|
Meraklý Duvar
(Y. Aynur Öztürk) 14 Temmuz 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
 Yalnýzlýðýn yansýmalarý, meraklý bir duvarýn aracýlýðýyla dile geldi ve düþündürdü beni. Yansýmalar, yalnýzlýða dairdir. Aynalar hep duvarda var aslýnda,
Baktýðýmýzda, yüz yabancý deðil. Ardýndaki sýr da, bir dolu insan. Alkýþ tutsa da, içinde insan, hep yalnýzlýðýyla baþ baþa kalan. Yaz dedin, yazdým yalnýzlýðým,
Ýçimi kanatan kýrýlganlýðým, sözlerinde. Ama silgisi yok dil yarasýnýn. Git dedin, gittim, içimde yalnýzlýðým.
|
|
|
Dekorsuz Aþk
(Y. Aynur Öztürk) 6 Temmuz 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Aþkýn gücünü, yüzünde ara! Aþkýn hükmünü, aþka sorduðunda; yitirdiðin yerdedir derim. Sessizliðimin içinde bir seferdedir. Anlatsam bendeki sensizliðini, bilemezsin! Ne varsa, harap olmuþ kalptedir aþk. Gençliðimde aradýðýmý yaþlýlýðýmda buldum, neylersin. Ya ben erken geldim dünyaya, ya sen geç kaldýn vuslata, neylersin… Kader. Var mý, uçabilen kalbin ötesine? |
|
|
Yorgun Ýnsan Konuþmalarý
(Y. Aynur Öztürk) 26 Haziran 2014 |
Ýstanbul |
| |
 Ýstanbul yorgunu kendini Ýstanbul da yaþýyor: Kaðittan gemiler akýyor boðazýn inci mercan sularýna, martýlar sabahýn çið tanelerini yakalýyor sanki çýðlýklarýnda, alacasýnda sabah mahmuru bir düþ, salacak sokaklarýnda. Aslýnda nasýl da yorgun insan konuþmalarýna. Ah! Ýstanbul Ah! Baktýðým Yerden Sorguluyor: Topkapý Sarayý, Düþ Salýncaðýndan Tarihimi. |
|
|
Hayat Bekle; Geliyorum Yeni Sevgilere!
(Y. Aynur Öztürk) 21 Haziran 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Hayatýmýn öyküsünü yazmak, hem kolay hem zor. Ben zor olaný seçiyorum. Her yürek sevgiyi tanýyamaz, ezilir, arayýþlara girer. Çünkü sevgiyi bilmez, boþluktadýr. Her insanýn görevi: Kendini Geliþtirmek Deðil, Gerçek Benliðini Hatýrlamaktýr. Ses, sevgime susuyordu. Bu ben olamazdým. Kapý kapalýydý, amaç sadece anahtarý kilitten çýkarmaktý. Hoþ geldin Hayatým, Beni Affet Demiyorum, Her Zaman Ki Gibi Sen, Yargýla, Yargýç Ol! Ama dava, davalýnýn. Aslýnda hayatýmýn amacý, korkusuz, sonsuz, sevgi ve öz güven: Þimdi Benliðini Buldu. |
|
|
Masumiyetin Sýrlarý
(Y. Aynur Öztürk) 8 Aðustos 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Öyle bir nefes al ki içinde olayým, dýþarý verirken yanýnda. Nefesimizi boþa harcamayalým. Diyebilseydik keþke birbirimize: Hatýrla, her yaptýðýn hatanýn bedelinde sustuðumu, susarak kaybetmediðimi. Sabrettikçe zorluyordun sevgiyi. Oysa sana aþýk olamazdým, arayýþlarýnda binlerce kadýn varken. Aslýnda yalan söylerken bile kendini kandýrýyordun. Bilmiyordun; dimi gözlerine bakarken bütün dünyaný gördüðümü. Herkes masumum derde: Masumiyet sorar? Masumiyetin sýrlarý ne?-Masum : Söylersem nasýl bakacaksýn gözlerime? der.-Masumiyet: Kabuðunun dýþýna çýkma, yargýlanýrsýn, iyisi mi sus! Susar!!! Masum bakýþ bir süre. Mahþer çýka gelir:-Mahþer: Kabuðunda kal, vurup kýrmaya çalýþanlara diren. Kýrmayý baþaran senindir. Kýrýp da gider o baþka.-Masumiyet: Sadece kendini kandýran susma payý var. Gözlerim, gözlerinde sustuðunda vazgeçtiðimi anladým. Hala masum rolü oynamana alýþýyorum. Zor olan masum masumiyetin deðerini bulabilmekti. Aktýðým suyun önüne bend koyamazdým. Ne küçük bir sel ne de durgun bir göl. Ýçimizde suskunluða daima bir gözlemci olacak. Nefes alabilmek susmak kadar elinde. Nefesi alýrken içindedir. Nefes verirken atmakta. Kandýrma kendini, bak susmak da, susamamak da nelere sebep.
|
|
|
Yalýn Hali
(Y. Aynur Öztürk) 2 Temmuz 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Aþkýn hallerinin en hakikisi, en deðerlisi, en özeli, herkesin bulup yaþamak, yaþatmak, býrakmak istemediði. Bazen de hiç beklemediðin, hak etmediðin bir anda uçup gideni. |
|
|
Þaþmaz Bir Yargýnýn Kader Çizgisinde
(Y. Aynur Öztürk) 18 Temmuz 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Sana dair sözlerim aslýnda kendime. Güven veren her þeyi yok ediyor sonra da olmadý diyorduk. Aþk adýna suçlanýyorduk. Þimdi ikimizde Nisan, içimizde yüzleþtiðimiz sesimiz var. |
|
|
Bir Sebep Yaratýlýyor Sorguladýðýmýz Hayatýmýzda
(Y. Aynur Öztürk) 20 Temmuz 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Uyanýþ: Bir rüyanýn dönüþüm sonrasý. Aslýnda bir yalaný yakalamak. Her insanýn tercih noktasý. Þimdilerde yeni tanýþtýðým rol; insaný insana tanýþtýrmak. Bir yaným "O" diyor diðer yanýmsa "Hayýr". Gülmekten kendimi alamýyorum, hayatým hüzünlerime gülümsüyor. Ustalýkla nasýl da kaya olmayý seçenleri yeðliyorum. |
|
|
Benden; Ýçeri Buyur, Ben
(Y. Aynur Öztürk) 9 Aðustos 2014 |
Yüzleþme |
| |
 Yunus Emre nin dediði gibi, bir ben var ki benden içeri. Bazen o dýþarda ben içerde, bazen ben dýþarda o içerde. Ben, beni seviyor birbirlerine iyi ki varsýn diyor. Çünkü biliyor, ben bende, bende ben olmazsa ben olamam. Benler bir arada bazen baþka benler de çalýyor kapýyý, benlerimiz buyur ediyor yeni gelen beni. Yeni gelen ben de kendini benden sanýyor, bazen unutup kendini beni benden etmeye çalýþýyor. Kendine gel, haddini bil ben. Ben ve ben seni içeri aldýðýmýz gibi uðurlamayý da biliriz. Ne de olsa senden önce ve senden sonra da olacaðýz ben ve ben. Ýyi ki geldin, bize birbirimizin deðerini gösterdin. Þimdi uðurlar ola sana benden ve bendeki benden giden benliðe özenen misafir ben: Sana söylemek istediklerimi söylüyorum bendeki ben, hazýrmýsýn yüzleþmeye ? O halde sana sevdiðimi söylediðim günü de hatýrlýyor olmalýsýn. Saçlarýnýn uzun halinde saçlarýný tararken aynada yüzleþmiþtin kendinle. Eþinden ayrýldýðýnda, yalnýzlýðýn boþluðu vardý ;hani. Ama, gülerken aðladýðýn o günü de hatýrla. Sonra o boþluðu dolduran insaný da. Karþýnda duran sen ve yansýman. Nasýlda bütünleþmiþtin!.. Þimdi buyur geç ;otur benimle beni konuþ. O BEN, BANA SARIL DEDÝM SANA. Neredeydin ? Yoktun yanýmda savaþýmda. Önce saçlarým býraktý beni bana. Ayna deðil ki. O biliyordu çünkü. Sýr diye bir þey yoktu. Gizlenenler. Sadece kendini kandýranlar vardý. Yeminim vardý, býraktýðýn bendeki ben. Þimdi hayat oynadýðýmýz tiyatro sahnesinden. Devam diyorum, ben beni bana kazandýran bana |
|
|
Ýkili Dargýnlýk da Aþk
(Y. Aynur Öztürk) 11 Aðustos 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Baþka basamaklarda baþka anlamlar bulacak onlar. Kendilerinden ve birbirlerinden kaçmaktan vazgeçebilseler. Birbirilerini olduðu gibi kabul edebilmenin yanýnda, can yaktýklarý anlarýn ateþini kendi yüreklerinde de duyabilseler. Sýçrasalar birden o ateþi sade karþýsýndakinin deðil. Kendi içlerinde de hissetseler. Þaþýrsalar birbirilerinin acýsýna. Sarýlýp aðlasalar, birbirlerinin saçlarýný okþasalar. Ve yeni bir an geldiðinde ikisi de kendi ayaklarýyla. Bu sefer farklý bir adým atsalar. Birbirlerinin yüreklerini kanattýklarý oranda, birbirlerinin yüreklerine merhem olsalar: Yaþam yorgunu iki kiþi karþýlaþtýðýnda, yüzdeki tebessümler farklý bir gülüþte selamlaþacak. Bu gülüþle beraber sakladýðýmýz iç dünyalarýmýzýn farklý dramlarý yansýmalarda yoðunlaþacak. Geceler, güne merhaba diyecek, yaþanýlanlar gecede kalacak. Gününde diðer bir yaþam gecedekine sýrt dönecek. Yapmam neyse o yaþananacak. Kolay deðil, elbette. Yaþattýðýn, yaþattýklarýmýn karþýsýnda hiç kalacak. Sen hep bir arayýþýn kýstasýnda kalacak ve huzur dediðin geceden ayrýlacaksýn. Ýkili iliþkimizde yalan baþ konuðumuz oluyor. Neden ?Saklanbaç oynamayý mý seviyoruz.? Oysa sevgi yüreðe hitap etmeli, mantýk cevap versin. Her defasýnda incitirsen, incinirsin. Söylenecek bu kadar söz varken kýrmayý seçiyoruz. Sýrf üstün kalmak adýna. Ne kadar doyurucu bir hayat olabilir ki... Ýki yaþamýn en iyi tarafý ne olur dargýnlýkdan baþka. Aradan geçen zaman bile size selam vermez, kiþi hoþlandýðý þeyi sýrf kendisi için istiyorsa. Farklý bir boyut daha vardý. Karþýmýzdakilere hissettirmek. Hayatýn içindeki bizler yaþam denilen sadakatten habersizsek. Ve kendimizi kandýrýyorsak. Yaþattýðýmýz olsa olsa hüzün. Evresinde yalnýz deðiliz. Kimse kimseden habersiz. Sen kendinden bi haber. Keþkelere yer vermeden hayat alfabesini doðru okuyabilsek. |
|
|
Son Gidiþ
(Y. Aynur Öztürk) 7 Eylül 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Her geliþin mutluluktu. Seni aðýrlarken, yüreðimin sözünü geçiremiyordum. Yalnýzlýðýmla penceremden bakarken seni düþünüyordum. Ýyi ki geldin diyordum. Oysa her geliþin, alaysý gizlerinle doluydu. Aldatýþlarýn saklýydý ruhunda. Bakýyordum ve gülümsüyordum her seferinde. Mantýðýmýn yüreðime dur dediði gecede, yüreðim sildi seni. Ýstem dýþý gerçekleþti zannettiðim zamanlardý. Oysa bir kandýrýþtý, bedenindeki kadýn tenlerinin kokusu. Þimdi, bedenimden seni uðurlarken, son noktayý koymuþ olduðumu anlýyorum. Son olmalýydý. Evet, bu bir sondu. Son gidiþin, dönüþü olmayan bir bekleyiþiydi þimdi. |
|
|
Cengiz Nakliyat
(Y. Aynur Öztürk) 6 Eylül 2014 |
Ýliþkiler |
| |
 Dilden dile, evden eve, elden ele, gönülden gönüle bir adamýn kadýnlar üzerindeki beþ duyu merkezi. Biri aile biri huzur biri aþk ve para biri korku diðeri son nokta. Aradaki kadýnlarýn çerezliði cepte avanta. Beþ kadýn birbirinden haberdar adam arada kendini geçmiþin sultaný sanmakta. Günümüzde evden eve nakliyatta taþýdýðý sadece üzerinde býraktýðý kirli çamaþýrlarý ve duygularýný aldýðý kadýnlarý. Her birinin söylediði söz bir diðerinin bildiði Cengiz'in laf ebeleði. Tüketici kývamýnda tüketilen kadýnlarýn her biri davetinde çerezlerin ve diðer kadýnlarýn varlýðýný tek bilen huzur. |
|
|
Kuralsýz Yaþamýn Sýnýr Tanýmaz Geleceðine
(Y. Aynur Öztürk) 7 Ekim 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Belki bir bakýþýn bir tokat gibi yüzüme çarpýyor kuþatýlmýþ gençliðinden, geçmiþte býraktýðým gençliðime. Yalan olmaz aþkta. Karanlýk fýsýldadý aslýnda yaralý ardýnda býraktýðý kadýný. Sýrt çantasýna yükledi tüm cümlelerini, koyuldu gitmeye kaldýrým taþlý yoldan, kuralsýz yaþamýn sýnýr tanýmaz geleceðine. Teþekkür ederim geleceðim. Bir gün hüküm giyen bir adaletle, kayýp sokaklarýndaki þehrine elbet bir gün döneceðim. |
|
|
Beyaz Bir Sayfa
(Y. Aynur Öztürk) 25 Ekim 2014 |
Yüzleþme |
| |
| Hayat uzun gelebilir. Oysa hiç de öyle deðil. Zaman denilen kör yýlan sokup duruyor dilini geçmiþten geleceðe dair. Koparýyorum o dili, atýp gidiyorum saymadýðým zaman için. Yeni bir sayfa çevirdim, okuyorum ve þimdi varým. Meydan okuyorum hayata, geçmiþimde kalan ne varsa. Deðmeyen yaþamlarý yük etmiþim sýrtýma. Önce onlar saplamadý mý sýrtýna býçaðý? Her defasýnda kendin kalkmadýn mý ayaða? Onlar mý vardý? Hayat ve sen vardýn. Kelimelerine döktüðün dertleþmelerin yanýnda oldu hep. Kimi zaman okuyan dostlar yargýladý kimi zaman alkýþladý. Beyaz bir sayfayý yazýlarýma açýyorum, imzamý hayata atýyorum. Yorumlar ön sayfadan benden beðeniler sizden. |
|
|
Bir An Der Geçerim
(Y. Aynur Öztürk) 26 Ekim 2014 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Bir zaman boþluðu düþün, bir an hayatýma selam verdiðini bedelini aðýr ödettiðin. Ýçimde sevgi kelimesine bile isyan baþlattýðýn ismi hatýrla. |
|
|
Aþka Dair
Bazen yakýn dediklerimiz, nasýlda uzak oluyor, bazende uzak dediklerimiz yaný baþýmýzda. Size yabancýdýr oysa. Bir bakýyoruz ki dost oluyor.Ýnsan en çok sevdiðine kýrýlýr oysa. Unutmaz aslýnda geriye býraktýðý boþluðu. Geriye býraktýðý biraz endiþe, biraz piþmanlýk, birazda öfke kalýyor. Sen hiç seni sevmeyen birine aþýk oldun mu? Aþk bir umuda baðlanmaksa, birbirimizin gözlerine baka baka kayboluyoruz, nereye gittiðimizi bilmeden. Ben seni kendime davet etmiþim de farkýnda olmamýþým. Karþýlýksýz aþk yakar, yýkar hem de çektirir. Aþk acýtýr. Aþk kaç yýllýk saklambaç oynuyor aslýnda, hafýzalarýn görüntüsüne. Aþký çabuk tüketen, ömrü de bitirir. Kýrarsýn, parçalara bölersin. Gidecek hiç bir yeri yokken. Sana sýðýnan deðil, gideceði yeni yeri olmasýna raðmen senin yanýnda kalandýr deðerli olan. Aynur Öztürk
|
|
