|
Maneviyat Vs Maddiyat...
(Saltukalp Ýnan) 16 Þubat 2009 |
Ýliþkiler |
| |
 Ýnsanlara verdiðimiz ve insanlardan gördüðümüz deðeri belirleyen öðeler maddi dünyanýn içinden ne kadar olmalýdýr? Ben buna olabildiðince az diye cevap veriyorum.. Çünkü hayattan þu ana kadar þunu öðrendim ki elimizde olan tek þey hislerimiz ve düþüncelerimiz.. Bunun dýþýnda kalan herþey hayat izin verdiðince geliþir, oluþur.. |
|
|
Sabun...
(Saltukalp Ýnan) 16 Þubat 2009 |
Ýliþkiler |
| |
| Hayattaki en acý deneyimler elimizden göz göre göre, ellerimiz ýslakken sabunu tuttuðumuzda yaþadýðýmýz gibi, kayýp giden fýrsatlarýn, baþarýlarýn, mutluluklarýn ya da sevgilerin üzerinden geliþiyor.. |
|
|
Aðlarken Gül
(Saltukalp Ýnan) 8 Kasým 2010 |
Yaþam |
| |
 Bir þekilde delirmekte olduðumu anladým aylar önce.. |
|
|
Deðil Midir?
(Saltukalp Ýnan) 27 Mart 2012 |
Yaþam |
| |
| Nereden geliyoruz; nereye gidiyoruz? |
|
|
Kimiz?
(Saltukalp Ýnan) 27 Mart 2012 |
Yaþam |
| |
| Acaba kendine bir ad koymak, bir mantýk sistemine oturtturmak, sonsuz bir döngü, anlamsýz bir kesinlik çabasý mý? |
|
|
'Adam'lar
(Saltukalp Ýnan) 11 Kasým 2012 |
Türkiye |
| |
 Ve yaþamanýn hakkýný vermek hayattaki tek gaye olmalýdýr.. Hayata anlam katmak; aksiyonla, hareketle, baþarmakla, çabalamakla, paylaþmakla, ilerlemekle olur... Baðlý olduðuna imrenmekten ve sakýnmaktan öte layýk olmakla olur... Herkesin kendi hayat gayesinin Atatürk'ü olmaya en azýndan çabalamasýyla olur... Kiþinin elindeki deðere sahip çýkmaktan ötesine geçmesinin ve bu yolda sonsuzluða koþtuðunun bilincine varmasýyla olur... |
|
|
Sigara
(Saltukalp Ýnan) 8 Aralýk 2012 |
Yaþam |
| |
| acýný alýr içinden,
yakar küle çevirir..
savurur duman gibi daðýtýr..
mutluysan eðer,
izin vermez kendine saklamana
baþlarsýn anlatmaya,
paylaþmaya,
yoksa eðer yanýnda;
utana sýkýla istersin baþkalarýndan,
sýcak dostluklar kurdurur insana..
canýmýmý esirgiyeceðim senden
al senin olsun..
hiçbir zaman vazgeçmem senden,
en sadýk dostum,
sigara.. |
|
|
Gece yoldan geçen arabalarýn camlarýndaki yansýmalar gibi düþünceler; anlýk, buðulu, belirsiz.. Arabalar hýzlandýkça baþým dönüyor, sarhoþ oluyorum. Sarhoþ olmanýn en ucuz yolu bu olsa gerek.. Parasýzlýðýn getirdiði bir avuntu mu yoksa sarhoþluðun getirdiði bir saçmalama mý bunlar bilmiyorum.
Az önce aynaya baktým, saçlarýmý düzelttim. Þimdi kelimelere bakýyorum, ruhumu görüyorum. Düzeltemeyeceðim bir þey, olduðu gibi kabullenip, benimsemem gereken bir parçam. Parça?.. Ruhum mu benim bir parçam yoksa ben mi ruhumun bir parçasýyým? Her iki durumda da sorulmasý gereken yegâne soru; Ben kimim, neyim o zaman.. Bir bütün olmadýðým kesin! Ayrý parçalardan oluþtuðumu, farklý yargýlarýn kendimce olan doðruluðuna tamamen inanmamdan anlayabiliyorum. Her yargýnýn birbirine etkisi, her etkinin benzerlikleri ve ayrýlýklarý var. Acaba kendine bir ad koymak, bir mantýk sistemine oturtturmak, sonsuz bir döngü, anlamsýz bir kesinlik çabasý mý?
|
|
