Kim Tutar Seni Be!
(Arzu Kulaç Sevimli) 9 Ocak 2010 |
Gülmece (Mizah) |
| |
Çok deðil, beþ-altý durum artý reçetenin ardýndan, sonunda otobüse binmek zorunda kaldýðým bir gün, ilk uygulamayý hayata geçirmeyi baþardým. Nezaketle; gideceðim yerin güzergâhý üstünde olup olmadýðýný sorduðumda,“ Kör müsün, okuman yazman yok mu?” diye hýrlayan otobüs þoförüne;
“ Evet, körüm. Okumam yazmam da yok. Fakat bu durumda bile senin ebenin çanaðýný çatlatacak bir yol bulurum” diye öyle bir çemkirdim ki... |
|
Kelimelerin Bittiði Yer
(Arzu Kulaç Sevimli) 1 Eylül 2010 |
Yaþam |
| |
Anladým ki insan en çok sesinde taþýyormuþ kendini. Kelimelerin dizgisi bir yana, duygularýn sedalarý yýllanmýþ. Belirgin bir bezginlik var sesimde. Yenik bir sýzlanma, umutsuz bir sitem dizgilerimde. öfkemde dahi ihtiyar bir anlayýþ Ýçimdeki hýrlak köpek, kavrayýþým, dillendiriþim, “çüþ eþeðim çüþ” diye haykýrýþým bile yaþlanmýþ.
|
|
Seni Kayýramam
(Arzu Kulaç Sevimli) 4 Ekim 2010 |
Yüzleþme |
| |
Çaðrýlarýný aldým.Mahallenin köpekleriyle paylaþtýðýmýz unufak leblebi tozlarý gibi yüreðime, yaralý anlayýþýmý yama yapmaktan yoruldum Anlamsýz sözlerin, samimiyetsiz seslerin kaçaðýyým. Öfkeliyim. Can deðil, kan çekiyor benim caným. Ve kararlýyým artýk kendimi ýsýrmayacaðým. Belki çýkýp kendime bir oje alýrým en kýrmýzýsýndan, karþýma çýkan ilk yanýlgýnýn göz bebeklerine saplayýp parmaklarýmý, doyana kadar oyarak kýpkýrmýzý boyarým týrnaklarýmý... |
|
Yadýrgama
(Arzu Kulaç Sevimli) 28 Eylül 2012 |
Yaþam |
| |
Evet susturuldum. Yok yok, kimse kapýma gelip aðzýmý kapatmadý henüz. Ancak anladým ki yüreðimde bir kazý yapýlmasý halinde bulunacak “ucundan tutacak hiçbir þey kalmadý mý!” sorgusundan müteþekkil silah ve mühimmatým suç yeni tanýmýnda. Susturuldum ve sustukça büyüyor Ýçimde telafisiz susmalardan derin bir yara
Kanayan kýrýklarý canýmýn kelimeler…
|
|
Yüreðinin Ayarýna Su Katma Kayra
(Arzu Kulaç Sevimli) 27 Aralýk 2015 |
Yaþam |
| |
Ve yalnýzlýk. Onunla mutlaka dostluk kur. Yalnýzlýk insanýn kendi kendine yarenliði dostluðudur. Tüm yaþamýþlýklarýn ardýnda ne kadar çok insanýn olursa olsun, insanýn tüm yolculuklarý kendinde son bulur. Hem tüm kahramanlar yalnýzdýr. Yalnýzlýk insanýn anasý, babasý, kardeþidir, yuvasý ve yurdudur... |
|
Bir Anlýk Her Þeyin Olur
(Arzu Kulaç Sevimli) 31 Aralýk 2016 |
Yaþam |
| |
Bu yýl bir þey fark ettim kaç birlik devirirsek devirelim, ne yaþamýþ olursak olalým, insanýn içi akýl almaz büyüklükte. Herkesi her þeyi ne kadar kendimize dahil etmiþ olursak olalým, her zaman mahrem bir yerimiz var içerimizde. El, göz, söz deðmemiþ. Yaþamaya dair ne varsa umutlarýmýzý ektiðimiz o yer, uçsuz bucaksýz ve tertemiz. |
|
|
Þiddet bir var olma biçimidir ve sonuçlarý bakýmýndan þefkatten çok daha somuttur. Þiddet ve tutkunun mengenesine yakalandýðýmýzda varlýðýmýz yok olma tehdidini öyle net algýlar ve öyle baðýrýr ki, bu çýðlýktan kaçamayýz. Þefkatten ve masumiyetten þüphe duyarýz hep ama þiddetten ve tutkudan duymayýz. Çünkü yaralarýmýza dokunabiliriz. Acý huzurdan keskindir. Ýz býrakýr. Ve hepimiz zaman zaman varlýðýmýzý ispatlamak için, kendimize ya da bir baþkasýna þiddet uygularýz. Sevgi bir bütün olma hali ve eylemidir. Huzur ve güvenlik, þefkat ve merhamet, minnet ve sadakat, zenginlik ve rehavet içerir. Ne yazýk ki; insan doðasýný hiçbir zenginlik sonsuza dek mutlu kýlmaz. Aþk ihtiyaçtýr. Bilinçli veya bilinçsiz bir þiddet eylemi. Uyandýrýr. Heyecanlandýrýr. Silahlandýrýr… Ya kendi varlýðýmýzý ya da karþýmýzdaki varlýðý öldürmeyi hedefleriz. Aþk bir taleptir karþýmýzdakinden ve karþýlansa da öldürürüz, karþýlanmasa da. Çünkü; ancak öldüðümüzde yeniden doðacaðýmýzý hepimiz, içten içe biliriz....
AKS_Aþkta Kalan Üç Anka_
|
|