|
Geçmiþten Bugüne...
(seçil) 28 Ocak 2010 |
Ýtiraflar |
| |
 zamanla insanlarýn düþünceleri deðiþir.kimisinin iyi yönde kimisinin kötü..
seçmek bizim elimizde... |
|
|
Yalnýzlýðým...
(seçil) 28 Ocak 2010 |
Ýtiraflar |
| |
| bazý zamanlarda dönüp kendine baktýðýnda, iþte o zamanlarda kendine yetebilmeli insan.. |
|
|
Bu Notum Sana
(seçil) 28 Ocak 2010 |
Ýliþkiler |
| |
 bazen gerçekleri kendimize bile söyleyemediðimiz anlar olur ve cevaplayamadýðýmýz sorular?peki kim verebilir bu sorularýn cevabýný?artýk öyle bir insan var mý hayatýmýzda? |
|
|
Geriye Dönüþ
(seçil) 6 Þubat 2010 |
Ýliþkiler |
| |
| Hayat bazen yaþamk istemediðimiz þeylerle karþýlaþtýrýr bizi, onlardan ders çýkarabilelim diye..Ben ne yapmasý gerektiðini çok iyi bilip yapamayanlardaným.Dilerim siz benim gibi olmazsýnýz.. |
|
|
Hayatýn Oyunu
(seçil) 13 Þubat 2010 |
Sevgi ve Aþk |
| |
 "yaþam bir oyuna benzer,istediðimiz kartlarý elde etmek elimizde deðildir;ama iyi oynamak elimizdedir!" (Terence) |
|
|
Yanlýþ ve Doðru
(seçil) 16 Þubat 2010 |
Yüzleþme |
| |
 Bazen kendimize bile gerçekleri söyleyemeyiz .her olup biteni görmemize raðmen inanmak istemeyiz, çünkü gerçekler her zaman acý olaný haykýrýr yüzümüze ve her zaman da doðru olaný bilir.iþte canýmýzý acýtan nokta da budur... |
|
|
Hala Ayaktayým
(seçil) 23 Nisan 2010 |
Yaþam |
| |
 herþey ilk sözcükleri söyleyebilmek gibi mutluluk vermiyormuþ.. |
|
|
Mutluluk
(seçil) 23 Nisan 2010 |
Yaþam |
| |
| mutluluk yalnýzken de kendine yetebilmektir..:) |
|
|
BÝR FOTOÐRAFA...
Karþýmdasýn iþte...
Bana bakmasan da oradasýn, görüyorum seni.
Ah benim sevdasýnda bencil, yüreðinde saðlam sevdiðim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbasý oldu yüreðim.
Týkandýðým o an,
elimi nereye koyacaðýmý þaþýrdýðým o an iþte,
aklýmdan o kadar çok þey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boþlukta, ben darda kaldým.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldým.
Bir senfoni vardý kulaðýmda çalýnan,
bitti artýk hepsi...
Köþeme çekildim, hani hep kaldýðým köþeme.
Bakýþ açým belli oldu yine.
Geride kalan, ardýndan bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgarým dahi kalmadý benim.
Daðlara çarptým her esiþimde.
Yollara küfrettim her gidiþinde.
Demiþtim sana hatýrlarsan:
"Önemli olan
'zamana býrakmak' deðil,
'zamanla býrakmamak'týr..."
Þimdi bana, geçen o zamanýn
Unutulmaz sancýsý kalýr.
Gittiðim eðer bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...
Nazým Hikmet
|
|
