|
ZAMAN\'ým,ACI\' larým,AYRILIK\' larým,
HÜZÜN\'lerim, o bildiðim DAÐ\'larým...
Kalem elimde düþünürken zamaný tutamam,
yakalayýp bir þeyler yazsam da acýlarým
ortaya çýkar.Her cümlenin sonunda bir nokta,
ayný ayrýlýk gibi düþer önce kaðýda sonra
yüreðe.Kelimeler arasýnda göz yaþý,
damlar bir alt satýra, bir diðerine ve diðerine.
Sevinç bildirse de sözcükler, yüreðinden gelen hüzün gamzelerini ortaya çýkarmaz.
Gamzeler göründüðünde virajlar belirir
daðlar arasýndan mutluluk diyarýna, ama
daðlar hep dað olarak kaldý yüreðimde.
|
|
Beðendiklerim
