýlýr ortýya... almalar, portakallar etrafda...
Toz duman olmuþ ortalýk....
Çevrenin tüm çocuklarý, elmalarýn peþine...
Zekere emmi Alinin peþine....
Zekerenin Memmet, Veli, Hacý Irbaham köyün çocuklarýnýn peþine....
Zekere emmim dutar Aliyi; Eþþek sudan gelinceye gadar,
Yen mi... yemen mi? ....... ........... ............
Biter mi, gerisi gelecek sefere... |
|
|
Deli Tavýk...
(Doðan ÜNAL) 28 Kasým 2008 |
Toplumcu |
| |
 Ýki büyük gölümüz vardý, adlarý böyük ve güccük devane.
Kýþýn balýk tutar, yazýn hemi yüzer, hemi çimerdik... Bir de çocukluk ya iþte, kurbaðalarý þiþirir yarýþitýrýrdýk.
Balýklar ve kurbaðalar küstüler, çekip gittiler, zaten göllerimiz de kurudu... kuruttuk...
Herbirimize ait lakaplarýmýz vardý, en azýndan bir tane.
Toplumda adýmýzdan önce bu adlarla tanýnýr, bazen çaðýrýlýr, güler, eðlenir hatta düþündürürdü bile, tabi bazen de kýzýlan.
Þimdi onlar da unutuluyor.
Kuruttuðumuz gölümüzde birkaç lakap avcýlýðý yapayým da hiç olmazsa bazýlarý unutulmasýn istedim...
|
|
|
Bi Avýç Toprak
(Doðan ÜNAL) 20 Kasým 2008 |
Halk Öyküleri |
| |
| Çarýkdan soðukuyu, gýslavet den iskarpin ayakkabýlara geçilmeye baþlanmýþtýr.
Tabiki bu geçiþler belli bir sancýlý süreçlerin ürünüdürler, hele de köyde iseniz.
Köyde belli insanlar vardýr ki o köyleri onlarsýz düþünmek mümkün deðildir.
Öykümüzdeki kiþide bunlardan birisidir. Olay 60'lý yýllarýn ortasýnda geçen gerçek bir anýnýn cinli, perili, conguluslu hikayesidir.
Siz hiç 'horhut' gördünüz mü?
Hayýrsa, buyurun...
Dil, olayýn geçtiði yerin kendi þivesi aynen korunarak yazýldý. |
|
|
YAÞAMI KUÞATAÐIM
Aðlýyarak geldiðim dünyada
belki
bir tek
o gün güleceðim
ve
gözyaþlarým
anamýn ak sütünden baþka
hasret
ve
özlem için akacak...
Dönerken yaþamýn çarklarý arasýnda
gözümü açtýðým gün
yoksulluðun
tüm burukluðunu
içimde tadacaðým...
Ve
özümü yumruklarýma katýp
yoksulluðun
yeryüzünden kaldýrýlmasý için
ayaða kalkacaðým...
|
|
