|
Gitmeler Güncesi III
(Ýlkiftar Ezberci) 1 Mayýs 2005 |
Yüzleþme |
| |
 Hayatýmýn yollarda geçen yarýsýna, þimdi dönüp baktýðýmda, yollarýn birikip sokak olduklarýný görüp keyifleniyorum. Binlerce sokak ismi taþýyor olmanýn kendine has renkliliði, kendi çýkmazlarýna yenik bir kalbin içinde gökkuþaðý çeviremese de, minik gamze |
|
|
Gitmeler Güncesi III
(Ýlkiftar Ezberci) 1 Mayýs 2005 |
Yüzleþme |
| |
| Lafý uzattým yine. Kendi tarihimi býrakacaðým bir posta kutusunun önünde duruyorum þimdi. Þu elimde tuttuðum ve toplamý yirmi bir adet olan mektuplarý birazdan kutuya býrakacaðým. Benim posta kutumun, bu ülkede yaþayýp, kendi posta kutusunu yetim býrakan |
|
|
Gitmeler Güncesi
(Ýlkiftar Ezberci) 7 Temmuz 2004 |
Yüzleþme |
| |
| "Her þeyin hikayesi vardý. Ýnsanlar ya bilinçli bir tercihle yazýyorlardý hikayeyi yada tamamen kendi dýþýnda yazýlan bir hikayenin parçasý oluveriyorlardý. Sokaktan geçen birine çarpan adam, çarptýðý adamýn hikayesini yazýyordu… Hayat kýlcal aðlarl |
|
|
| Bir geminin sularýn derinliðine doðru yol aldýðýný ve bütün mürettebatýnýn kurtarýldýðýný söylüyor televizyon. Ýnsanlar için mutlu bir haber. Ölümden kaçýrýlan insanlar þok olmuþ gözlerini kaçýrýyorlar kameralardan. Ölümün hüznünden ziyade yaþama dönüþün þaþkýnlýðýyla kapatýyorlar gözlerini. Oysa sulara gömülen gemi kimsenin umurunda deðil. Belki sadece sahibinin umurundadýr. Uðradýðý zararýn hesabýný yapmaktadýr muhakkak. Geminin acýlarýnýn deðil...
|
|
