Umutlarýmýn Yolcusuyum
Yaðmur ýslatýyor vucudumu
Sonsuz bir huzur geliyor içime
Seviyorum doðayý hem de seni
Uçuyorum göklerde serinliklerde
Nasýl gönül ferman dinlemiyor ise
Ferman da gönül dinlemiyor
Al gülünü ver ver gülümü diyenler
Ne de doðru demiþler!
Gönlümde geçmiþte kalan bir þarký
Devir devran edip duruyor!
Sözleri hep umut dolu
Kara gözlüm efkarlanma gül gayrý!
Sütler kaymak tutar tutmaz ordayým,diye!
Gün doðarken bulutlarýn arasýnda sabah,
Koskoca bir gün hayal tülleriyle sarýlý
Yýllar yýllarý kovalamakta böylece
Kalplerimiz bir de yollarýmýz ayrý
..Ve yine yaðmur çiseliyor
Sen kadar seviyorum onu
Bereket !Yaðmur seni veriyor bana
Yaðmur beni veriyor sana Þükrediyorum.
