"Kendini Arayan Adam"da Kendini Kaybeden Yazar: Halit Ertuðrul
(alper seçilir) 23 Þubat 2007 |
Yazarlar ve Yapýtlar |
| |
Günümüz modern dünyasýnýn temel edimlerinden biri olan yazmak meselesi belirli bir önem dünyasýna hakim olmasýyla birlikte içinde muhtelif sorunlarý da ciddi anlamda tartýþma sahasýna sokmuþtur. Temeli “fi” tarihinde baþlayan “sanat için mi; yoksa toplum için mi yazmalý?” anlayýþýnýn varyasyonlarý þeklen deðiþip nitelik olarak ayný kalarak halen entelektüel kirlilik oluþturmaktadýr. Bu mülahazalarýn çözümü pek mümkün gözükmemekte ve daha da ötesinde bir tefekkür mülahazasýndan öteye geçmeye muvaffak olamayacaðý izlenimi oluþturmaktadýr. Çünkü yazmak, tamamiyle, ne sanat içindir; ne de toplum için. Yazmak bir tarafýyla sanat için olanla; toplum için olaný birleþtirmektir. Peki günümüzde kaç yazar bunu baþarabiliyor? Tabii ki, bu soruya cevap bulmak eleþtirmenlerin baþlýca görevidir. Bu baðlamda, biz de bir bütün olarak düþünülebilecek bu sorunun bir parçasýný yanýtlayabilmek adýna, kitaplarý çok satan bir yazarýmýz olarak Halit Ertuðrul’un “Kendini Arayan Adam” adlý kitabýndan hareketle, bu konuda dikkatimizi celbeden sorunlarý dillendirmeye çalýþacaðýz. |
|
|
ben þimdi bir gülü
kendi güvenliði için
bir sevda þiirine dönüþtürmeye
yargýlý bir þairim, yaptýðým bu iþte!”
Yavuz 1989: 23
Bir þairi kendi ifadeleriyle en iyi þekilde ifade eden bu mýsralar hayatý sevda þiirine, bu sevdadan kasýt, tanrý sevdasý, toplum sevdasý, yüce insan sevdasý, vatan sevdasý, ya da sevgili sevdasý olabilir, ne olursa olsun sevdanýn sýfatý önemli deðil önemli olan gülün (yani hayatýn) sevda þiirine dönüþtürülmesi meselesidir.
Ýþte þair kendini hayatýn var olanýný (gülünü) þiire dönüþtürmeye yargýlý hisseden insandýr. Bizim de bu çalýþmamýzdaki konumuz gülün dönüþtürücüsü olan þair, þiir ve bunlarýn tümevarýmý olan edebiyattýr
|
|