|
Hayatým
(Metehan APAK) 30 Temmuz 2005 |
Bireysel |
| |
 Eve geldiðimde yalnýzdým ve eve girdiðimde. /
Günlerdir insanlarýn hayatýný yaþarken , bir bakmýþým , sonra bir görmüþüm. Bin varmýþ , bir yokmuþ. |
|
|
Beyaz ve Karanlýk
(Metehan APAK) 19 Nisan 2005 |
Beklenmedik |
| |
Karanlýk içeriye bulaþmýþ bile , burnuma karanfil kokusu geliyor. Derin bir nefes çekiyorum karanlýktan. |
|
|
Ölümcüm
(Metehan APAK) 31 Mart 2005 |
Soyut |
| |
 Ýnsan olsaydýn eðer ölümcüm /
Adam olsaydýn sen tanýdýk /
Babam , abim , annem /
Kýyamadýðým sevgilim olurdun /
|
|
|
Bir Garip Duygu
(Metehan APAK) 19 Kasým 2004 |
Aþk ve Romantizm |
| |
 Zamansýz çýka gelir bazen kelimeler. Dürter , uyutmaz bizi. Yazmadýkça da rahat býrakmazlar.
Yazmalýydým , yanlýz uyumak için.
|
|
|
Günceler günleri anlatýr.
Oysa içimde zaman yok , günler yok , günceler yok.
Göremediðim ama hissettiðim , doðrulayamadýðým ama bildiðim þeyler vardý. Günah çýkartsaydým , bunlarý söylerdim herhalde. Ama söylemeyeceðim , herkes bilecek ama sen bilmeyeceksin. Çünkü geri döneceksin...
|
|
