Öylesine Yuttum ki Sesli Harflerimi...
(Elif Demiröz) 21 Nisan 2004 |
Sevgi ve Aþk |
| |
Kala kala sadece ve sadece o kelimeler arasýna yerleþtirilen birkaç küçük nokta kalmýþ. Sadece üç nokta… Apostroflar yokmuþ artýk, virgüller de çoktan yitip gitmiþ geldikleri masallar alemine... |
|
Artýk Gelme...
(Elif Demiröz) 8 Nisan 2004 |
Ýliþkiler |
| |
Çok kez giden bir sevgilinin geri dönmesi için aðýt yakar yürekler... Dilekler, dualar ona yeniden kavuþmak içindir. Oysa benim yaþadýklarýmdan öðrendiðim bir þey var, sevgi de olsa, aþk da olsa, eðer size acý veriyorsa, silip atýn hayatýnýzdan... |
|
Bedeninin Kurak Coðrafyasýnda Buldum Seni
(Elif Demiröz) 25 Mayýs 2004 |
Sevgi ve Aþk |
| |
Kurulamaz cümlelerin imlasýz sokaðý… Yalanlardan korkmuþ bir kalbin son duraðý… Korkulu düþüncelerin kabus olup yaðdýðý bir gece karanlýðý… Dinmek bilmez yaðmurlarýn korkusuz, mahrem ýslaklýðý… |
|
Turuncu...
(Elif Demiröz) 7 Kasým 2004 |
Anýlar |
| |
Ankara’nýn en güzel caddesinde, rengarenk þemsiyeler yaðmurla dans ediyordu. Saniyeler geçiyordu, her þey turuncu rengin esiri olmuþ gibiydi...
|
|
Yalnýzlýk Tik Taklarý...
(Elif Demiröz) 30 Kasým 2004 |
Yaþam |
| |
Gece /ve alelade yalnýzlýk tik taklarý /virgülleri yalnýzlýðýmla sarmaþ dolaþ fotoðraflarýmýn /Yorgunum, yanýndayým / Sarýl bana yalnýzlýðým !
|
|
Geldi...
(Elif Demiröz) 23 Ocak 2005 |
Ýliþkiler |
| |
Ah güneþ yüzlü adam, ben sobelendim sense hep saklandýn oynadýðýmýz sevgi kýlýðýna girmiþ bu saklambaç oyunu boyunca!
|
|
Aðýr Çöktü Ýçime Gece...
(Elif Demiröz) 4 Þubat 2005 |
Yüzleþme |
| |
Ömür boyularýn bilinmezliði/Þafak sökerkenki bir martý çýrpýnýþý, bir hüznün mutsuz gülümseyiþi balýkçý sandalý içindeki aðlarda/Ben ve kendim/Gece nöbetleri,dünya sonu gel-gitleri/Depresif gecenin iflah olmaz çekiciliði! |
|
Kronik Özlemelerim
(Elif Demiröz) 22 Þubat 2005 |
Ýliþkiler |
| |
Kelimelere olan doðurganlýðýmdan yanýnda susuþum. Seni özlemenin gece on birindeyim. Depresif
korkularýsýn kaybetmek istemeyiþlerimin!
|
|
Sana Ýthafen...
(Elif Demiröz) 26 Þubat 2005 |
Ýtiraflar |
| |
Kýsacýk bir paragraftan dünyaya taþacak kadar özel olmana ithafen yazýyorum bu satýrlarýmý. Ýnsaný deli eden mükemmeliðine ithafen yazýyorum bu satýrlarýmý.Tek bildiðim, bu en kýsasý ve en anlamlýsý…
|
|
Gece Doðumu
(Elif Demiröz) 12 Mart 2005 |
Düþler |
| |
Herkesin uyuduðu geceyarýsý sendromlarýnda, ayýn soyunuþunu izleyecektik gökyüzünün bakirliðine inat / Ay gökyüzünü seviyordu, sen beni. Asildi gece, asildi gece doðumlarý... |
|
Allegro Moderato
(Elif Demiröz) 8 Nisan 2005 |
Ýtiraflar |
| |
Bak, her satýr anlaþýlmaz, ancak yaþanýr bir fikr-i firarýn ta kendisi yine. Sense en güzel gülüþünle gözlerimin önünde. Bana güç verdiðin için nasýl teþekkür etsem az sana. Çok garip, yine bilmeyeceksin bu anlattýklarýmý da... |
|
Gece Yarýsý Hezeyanlarý
(Elif Demiröz) 31 Aðustos 2005 |
Ýtiraflar |
| |
Konuþulamadýk ne çok kelime varsa geldi bir araya; “cümle” dedik adýna. Paylaþýlamayan ne kadar endiþe varsa buluþtu bir sayfada, “þiir” dedik adýna/ Ve bunlar senin layýk olduðundan çok daha baþarýsýz itirafýmýn son satýrlarýydý.. |
|
Ben Ýlk Aþkta Kaldým
(Elif Demiröz) 21 Ocak 2006 |
Ýliþkiler |
| |
Araya baþkalarý girdi, roller deðiþti. Baþkalarýna “sevgili” dedik, “el ele” gezmeler oldu caddelerin kaldýrýmlarýnda, kaçamak ve sahte bir öpücük oldu yaþama sýðdýrdýðýmýz mülteci hayatýmýz. Hepsi aþk suretiydi. Aþk yalnýz “ikimiz” deydi!
|
|
Mutluluk Aranjmaný
(Elif Demiröz) 27 Temmuz 2006 |
Ýtiraflar |
| |
Sözleri bana bestesi sana ait bir þarký bu. Geçmiþle geleceðin aranjmaný. Veda edilen mutsuzluklarýn son notasý. Seni çok seviyorum, var mý dahasý ?
|
|
Buluta Karýþan Mektup - 1
(Elif Demiröz) 11 Nisan 2008 |
Ýtiraflar |
| |
Sana olan özlemimi, sana olan kinimi ve sana olan hüznümü anlatmazsam yaþanmaz hale gelecek hayatým. Bunlarý bil… Bunlarý duy… Düþün ve hisset. Bu da bulutlarla göðe karýþmýþ onlarca mektuptan biri olsun. Hayata da, ikimize de geçmiþ olsun, ARTIK YOKSUN…! |
|
Buluta Karýþan Bir Mektup Daha...
(Elif Demiröz) 26 Mart 2009 |
Ýtiraflar |
| |
Teþekkürler en kuzeydeki en gri bulut.
Sana karýþsýn bu kendi içinde anlamsýz mektup.
Ve sen bir yaðmur olgunlaþtýrýp kendinde, her sözcüðü tek damla yaðmura dönüþtür uzaktaki o þehirde… Yeþiller yanýnda olsun, griler gerinde…
Ýçimde aslýnda öyle bir þey var ki, bulamayacaðým ve ömrüm boyu taþýyacaðým en derinde…
|
|
|
Baþka baþka bambaþka bir þey artýk kalbime sýðmayan! Aþk diyorum, sevgi diyorum, tutku diyorum olmuyor; yetmiyor senin için, bitmiyor… Gökyüzünde yýldýz bitti, bende düþler bitmiyor...
|
|