|
Ýþte Geldim iþte Yokum Artýk
(BURCU ÝNCESU) 8 Kasým 2002 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
 Yaðmurlu bir Ýstanbul’du karþýlayan beni.Alýp elimden bahtým kadar kara bavulumu buyur etti, Kýzkulesi’ne karþý, yüreðinin en göz alýcý köþesine.Bir baþka bakýyordu gözleri, elleri bir baþka dokunuyordu saçlarýma, acýyor muydu bana?Gözlerimdek |
|
|
Yalnýz Bendim
(BURCU ÝNCESU) 23 Kasým 2002 |
Sevgi ve Aþk |
| |
 Ne yazmak için düþündüm, ne okumak için baktým harflere, yalnýz bendim uçan avere yýldýzlarýn gözlerinde.Sakin sakin uluyordu gece, sakindi tüm kuþlarý Ýstanbul'un.Bir sensizlik bir bensizlikti elimdeki kadehin tadý... |
|
|
Öykünün Başı
(BURCU ÝNCESU) 25 Kasým 2002 |
Düþler |
| |
 Yangın yerlerdinden dolaştık, ellerimiz kanarken
susuzluktan, sakladık hırçınlığını göklerimizin.Hep
biryerlerinde yaşamımızın yanlış yaptık, sorguladık
erdemleri |
|
|
Türküler Söyler Sevdamýzý
(BURCU ÝNCESU) 28 Ocak 2003 |
Yüzleþme |
| |
 Günlerin hayin pusularýnda kalmýþým, ay doðmaz, güneþ
gülmez pencerelerime, bilmesende bir derin
karanlýktayým.Sayki ölümüm sayki yetimim, sayki
aðlamaklýyým...
Canýma kastý var saatlerin, akrebi zehirliyor,
yelkovaný kurþunluyor. Bu nasýl derttir z |
|
|
Benden Seni Çaldýn
(BURCU ÝNCESU) 2 Þubat 2003 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
| Tek bir yýldýz dahi þavkýmýyor karanlýðýnda
gecelerimin.Hafýzalarýn duldasýz zulasýnda, ýlgýn
kokuþlu günler biriktiriyorum bir gün dönersin
umuduyla.Samimiyetsiz tebessümler dudaklarýmda intihar ederken, derin bir acý, içten bir özleyiþ ve sýð
düþünc |
|
|
Aylardýr Akýyorsun...
(BURCU ÝNCESU) 24 Temmuz 2003 |
Anýlar |
| |
 Tek bir yýldýz dahi þavkýmýyor karanlýðýnda gecelerimin.Hafýzalarýn duldasýz zulasýnda, ýlgýn kokuþlu günler biriktiriyorum bir gün dönersin umuduyla.Samimiyetsiz tebessümler dudaklarýmda intihar ederken, derin bir acý, içten bir özleyiþ ve sýð düþüncel |
|
|
Arka Mahalle ve Arka Mahalledeki Yüreðin Ahvali
(BURCU ÝNCESU) 22 Aralýk 2003 |
Ýstanbul |
| |
 Kayboldum bu koca þehirde, saat saat hasretle
yaþlanýyorum; bu koca þehrin yedi tepesine de ah ile
yaslanýyorum.Yüreðimin daðlarý tarumar olduðundan beri
kalemimde küstü ellerime.Ellerimki birer kelebek
zemheriye düþmüþ, sonu ilk nefesinden belli. |
|
|
Üç Damla Yaþ Ýle Ölen Adam
(BURCU ÝNCESU) 25 Aðustos 2005 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Kapatýrken gözlerini ölüme sessiz ve kabullenmiþ üç
damla yaþ indi tenden topraða.Toprakta üç damla, üç
ayak izi geçmiþini yalana kaptýrmýþ adamdan arta
kalan.Yaptýðý hiçbirþeyden sorumlu tutamazdý hayat onu
çünkü yok saymýþtý doðduðu ilk gün gözlerin |
|
|
Elveda Hüzün
(BURCU ÝNCESU) 29 Aralýk 2006 |
Sevgi ve Aþk |
| |
| Gözlerinde saklý binlerce hayatý , o hayatlarýn her birinden kaçmýþlýðýný gördüm sana baktýðým aynalarda …Kanat çýrpmayý uzun zaman önce býrakmýþ hüzün kuþlarý saçlarýnda konaklamýþlardý, pýrýl pýrýl güneþli bir yaz ikindisinde elinde avucunda kalmýþ birkaç parça eprimiþ umudu doldurduðun valizinle çýkýp gelmiþtin , gelmiþliðin az sonra gidecek olmanla yan yana oturuyordu karþýmda titreyen elinde zikrediyordu ince cam bardak.Suskunluðundan dinliyordum çok sonralarý yaþayarak öðreneceðim hayat denen yalaný. |
|
|
Hiçbirþey Olmak Üzerine
(BURCU ÝNCESU ) 24 Eylül 2007 |
Yaþam |
| |
 Nasýldýr zaman bilirsin, acýmasýzlýðý gözlerinden damlar...Nasýlda suskundur kini öfkesi, nasýlda beyazdýr hissedilmesin diye ateþi...Zamaný en iyi sen bilirsin, birde ben... Ben... Bir gece vakti parmaklarýndan çýðlýklar içinde kayýp düþen arnavut kaldýrýmlarýna bu þehrin ve darmadaðýn olan ben...Hatýrlarsýn uluyan bir rüzgar tam o anda; taþýn baðrýmý deldiði ve beni tuzla buz ettiði o an da saçlarýna çarpmýþtý, zifiri karanlýðýndan iki yýldýz kaymýþtý geceye, gözlerin enkaz... |
|
|
saat dört yoksun
saat beþ, yok
altý, yedi, ertesi gün
daha ertesi
ve belki kimbilir...
kitap okurum
içinde sen varsýn
þarký dinlerim
içinde sen
oturdum ekmeðimi yerim
karþýmda sen oturursun
çalýþýrým,
karþýmda sen
en güzel deniz,
henüz gidilmemiþ olandýr
en güzel çocuk
henüz büyümedi
en güzel günlerimiz
henüz yaþamadýklarýmýz
ve sana söylemek istediðim
en güzel söz
henüz söylememiþ olduðum sözdür
o þimdi ne yapýyor?
þu anda þimdi, þimdi, þimdi
evde mi, sokakta mý?
çalýþýyor mu, uzanmýþ mý, ayakta mý?
kolunu kaldýrmýþ olabilir mi, hey gülüm
beyaz kalýn bileðini nasýl da çýrçýplak eder bu hareketi
o þimdi ne yapýyor
þu anda þimdi, þimdi, þimdi
belki dizinde bir kedi yavrusu var, okþuyor
(...)
belki de yürüyordur, adýmýný atmak üzeredir
her kara günümde onu bana
týpýþ týpýþ getiren sevgili
canýmýn içi ayaklar
ve ne düþünüyor, beni mi?
yoksa ne bileyim
fasulyenin neden
bir türlü piþmediðini mi?
yahut insanlarýn çoðunun neden böyle
bedbaht olduðunu mu?
o þimdi ne düþünüyor
þu anda þimdi, þimdi
(...)
saat dört yoksun
saat beþ, yok
altý, yedi, ertesi gün
daha ertesi
ve belki kimbilir...
|
|
